Vorige week had ik de mogelijkheid om een extra weekje vrij te nemen en eens goed voor mijzelf te zorgen. In mijn geval houdt dat vooral in: even niks moeten. Natuurlijk heb ik wel wat gedaan maar zonder enige druk erachter. Het was vooral luisteren naar wat ik nodig had en maar kijken hoe de dag ging. Een jaar geleden had ik je waarschijnlijk voor gek verklaard als je zei dat ik een stapje terug moest doen en wat rust moest nemen maar inmiddels zie ik wel in dat het soms noodzaak is. Ik zat in een heerlijke lees vibe en las heel wat boeken. Een van die boeken was “Een familie en een Griekse God” van Ronald Giphart, Elle van Rijn, Roos Schlikker en Femmetje de Wind. Dit is het tweede boek geschreven door vier schrijvers gezamenlijk, met een wijziging in het kwartet namelijk Ronald Giphart voor Saskia Noort. Het eerste deel vond ik oké maar niet echt wat ik had verwacht met zulke knallers van schrijvers en toch besloot ik het tweede deel te lezen toen ik hem zag staan bij de bibliotheek.
Een familie en een Griekse God – Ronald Giphart, Elle van Rijn, Roos Schlikker en Femmetje de Wind
Een familie gaat op vakantie naar het Griekse eiland Kreta. Het familiebedrijf heeft de onderlinge verhoudingen het afgelopen jaar behoorlijk onder druk gezet en het gezin dreigt uit elkaar te vallen. Kort na aankomst komen de familieleden erachter dat het niet de luxevakantie zal worden waar ze op hadden gehoopt: ze gaan back to basic op wandelvakantie door het binnenland van Kreta. Gaat dit ze helpen om dichter tot elkaar te komen?
Hoe meer kilometers, hoe meer opgekropte frustraties en verdriet naar boven komen. En wanneer gaan ze het eindelijk eens over dat ene grote familiegeheim hebben?
Bron afbeelding + tekst: Bol.com
Mijn mening
Waar ik bij “Vier wandelaars en een Siciliaan” iets miste waar ik mijn vinger eigenlijk niet op kon leggen, zo vond ik dit in “Een familie en een Griekse God” juist weer niet. Wellicht omdat het hier gaat over een familie met nogal wat problemen waarvan moeder hoopt dat ze opgelost worden door met haar familie te gaan wandelen. Het verhaal liep een stuk beter dan “Vier wandelaars en een Siciliaan” en er zat een betere flow in. Ik vond het een prettig boek om te lezen, wellicht kwam dit ook door de familiebanden waardoor het een geheel werd en meer een verhaal. In het eerste deel waren het losse personages waardoor het verhaal misschien wel niet samen kwam. Wellicht komt het door de toevoeging van Ronald Giphart, ik weet het niet maar ik vond dit boek een stuk leuker en fijner om te lezen dan het eerste deel. Het is een lekker weg lees boek wat makkelijk te lezen is en waarin je echt wordt meegenomen in de familie verhoudingen maar vooral in de problemen waar deze familie mee geconfronteerd is in de loop der jaren en wat dit met de verschillende familieleden heeft gedaan. Een prima boek om mee te nemen op vakantie of gewoon in de tuin te lezen.
Take care!
xoxo
Bron stock afbeeldingen: Unsplash.com
