Afgelopen week had ik voor de tweede keer dit jaar een afspraak bij een keuringsarts. Afspraken die ik toch altijd spannend blijf vinden want een afspraak bij een nieuwe en onbekende arts is toch altijd spannend. Helemaal als het om een keuring gaat. Het is altijd maar de vraag of een arts bekend is met lipoedeem en de gevolgen van lipoedeem. Nu ben ik door de jaren heen door schade en schande wijzer geworden en ben ik een stuk beter voorbereid maar ergens blijft het toch spannend. Er blijven helaas nog steeds artsen die niet bekend zijn met lipoedeem en alles afschuiven op overgewicht. Ja, ze bestaan echt nog steeds helaas.
Traumatische benen
Mijn benen zijn en blijven een groot mentaal trauma. Iets wat ik bij dit soort afspraken altijd weer merk. Vooral voor mijn liposucties waren mijn benen een onderwerp wat niet besproken mocht worden en waar ik vooral niet over wilde praten. Het deed en doet emotioneel pijn als ik aan die periode denk en nog steeds kan en wil ik niet aan mijn benen uit die tijd denken. Het doet zoveel pijn dat mijn benen zo’n impact op mijn leven hebben gehad en ik voel de enorme schaamte nog steeds.
Nog steeds voel ik die pijn en schaamte, ondanks de liposucties en veranderingen in de afgelopen jaren. Maar ik ben nu wel zo ver dat ik een arts naar mijn benen laat kijken en geen moeite daar meer mee heb. Ik had dan ook geen enkel probleem om afgelopen week mijn jurkje omhoog te trekken en te laten zien hoe lipoedeem benen eruit zien. De arts in kwestie was oprecht geinteresseerd en vroeg dan ook hoe mijn benen waren voor de liposucties want met 35.5 liter verwijderd vet, moesten mijn benen wel enorm zijn geweest. En op dat moment wordt mijn trauma geraakt en voel ik de pijn weer.
Begripvolle arts
Het hielp veel dat deze arts kennis van lip- en lymfoedeem had en heel begripvol was. Zij zag wat het met mij deed en wat de impact is. Dit soort gesprekken zijn enorm fijn en zo anders dan de gesprekken die ik door de jaren heb gevoerd met artsen. Dit zijn de artsen die we nodig hebben. Artsen die verder kijken dan alleen gewicht. Artsen die open staan en naar je luisteren. Artsen die zich verdiepen in de persoon die ze voor zich hebben.
Hoewel het een ontzettend fijn gesprek was en ik mij echt gehoord voelde, realiseerde ik mij weer hoe diep het lipoedeem trauma zit. Jarenlang probeerde ik mij groot te houden en maar te voorkomen dat het mij zou raken. Die enorme muur heeft niet voorkomen dat de pijn en schaamte er wel is en dat die er op dit soort momenten nog uitkomen. Maar ik weet nu wel dat het niet erg is en het mag er zijn. Lipoedeem en de gevolgen zijn nou eenmaal kut maar het bepaalt niet meer wie ik ben en ik hoef mij niet meer groot te houden.
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Unsplash
Je kunt trots op jezelf zijn hoe je bent gegroeid in het accepteren van je Lipoedeem.
En ja de gedachten van je oude benen zullen altijd bij je blijven maar dat hoort helaas ook bij jou.
En ik ben blij voor je dat je dit keer een arts heb gehad die bekend is met lipoedeem net wat je zegt ze weten vaak waar we als vrouwen met lipoedeem tegen aan lopen.
Dank je wel voor je lieve reactie ?
De herinneringen zullen er altijd zijn maar hopelijk slijt het trauma met de tijd
Wat fijn dat je nu gehoord werd in je traumastuk! En begrip is zo hard nodig!
Het zal er altijd zijn, maar per dag zal het gevoel wisselend zijn!
Begrip is helaas nog steeds hard nodig en soms ver te zoeken.
Maar elke keer dat het er wel is, dan is het weer een overwinning 🙂
Jouw blog draagt ook bij aan het bekend maken van de gevolgen van lipoedeem. Wat het met iemand doet en zo. Dus het is echt heel goed dat je je uit blijft spreken. Dat is denk ik het moeilijkste met trauma: om er over te blijven spreken haal je het steeds weer boven. Maar alleen door er over te praten, kweek je begrip en bekendheid.
Blijf doorgaan, ook als het moeilijk is. Dat werkt echt het beste. JUIST als het moeilijk is. Je bent sterk.
Het blijft idd naar boven komen maar het wordt wel steeds minder heftiger. Het zal niet volledig weg gaan, als het maar leefbaar is.