Eerlijk is eerlijk, de laatste jaren ben ik steeds meer naar streaming diensten en YouTube gaan kijken in plaats van reguliere televisie. Helemaal de publieke omroep vond ik niet meer bijster interessant. Uiteraard keek ik wel eens nieuws, sport of een opinie programma maar het grootste gedeelte van de programmering is echt aan mij voorbij gegaan. Vooral de laatste maanden van 2020, heb ik toch meer naar de publieke omroep gekeken dan wellicht in de laatste 5 jaar. Daarom leek het mij wel eens leuk om mijn favorieten publieke omroep programma’s te delen waar ik afgelopen maand naar heb gekeken. Benieuwd welke dat zijn, lees dan snel verder.
Verdoofd
Bron: OP1
Ik begin dit lijstje met programma’s meteen met misschien wel een van de meest intense programma’s: verdoofd. Een docuserie waar vier jonge verslaafde mensen worden gevolgd in hun strijd maar ook met hun grote liefde: drugs en drank. Deze serie geeft een duidelijk beeld hoe het leven is als je verslaafd bent en hoe intens een verslaving is. Deze serie laat tegelijkertijd ook zien dat er veel meer zit achter een verslaving en dat deze niet zomaar ontstaat. Van deze serie zou ik zeker een vervolg willen zien om te zien hoe het nu gaat met de 4 mensen die ze hebben gevolgd.
Een huis vol
Bron: KRO NCRV
Van dit programma zouden ze gewoon een dagelijks programma moeten maken. Verschillende grote Nederlandse gezinnen worden gevolgd in hun dagelijkse leven. Het ene gezin is nog groter dan het andere en allemaal hebben ze zo hun eigen gebruiken en meningen. Een huis vol laat zien hoe het dagelijks leven is van grote gezinnen, hoe zij de dag door komen maar ook hoe zij hun familie in het gareel houden. Of niet.
I.M.
Bron: AvroTros
De serie I.M. kwam uit in mijn kerstvakantie en hoewel Ischa Meijer van voor mijn tijd is, wilde ik deze serie toch zien. Een ontzettend mooi gemaakte serie over het liefdesleven van Ischa Meijer en Connie Palmen met geweldige acteurs. Twee excentrieke, aparte schrijvers met hun eigen verleden die samen een liefdesrelatie aangaan met een desastreus en verdrietig einde.
Vier handen op één buik
Vier handen op één buik is al jaren op tv en is waarschijnlijk het enige programma wat ik nog keek op de publieke zenders. Tienermoeders die samen met een bekende moeder zich klaarmaken voor de bevalling en alles wat op hun pad komt gedurende deze tijd. Dit seizoen waren er weer een paar hele leuke moeders zoals Bibi Breijman (heel veel humor) en Karin Bloemen (ontzettend lief). Deze serie heeft iets aandoenlijks maar tegelijkertijd is het ook heel rauw omdat tienermoeders het vaak niet makkelijk hebben.
26.000 gezichten
Bron: Zesentwintigduizendgezichten
26.000 gezichten is een vervolg op een serie korte filmpjes die 15 jaar geleden gemaakt werden over uitgeprocedeerde asielzoekers die op het punt stonden om het land uit gezet te worden. In deze groep mensen zaten veel jonge gezinnen die niet wisten wat de toekomst hen zou brengen. In de huidige serie, gaan de programma makers terug naar een aantal van de kinderen die toen op het punt stonden om het land uit gezet te worden. In dit vervolg zie je hoe het nu met hen is en hoe zij terugkijken op de afgelopen 15 jaar. Een mooi en puur document.
Kijken jullie tegenwoordig nog naar programma’s op de publieke omroep?
Take care!
xoxo
Bron stockafbeelding: Unsplash.com
Ik zou ook eens meer naar de publieke omroep om kunnen schakelen, maar op een of andere manier blijf ik altijd bij dezelfde zenders hangen.
Same here, gelukkig heb ik nu NPOstart en kan ik terug kijken ?
Ik kijk veel naar NPO
De slimste mens, vier handen, veel docu’s of ook korte films.
Waarom bleef je niet voor mij. Erg indrukwekkend!
Of;
Ik ben geen probleemkind
Of;
Kinderen van de rekening
Over mijn lijk alle jaren! Jankend….
Over mijn lijk heb ik wel een paar keer gekeken maar dat vond ik zo heftig.
De andere die je noemt ga ik even bekijken