Deze zomer las ik heel veel en vooral verschillende boeken. Ik las hele goede boeken maar ook boeken waar ik amper doorheen kwam. But I did it .. ik las eindelijk weer na een hele lange tijd niet gelezen te hebben. Het voelt goed om weer te verdwalen in boeken en boeken te lezen die je niet weg wilt leggen. Waar ik begin deze zomer besloot om mijzelf twee maanden uit te dagen, heb ik nu zo de smaak te pakken dat ik heb besloten deze uitdaging door te trekken tot het einde van het jaar en elke week een boekrecensie te blijven posten. Leg ik de lat misschien nu te hoog voor mijzelf, wie weet maar ik ga het proberen. Vandaag een recensie van een boek dat ik al op Kos uitlas en waarover ik nog geen recensie had geschreven. Het was een van de boeken waar ik wat meer moeite mee had maar uiteindelijk toch uitlas. Dus vandaag is het tijd voor de recensie van “Ik zal je nooit meer” van Tatjana Almuli.
Ik zal je nooit meer – Tatjana Almuli
Als Tatjana zestien is overlijdt haar moeder. Aan rouwen komt ze niet toe, ze gaat het verdriet jarenlang uit de weg. Wanneer ze het niet meer kan ontlopen, groeit ook de behoefte haar moeder opnieuw te leren kennen. Wie was ze voordat ze Tatjana’s moeder was? Hoe zag haar vrijgevochten bestaan eruit op het Amerikaanse eiland waar ze op haar 21ste naartoe trok? En waarom heeft ze eigenlijk zo jong alles in Nederland achter zich gelaten? Het antwoord op die laatste vraag stelt het leven van Tatjana’s moeder in een heel ander daglicht.
Ik zal je nooit meer is een roman over uitgestelde rouw, oude familiegeheimen, en een dochter die de moeder die ze te vroeg verloor toch nog een beetje terugvindt.
Bron: Bol.com
Mijn mening
Het boek “Ik zal je nooit meer” lag al enige tijd op mijn te lezen stapel en uiteindelijk besloot ik hem mee te nemen op vakantie. Er was iets aan dit boek wat mij tegenhield om het te lezen en ik kan er nu nog steeds niet helemaal de vinger opleggen wat het precies is. Misschien wel het beladen onderwerp, misschien wel omdat ik het eerste boek van Tatjana Almuli met veel herkenning heb gelezen. Ergens ben ik dan altijd een beetje bang dat een volgend boek kan tegenvallen.
“Ik zal je nooit meer” is een enorm kwetsbaar boek waarin een jonge vrouw op zoek gaat naar wie haar moeder, die zij op jonge leeftijd verliest, nadat zij jarenlang haar verdriet heeft verborgen. Zij gaat op zoek naar wie haar moeder eigenlijk was, hoe zij haar leven leefde voordat zij moeder werd en hoe zij geworden is zoals zij was. In deze zoektocht komt zij achter een familiegeheim dat altijd verborgen is geweest. Het is een ontzettend kwetsbaar, verdrietig en moedig boek wat Tatjana Almuli heeft geschreven. Wellicht is het beladen onderwerp wel een van de redenen waarom ik het lastiger vond om te lezen en doorheen te komen. Waar ik andere boeken in een dag kan uitlezen, had ik voor dit boek toch langer de tijd nodig en moest ik het even laten bezinken. Het is een ontzettend mooi om te lezen hoe Tatjana Almuli uiteindelijk, naast alle geheimen die ze over haar moeder ontdekt, zichzelf ontdekt en kan bevrijden van jarenlang verdriet en rouw dat zij met zich heeft meegedragen.
Take care!
xoxo
Bron stock afbeelding: Pexels.com
