Afgelopen week werd de wereld opgeschrikt door de zelfmoord van Stephen ’tWitch’ Boss, een geweldige danser en de huis dj van The Ellen Show maar ook een liefhebbende echtgenoot en vader. Iemand die ogenschijnlijk alles goed voor elkaar had als je social media mocht geloven. Nu vraag je je misschien af waarom ik een blog over lipoedeem hiermee begin. Als er iets is wat lipoedeem mij heeft geleerd, of veroorzaakt, dan is het wel hoe makkelijk het is om een masker op te zetten en doen alsof alles goed gaat. De zelfmoord van Stephen Boss laat zien dat iemand een enorm gevecht kan leveren achter het mooie plaatje wat ze laten zien en hoe belangrijk het is om altijd te checken hoe het echt gaat met je geliefden en vrienden.
Het gaat altijd goed
Twee weken geleden schreef ik al een blog over een pijnlijke FB herinnering van mijzelf. Ik zat op dat moment op mijn rock bottom, de lipoedeem was in korte tijd geexplodeerd na het stoppen met de pil en ik wist mij geen raad meer. Het leek allemaal uitzichtloos maar toch ging het altijd goed als iemand mij vroeg hoe het ging. Een masker wat ik heel makkelijk op kon zetten en waardoor niemand wist hoe het echt ging. Misschien wist ik dat zelf ook niet meer en hield ik mij maar gewoon vast aan dat het altijd goed ging.
Achteraf gezien niet de beste overlevingsstrategie maar op dat moment wel. Iedere keer weer als ik mij moest opladen voor een doktersbezoek en teleurgesteld terugkwam na weer te horen dat er niets te doen was aan mijn benen, zette ik weer mijn masker op en was alles goed zodat ik maar weer verder kon met het leven. Al die jaren van “afwijzingen” en niet weten wat er met mij was, zorgde voor een enorme hardheid en fake smile om maar staande te blijven.
Kijk naar elkaar om
Tijdens mijn liposucties kwam ik in een enorme rollercoaster van emoties en voelde ik mij ontzettend kwetsbaar. Met daaropvolgend ook nog het breken van mijn arm en alle ellende, zorgde ervoor dat ik mijn masker moest af doen en af en toe moest toegeven dat het soms niet goed ging en dat ik tegen dingen aan liep. Het plaatje van alles goed, brokkelde langzaam af en ik realiseerde toen pas hoe lang de emotionele rollercoaster was van leven met lipoedeem. Een die al veel eerder begonnen was dan tijdens de liposucties.
In de loop der jaren ben ik veel meer gaan kijken naar het psychische en mentale stuk veroorzaakt door leven met lipoedeem en hoop ik dat daar ook meer aandacht voor komt. De impact van een chronische ziekte als lipoedeem is zoveel groter dan wij soms laten zien. Laten we daarom in deze tijd wat meer naar elkaar omkijken en vragen hoe het werkelijk gaat. Er voor elkaar zijn en door het mooie plaatje heen prikken. Laten we met elkaar door deze dagen heen komen en elkaar zien, met alle bagage die wij hebben en er mag zijn.
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Pexels.com
