De komende dagen wordt het hartstikke mooi weer als je de weerberichten mag geloven. De ideale tijd om met een goed boek in de zon te gaan zitten. Toevallig ben ik de komende dagen vrij dus wie weet pak ik een paar zonnestraaltjes mee voor wat vitamine D. Hoewel ik verre van in een lees vibe zit, heb ik afgelopen weken toch weer wat kunnen lezen. Het was mede dankzij de stormen die over ons land gingen en het feit dat ik weer eens niet naar buiten kon, dat ik er maar een boek bij gepakt heb. Wie had ooit gedacht dat ik zou schrijven dat ik weer niet naar buiten kon na 2 jaar binnen te hebben gezeten. Maar goed, ik las dus een boek en wel “De ideale vrouw die ik nooit was” van Sofie Rozendaal. Een schrijfster waar ik ooit kennis mee maakte toen ze besloot de tijd van haar scheiding te gaan vloggen en daarmee een heel persoonlijk document maakte. Daarom was ik ook erg benieuwd naar haar nieuwste boek en vandaag dan de recensie.
De ideale vrouw die ik nooit was – Sofie Rozendaal
Een openhartig en herkenbaar boek voor perfectionisten, people pleasers en iedereen die weleens denkt dat gewoon jezelf zijn niet goed genoeg is.
‘Wat een ontroerend en eerlijk boek. Iedere vrouw zou dit moeten lezen!’ – Drs. Eveline Stallaart, psycholoog/seksuoloog
Bij een tussentijdse controle wordt er bij Sofie een voorstadium van baarmoederhalskanker ontdekt, veroorzaakt door het HPV-virus. Ze ondergaat hiervoor een kleine ingreep, maar er ontstaat een complicatie die ertoe leidt dat ze een nacht in het ziekenhuis moet blijven.
Tijdens die nacht reflecteert ze op haar heden en verleden. Ze voelt zich schuldig, want HPV wordt overgedragen via seksueel contact. Ze denkt terug aan haar twee jeugdliefdes, tussen wie ze maar niet kon kiezen, in de periode waarin ze het virus moet hebben opgelopen. Dat was ook het moment dat haar obsessie met perfectie begon, het nastreven van een ideaalplaatje dat op vrijwel alle vlakken tot uiting kwam. Ze wilde het perfecte uiterlijk en karakter hebben, nooit iets verkeerds zeggen of doen en succesvol zijn in alles wat ze ondernam. Totdat een verkeersongeval haar wakker schudde en ze besloot om anders te gaan leven. Maar nu, jaren later, moet ze toegeven dat ze toch nog regelmatig kampt met de drang om aan een ideaalplaatje te voldoen.
Op een nuchtere, openhartige en beeldende manier beschrijft Sofie haar vroegere en huidige worstelingen met onder andere schoonheidsidealen, het lievemeisjessyndroom, anorexia nervosa en je kwetsbaarheid durven tonen.
Bron: Bol.com
Mijn mening
Nu had ik al grote bewondering voor Sofie Rozendaal en hoe kwetsbaar zij zich durft op te stellen naar de wereld na het zien van haar vlogs over de scheiding. Maar na het lezen van dit boek, heb ik nog meer bewondering voor haar gekregen. Dit boek leest als een dagboek waarin ze zichzelf, haar verleden en de wereld onder de loep neemt. Een dagboek waarin ze zich vragen stelt die elke vrouw zichzelf wel eens heeft gesteld. Een dagboek waarin ze ook de kwetsbaarheid van het ouder worden bekijkt. Een dagboek waarin iedere vrouw zichzelf zal herkennen want perfectie is vaak een rode draad die bij veel vrouwen door hun leven gaat. Sofie Rozendaal schrijft dan wel over haarzelf en haar eigen gevoelens en gedachten maar het is een boek geworden waar veel vrouwen zich niet alleen in zullen herkennen maar waarin ze ook een spiegel wordt voor gehouden.
Echt een aanrader voor iedere vrouw om te lezen en eens te zien hoe een andere vrouw omgaat met haar perfectionisme.
Take care!
xoxo
Bron stock afbeeldingen: Unsplash.com
