Een paar dagen geleden liep ik nog in een zomerjurkje met blote benen maar inmiddels heb ik mijn warme jassen alweer van de kapstok moeten halen. Voor de mensen die nu denken “schrijft ze nu echt blote benen?”, yes dat schreef ik. Voor iemand met lipoedeem, tenminste als ik voor mijzelf spreek, is blote benen een big thing. Voor mij heeft het in ieder geval veel voeten in de aarde om eindelijk met blote benen naar buiten te kunnen maar dat is voer voor een andere blog. Hoewel ik echt wel heb genoten van de blote benen dagen, snakte ik ook enorm naar herfstweer en koelere temperaturen. Tenminste mijn lichaam snakte ernaar.
Wisseling van de seizoenen

Voor iemand met een gezond lichaam is het wellicht vreemd om te lezen dat je zo kan snakken naar een wisseling van het weer en temperaturen. Voor iemand met lipoedeem, zoals ik, heeft het weer en de temperatuur een enorme impact op het lichaam. Tenminste op mijn lichaam wel en vooral het vochtige, klamme Nederlandse zomerweer. Hoewel mijn benen en voeten niet meer zo enorm opzwellen als voor mijn liposucties, toch heb ik er last van en eerlijk, ik baal er soms echt enorm van.

Ik zie dat op warme, klamme dagen mijn benen veranderen en het dagen kan aanhouden. Maar ik voel het ook aan mijn lichaam. Het voelt zwaarder en pijnlijker dan normaal. Ik heb een continue gevoel van vermoeidheid en wil het liefst zoveel mogelijk stil blijven zitten. Het zijn echt draken van dagen om door te moeten komen als je lichaam zo tegenwerkt. Het is ook iets waar ik nog nooit zo bewust bij stil heb gestaan als afgelopen zomer. Normaal rende ik gewoon vrolijk door en deed net of het niet bestond. Mijn eeuwige tactiek om te overleven want als je net doet alsof het er niets is, dan is het er toch niet .. of zo.

Eerste regenbui

Afgelopen donderdagavond stond ik in een enorme plensbui in de duinen en kwam doorweekt thuis. Hoewel ik er niet op voorbereid was (hallo zomerjas en Birkenstocks), voelde het als een enorme verademing. Het leek wel of mijn lichaam ter plekke een opfrisbeurt kreeg en ik de zwaarte van de zomer van mij af kon spoelen. De afgelopen dagen leek mijn lichaam, en vooral mijn benen, minder zwaar en liep ik een stuk beter tijdens mijn rondjes duinen. Waar ik een paar dagen daarvoor mijn benen echt vooruit moest slepen, leek het nu wel of ik een paar nieuwe benen had.

Waar ik vaak probeer te negeren dat ik lipoedeem heb, werd ik er deze zomer weer keihard mee geconfronteerd wat de impact is van deze ziekte. Tegelijkertijd werd ik er de afgelopen herfstige dagen er weer mee geconfronteerd dat het ook zo weer 180 graden kan draaien. En dat is wat een chronische ziekte met je doet. Het is er altijd en de impact is niet te voorspellen. You just have to deal with it en elke dag maar kijken hoe je lichaam aanvoelt. Soms is dat goed en soms is dat ruk.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Pexels.com