Je bent lelijk
Niemand vind je aardig
Je bent niet de moeite waard
Je bent een vet dik varken
Je hebt geen ruggegraat
Je bent een loser
Wat kan je nou echt?
Je hebt gefaald in het leven
Iedereen vindt je stom
Je kan ook echt niets
Waarom zouden ze je niet in de zeik nemen?
Je bent een slecht mens
Bovenstaande uitspraken waren dingen die mijn innerlijke criticus en eetstoornis dagelijks tegen mij zeiden de afgelopen jaren. Nu zijn er dagen dat ik mij goed voel maar op dagen waarop ik mij onzeker/ verdrietig/ boos/ zenuwachtig voel, is die stem er nog altijd. Er hoeft maar iets fout te gaan en het eerste wat ik hoor is “zie je wel + een van de bovenstaande zinnen”.
Dit is iets waar veel mensen dagelijks mee worstelen: de innerlijke criticus. Bij mensen met een eetstoornis is deze stem alleen ontzettend krachtig en constant aanwezig. Iets wat op de meest vreemde momenten naar boven kan komen maar wel je hele dag kan bepalen en uiteindelijk je hele leven gaat bepalen. Het is nog het enige wat je hoort. De wereld kan op zijn kop gaan staan en je 1000x wat anders willen vertellen maar die innerlijke criticus is zo sterk dat hij alles overstemt. Als iemand wat positiefs tegen mij zei was het eerste wat ik dacht “ja hoor, zal wel. Zeg je toch alleen maar omdat het moet. Wat meen je er nou van?”. Je vertrouwt niemand, je vertrouwt jezelf niet meer, je ziet niet meer wat andere mensen zien, je ziet en vertrouwt alleen die stem. Dus voor iedereen die denkt dat het gaat om meer/ minder eten bij mensen met eetproblemen, mag ik je verwelkomen bij de innerlijke criticus die de kern van het probleem is en die zo ontzettend moeilijk is om te verslaan want hij is zo ontzettend sterk. Je gaat geloven dat je lelijk en dik bent, dat je een loser bent en gefaald hebt in het leven, dat je alleen maar een bak met ellende bent en een slecht persoon.
De afgelopen maanden is er hard gewerkt om mij de andere kant te laten inzien. De kant die ziet dat ik best oké ben, dat ik het goed doe in het leven en dat ik een mega prestatie heb verricht om te staan waar ik nu sta. Ik durf weer in de spiegel te kijken zonder constant kritiek te leveren. Er zijn momenten dat ik niet alles neerhaal of klein maak wat mensen zeggen. Een “ik ben trots op je en wat je hebt gedaan” probeer ik niet meer weg te wuiven. Ik word er wel verlegen van en weet mij geen houding te geven maar goed, dat is misschien wel de persoon die ik ben. De dagen dat ik vind dat ik het op werk goed gedaan heb, voel ik ook echt zo. De dagen dat ik goed eet, ben ik ook ontzettend trots. Er zijn zelfs dagen dat ik in de spiegel kijk en denk “it’s oké”. Het is alleen nog niet dat ik die innerlijke bitch eens knock out heb geslagen en weg heb getrapt.
Wel heb ik de afgelopen maanden mijzelf mantra’s aangeleerd om haar af en toe de mond te snoeren. En ik ben niet zo van het zweverige hé maar dit heeft mij wel geholpen. Als je 180 keer tegen jezelf zegt “dit gevoel is tijdelijk, het gaat weer weg” of “dit is niet waar, i am oké, dan ga je het op een gegeven moment echt wel geloven. Het liefst had ik eigenlijk gewoon “houd je smoel toch een keer” willen roepen maar dat is dan weer niet zo positief. En dat is het, een negatieve stem moet gewoon een positief tegengeluid horen. Eentje die met glitters en regenbogen schreeuwend roept hoe geweldig je bent en er een feestje van maakt in je hoofd. Misschien moeten ze daar eens in therapie mee beginnen, glitters en regenbogen bij mensen zoals ik.
Het is een on-going proces om die glitters en regenbogen in je hoofd te krijgen maar als je er heel bewust mee bezig bent, dan gaat het lukken. En heel misschien ook wel eens een keer luisteren naar de mensen om je heen die dit soort dingen tegen je zeggen want het zijn vaak wel de mensen die het goed met je voor hebben. Al geloofde ik dat tot afgelopen maand ook niet hoor, dus don’t worry het kan even duren. Tot die tijd kunnen we gewoon met glitters en regenbogen gaan gooien 🙂
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Hebben jullie nog goede mantra’s die ik zou kunnen gebruiken?
Take care!
xoxo
Wat heb je dit mooi geschreven ♥
Ik vind die innerlijke criticus van jouw helemaal niet zo leuk, wat een bitch..
Er zit een verschil tussen streng voor jezelf zijn, en jezelf neer halen…
Je doet het echt goed, in het begin heb ik je langzaam zien veranderen, hard zien vechten, en het moeilijk zien hebben.. De laatste maanden gaat het veel sneller..
Er is een mooie, sterke lieve meid naar voor gekomen…
Je komt er wel, maar dat wist je best
xoxo
Stiekem zou ik toch een keer gewoon keihard roepen dat die bitch haar muil moet houden hoor. Nee, zonder dollen, ik begrijp wat je bedoeld. Je omschrijft het helder en duidelijk en het is voor mij heel herkenbaar. Het duurt lang, maar op een gegeven moment zul je merken dat die stem steeds zachter wordt tot je op een keer ’s avonds in bed ligt en denkt: Verrek! Ze was de hele dag stil! En dat is zoooo’n heerlijk gevoel. Wat mij nog steeds heel erg motiveert is die Bodypostive accounts op instagram. Die meiden zijn zo heerlijk bezig om iedereen te motiveren. Echt supermooi vind ik dat.
Er komt een dag dat wij ook zulke accounts hebben 😉