Afgelopen vrijdag was het zover. Ik heb afscheid genomen van mijn behandeling bij Novarum. Ik ben officieel in remissie. Iets eerder dan geplanned want ik zou eigenlijk nog één afspraak hebben. Maar in goed overleg met mijn therapeute Nicolette, voelde ik mij sterk genoeg om te zeggen dat het goed is geweest en dat het tijd wordt om op eigen benen te staan. Met mijn schouders naar achteren en een gevoel alsof ik op wolken liep, ging ik naar buiten. Het liefst was ik als een soort Rocky naar buiten gerend met mijn armen in de lucht want ik voelde mij zo stoer en sterk maar ik kon mij inhouden. Ahoewel dat liedje wel door mijn hoofd ging ;-).

Ben ik er nu? Nee, het gaat nu pas echt beginnen. De weg naar size happy is gestart. Ik ga het nu alleen doen en heb niet meer de stok achter de deur van wekelijkse gesprekken bij Novarum. Toen Nicolette 4 weken geleden zei dat ze dacht dat het tijd was om de behandeling af te ronden en wij de laatste afspraken in planden, raakte ik lichtelijk in paniek want ik kon toch nog niet alleen verder? Dat zou ik nooit redden? Totdat Spike overleed en ik de moeilijkste horde tegenkwam die ik moest nemen. Ik bleef staan in een orkaan, bleef netjes volgens mijn planning eten en ik stortte mijzelf niet in ander compensatie gedrag (mocht je denken dat eten alleen het probleem was, helaas niet want als ik niet kan eten dan was er wel wat anders om mee te compenseren zoals winkelen en geld uitgeven. Denk dat heel veel verslaafden dit zullen herkennen).

Heb ik dan geen eetbuien meer? Nee, ik heb er zelfs vorige week eentje gehad. Eentje omdat ik mijzelf zo ontzettend druk had gemaakt om bepaalde dingen en de spanning binnen in mij zo had laten oplopen dat ik alleen eten als uitweg zag om rustig te worden. Ik heb het laten gebeuren en het was voor deze keer oké. Ik voelde mij niet schuldig en toen een vriendin tegen mij zei dat ik eten helemaal niet nodig had en had bewezen dat ik het kon de afgelopen weken, kreeg ik mijzelf weer op de rit. De afgelopen dagen eet ik weer netjes en probeer ik bewust de dag door te komen.

Wat nu? Nu begint de volgende fase in mijn leven. Het begin van een nieuwe start. Het begin van een nieuwe ik. Wat wil ik in deze fase gaan doen? Ik wil gaan sporten en in het nieuwe jaar weer beginnen met yoga. Daarnaast wil ik bewust leven en bewustere en gezondere keuzes maken in mijn eetmomenten. Aanstaande zondag heb ik een intake bij Mind Your Step waar Mariecke mij gaat helpen met sporten, eten en bewuste keuzes maken. Ik vind het allemaal ontzettend spannend want het gaat er nu om dat ik in praktijk breng wat ik de afgelopen maanden heb geleerd. Ik zie op veel vlakken verandering in mijzelf en in mijn leven maar ergens blijft het toch spannend. Ik geloof dat ik het kan en dat het mij gaat lukken. Iets wat ik een half jaar geleden nooit had durven zeggen.

Ik ben ontzettend dankbaar voor waar ik nu sta. Iets wat ik alleen moest doen maar wat nooit was gelukt zonder de hulp van mijn geweldige ouders, therapeute Nicolette en psychiater Nelis, mijn vrienden en jullie. De steun is overweldigend en het doet mij goed. Het doet mij goed om mijn verhaal te delen en ik ben van plan om jullie in deze nieuwe fase gewoon weer mee te nemen!

Staan jullie bewust in het leven? Wat zijn jullie tips voor mij?

Take care!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin