Een paar maanden terug had ik een controle van mijn arm in het ziekenhuis ondat ik pijn bleef houden. Gelukkig zaten alle schroeven en platen nog op zijn plek maar kreeg ik wel de boodschap: “dit is wat het is, we kunnen er niets aan doen verder en je zal met de pijn en het ongemak moeten leren leven”. Je zou denken na al die jaren leven met lipoedeem, dat ik inmiddels wel bestand zou zijn om weer zo’n boodschap te krijgen. Al jaren probeer ik het leven te accepteren met pijn en ongemak door de lipoedeem maar neemt niet weg dat deze boodschap toch wat met mij deed. Op je 43e wil je niet horen dat je moet leven met een beperking in je arm en nog jaren van ongemak en pijn tegemoet gaat. Het is niet de boodschap waar je oud mee wilt worden.
Al vaker gehoord
Toch is het de boodschap die je te horen krijgt als je te maken krijgt met een chronische aandoening. Nu heb ik een aardige bingokaart vol als het gaat om chronische aandoeningen en heb ik het al van meerdere artsen te horen gekregen: “it is what it is, je zal er mee moeten leren leven”. Het klinkt zo makkelijk om het te zeggen maar de impact is enorm. Net alsof ze zeggen “hier heb je even een ziekte, doe er mee wat je kan maar wij kunnen je niet helpen dus suck it up buttercup en tot ziens”.
Maar hoe ga je om met een onvoorspelbare chronische ziekte als lipoedeem waarbij je periodes hebt waar alles geweldig lijkt te gaan maar ook periodes waarin het verschrikkelijk gaat en je niet weet waar je het zoeken moet. Hoe ga je om met het idee dat je een onvoorspelbare ziekte hebt die door hormoonveranderingen of andere omstandigheden weer getriggerd kan worden en je dus niet weet hoe je toekomst eruit gaat zien. Het is nogal wat wat je op je bord krijgt.
Immense veerkracht
Net als bij iedere keer dat ik te horen kreeg dat ik er maar mee moest leren leven, zakte de moed mij weer even in de schoenen toen de chirurg de mededeling deed over mijn arm. Ik kan niet ontkennen dat het veel met mij deed en ik er best een knauw van kreeg. Maar net als eerdere keren, bleek mijn veerkracht sterker dan het ongemak en de boodschap. Mijn veerkracht die door de jaren heen sterker is geworden dan welke Marvel superhero dan ook want uiteindelijk kwam ik weer terug. Kennelijk blijkt het hebben van chronische aandoeningen dan toch ook een positieve kant te hebben: je veert altijd weer terug hoe moeilijk het ook is.
Ik moest een paar keer slikken, huilde een paar tranen, was ontzettend boos, voelde mij enorm rot, het moest even zinken maar het kreeg een plek. Het is wat het is maar net als de lipoedeem, het gaat mij niet tegenhouden om mijn leven te leven zoals ik dat wil. Mijn veerkracht zal altijd winnen en ik zal altijd weer een manier vinden om mijn leven te kunnen leven. Of dat nou rechts- of linksom is, leven zal ik.
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Pexels.com
