Als ik terug kijk naar hoe ik als kind de feestmaand december beleefde dan weet ik precies wat ik voor mijn kind wil: een spannende, gezellige, warme familiemaand. Maar dan wel op mijn manier en dat is niet altijd de manier van de rest van de familie.

Sinterklaas

Neem nou Sinterklaas. Je schoen zetten, de spanning of er wat in zat en wat dan, pakjesavond zelf, wachten tot het bonken op de ramen, weten dat het komt en toch enorm schrikken, de grote zak cadeaus, een voor een uitpakken onder het genot van warme choco en speculaas. Dat is Sinterklaas voor mij en dat zou ik graag met mijn Kleine Man willen doen in de toekomst.

Familie tradities

Waar ik nou echt geen zin in heb zijn gedichten,  loodjes trekken en eventueel surprises, loodjes trekken. Echt dat is zo niet mijn kopje thee, maar ik doe het al jaren met mijn schoonfamilie. Dat is hun traditie en elk jaar weer heb ik er zo geen zin in. Ik kijk zo tegen het maken en voorlezen van de gedichten op.
Dit jaar is de Kleine Man ook meegenomen in de gedichten en ‘welkom geheten’ in de traditie. Maar wil ik dit wel? Het is niet waar ik mij op mijn gemak bij voel en dat gaat overkomen op een kind. Het zou jammer zijn als mijn kind niet voor de volle 100% zou kunnen genieten van Sinterklaas omdat mama zich niet fijn voelt.

Nieuwe traditie

Natuurlijk zou ik onze nieuwe traditie en de bestaande traditie beide kunnen vieren. Maar wat als de andere opa en oma ook Sinterklaas willen vieren? Drie keer zo’n spannende avond lijkt mij niet heel wenselijk voor de zenuwen. Niet voor die van de Kleine Man en niet voor die van mama. Gelukkig heb ik nog een jaar of twee voordat het echt ‘werkelijkheid’ gaat zijn voor de Kleine Man en kan ik langzaam ‘onze’ traditie gaan inschuiven. Het liefste zie ik opa’s en oma’s gezellig bij ons thuis en een grote zak met cadeaus. Maar dan sla ik een groot deel van de rest van de familie over en dat zou wel eens een dingetje kunnen worden.

Kerst liefde

Kerst is meer ons ding. Al jaren doen Mijn Lief en ik hetzelfde: op 1^e Kerstdag (of 1^e gourmetdag) gaan we naar familie, over het algemeen mijn familie.  Op 2^e Kerstdag zijn we lekker thuis en maken we een duin/strand wandeling en is het in de avond gourmetten. Elke ochtend is er Kerst ontbijt en we pakken, gezellig in onze pyjama, de cadeaus op 1^e Kerstdag uit.  Samen zijn, de lichtjes, de kerstboom, muziek, films, versiering. Dat kerstgevoel kan mij niet vroeg genoeg beginnen.
Voor de Kleine Man zal ik, zodra hij het snapt, netjes wachten met de Kerstversiering tot Sinterklaas weer naar Spanje is. Maar dit jaar heb ik op mijn eerste vrije dag in december de boom opgetuigd hoor! Heerlijk! En hij gaat pas weg op de laatste zondag in de Kerstvakantie.  Ik heb er zin in. De eerste Kerst met de Kleine Man. Ik heb zijn kerstoutfits als weken in huis! Erg hé? Compleet met kerstpyjama, slofjes en slabbetjes. Haha!

Nieuwe kerstbal

Bij andere nieuwe mama’s zag ik ook  een hele leuke traditie voorbij komen; elke jaar een eigen kerstbal. Dat vind ik wel een hele speciale. Dan wordt beetje bij beetje de boom ook van het kind. Wij mochten vroeger altijd de boom optuigen. Mijn moeder deed de lichtjes. Maar mijn zusje en ik mochten, onder begeleiding van kerstmuziek op volume standje 10, de rest doen. Wat een pret! Dan was het echt bijna Kerst! Ik krijg er nu al een warm gevoel bij als ik bedenk hoe dat eventueel over een paar jaar bij ons zal zijn. Samen de boom uitzoeken en optuigen. Samen het huis versieren. Elk jaar zijn eigen kerstbal uitzoeken. Misschien samen kerstkoekjes bakken? Samen lekker op de bakplaat. Och, ik kan niet wachten!

Hoe hebben jullie je eigen tradities opgezet toen jullie kinderen kregen?

There is no way to happiness, happiness is the way!

Liefs, Marjolein

Mochten jullie Marjolein willen volgen, check dan haar blog Mijn Grote Geluk

Foto credits: Marjolein van ’t Hoff-Lesage

Follow my blog with Bloglovin