Vorige week lag ik nog als een klein gestrand walvisje op de bank onder mijn dekentje. Een weinig boeiend weekje om een week overzicht mee te vullen. Tenzij jullie natuurlijk graag 5 dagen foto’s zien van een bank, kussens en dekentjes. Dus daarom vandaag een bijklets blogje waarin ik antwoord geef op de meest gestelde vraag van dit moment: Hoe gaat het met je?
Hoe gaat het met je?
Het gaat naar omstandigheden goed met mij en dat klinkt misschien heel cliché of sociaal wenselijk maar het is echt zo. We zijn nu 2,5 week verder na de tweede lipoedeem liposuctie en ik mag echt niet klagen. Dat klagen heb ik namelijk in de vorige 2 weken gedaan want ik heb het wel echt zwaar gehad. Iemand zei zelfs dat hij de pijn op mijn gezicht zag staan. Nu is dat misschien wat overdreven maar het was soms echt wel moeilijk.
Het was vooral moeilijk om mij over te geven aan de pijn en het niet lekker voelen. Gewoon toegeven dat het even niet ging. Ik vind dat dus echt heel erg moeilijk en dan ben je continue een strijd aan het leveren tussen je niet lekker voelen en vinden dat je vooral door moet gaan. Eigenlijk ben je dan gewoon de hele dag gefrustreerd en dat helpt weer niet mee aan je herstel.
Maar na regen komt zonneschijn en vanaf vrijdag begon ik mij beter en energieker te voelen. Nog steeds met pijntjes en een stijf been maar wel beter. Zo goed dat ik zaterdag voor het eerst alleen naar buiten ging en inmiddels het bewegen ook langzaamaan aan het oppakken ben. Werken zou ik eigenlijk de eerste twee weken niet doen na de operatie maar goed, dat heb ik één week vol gehouden en toen ging ik alweer een beetje aan het werk. Tsja, daar kunnen we een discussie over voeren maar dat is de aard van het beestje.
Hoe nu verder?
Over vier weken is de volgende en laatste operatie aan mijn onderbenen. Tot die tijd werk ik vanuit huis en zal ik de tijd gebruiken om zo goed mogelijk te herstellen. Zoals jullie maandag al konden lezen, heb ik vooral geestelijk wat tijd nodig om te herstellen. Dus dat is nu wel een prioriteit, naast langzaamaan meer bewegen en goed voor mijzelf zorgen.
Belangrijkste de komende weken is goed voor mijzelf zorgen en goed naar mijn lichaam luisteren. Normaal gesproken zou ik als een soort Tazmaanse duivel deze weken doorrennen maar afgelopen 11 weken hebben mij wel doen beseffen dat ik echt geduld moet hebben en rustig aan moet doen. En ja, dat zeg ik nu echt ;-).
Hoe gaat het met jullie?
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Shutterstock
Fijn dat het inmiddels wat beter met je gaat! Nu rustig aan verder herstellen.
Goed om te lezen dat het goed met je gaat! Ik herken het ongeduld zijn wel hoor. Maar het is zeker belangrijk om goed te herstellen xx
Neem de tijd! Rust is zo belangrijk!
Fijn om te lezen. Je bent er zelf bij hè, bij het herstel.. goed dat je beseft dat je echt rustig aan moet doen :-). Logisch hoor dat je na een week al weer wat aan de slag bent gegaan met werken, ik herken dat uiteraard helemaal haha. Hopelijk gaat het herstel vanaf nu fijn en zonder te veel pijn en valt de derde operatie straks mee!
Fijn dat die stijgende lijn er weer in zit. En succes met rustigaan doen. Ik ben daar ook zo slecht in. Werk nu halve dagen, maar vind het zo lastig om op tijd naar huis te gaan als er nog van alles ligt. Maar verder gaat het heel goed met mij, want met die halve daagjes die ik werk en zonder dat ik nu een eigen klas heb, ben ik gewoon genomineerd voor leraar van het jaar! Dat is toch wel een enorm compliment.
Fijn dat het beter met je gaat, doe rustig aan!!
Wat goed om te lezen! Het is ook niet niks, wat je allemaal meemaakt. Liefs Josine