Tijdens een van mijn liposucties werd er gezegd “nog even volhouden, er is licht aan het einde van de tunnel”. Op dat moment was ik in een soort trance om maar door de liposuctie te komen en had ik geen oren naar dat soort uitspraken. De liposucties waren mijn hoop op een beter leven met heel wat minder lipoedeem vetcellen. Ik had al mijn hoop erop gevestigd. Ik had grote verwachtingen. Ik had een droombeeld van hoe het leven zou gaan zijn. Dat licht aan het einde van de tunnel zou ik halen en ik zou hem zelfs uit doen.
Altijd licht aan eind van de tunnel

Hoewel de liposucties mij heel veel gebracht hebben, heeft het natuurlijk niet de lipoedeem doen verdwijnen. Lipoedeem is er altijd en zal er altijd zijn. Dus dat licht aan het einde van de tunnel, zal er altijd zijn want die tunnel is gewoon levenslang. We zullen altijd onderweg zijn naar dat licht aan het einde van de tunnel omdat we simpelweg levenslang hebben met de diagnose lipoedeem en lymfoedeem.

Eigenlijk is het een ontzettend hard gelach. We doen er namelijk alles aan om de lipoedeem onder controle te houden. We streven altijd naar dat licht aan het einde van de tunnel en hopen maar dat de lipoedeem onder controle blijft. Tegelijkertijd weten we ook dat lipoedeem onvoorspelbaar kan zijn en zomaar ineens kan opduiken, door welke verandering dan ook. Hoe hoopvol de opmerking “er is licht aan het einde van de tunnel” ook klinkt, die tunnel is niet de makkelijkste om door te gaan. Het vraagt aanpassing, heroverwegen, nieuwe stappen zetten, lef, durf, doorzettingsvermogen, hoop, kracht en geloven in jezelf en je lichaam.

Altijd een halfvol glas

We kunnen ontzettend veel dooddoeners erin gooien als het gaat om leven met een chronische aandoening en ik kan er heel veel grapjes over maken (wat ik ook het liefst doe). Maar de realiteit is wel dat we behoorlijk krachtig moeten zijn om dit leven met lipoedeem aan te kunnen. ‘Cause it aint easy, lipoedeem is nu eenmaal een bitch die je het liefst dwars door die fameuze tunnel af en toe zou willen smijten en een dikke middelvinger zou willen geven. Laten we daarover wel eerlijk blijven.

Maar hoeveel ellende er ook op mijn pad kwam en hoe diep ik ook zat, ergens realiseerde ik mij ook dat het glas altijd halfvol is. Dat er altijd wel iets positiefs te vinden is, ook al is het iets heel kleins en voor mij ligt daar de focus op. Elke dag weer naar dat kleine beetje positiviteit zoeken als bevestiging dat het leven best oke is, ook met lipoedeem. Laten we dus stoppen met dat licht aan het einde van de tunnel te blijven zoeken maar laten we proosten met onze altijd halfvolle glazen en altijd naar dat kleine beetje positiviteit blijven kijken.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Pexels.com