Terwijl ik een presentatie voorbereid voor een klant, kom ik een plaatje tegen dat me heel erg triggert. Genaamd de “piraminder”. Een piramide. Over “minder” (met meer). En een “reminder”. Ik vind alleen het woord al briljant. Kijk, hier is ie:

Duidelijk is dat het natuurlijk te maken heeft met bewustzijn over het gebruik van materialen en spullen. De achterliggende gedachte: duurzaamheid. Ach, het is vast al een ouder plaatje. Maar er zit wat in. Het is van een Belgisch “Netwerk Bewust Verbruiken”. Best een handige website.

Want soms word ik er helemaal gek van. De cultuur waarin we beland zijn van “meer, meer, meer”.

Een nog mooiere auto. Je kledingkast nog voller, want die broek daar hoort echt een passende blouse bij. Liefst ook goedkoper, via Ali of Aldi of nou ja wat goedkoper is dus (maar er wel goed uit ziet graag), want we hebben gewoon NOG MEER NODIG! En het moet ook nog zo snel en efficiënt mogelijk. Want we hebben het allemaal veel te druk.

Een tijd geleden ben ik ermee gestopt. Ja, heus. Ik koop nog wel nieuwe spullen. Ik denk bijvoorbeeld dat onze afgeragde bank er binnenkort aan moet geloven. Maar ook overweeg ik steeds vaker de opties die in de “piraminder” staan. Een bank tweedehands kopen vind ik een beetje ‘viezig’. Dat is gewoon iets dat bij me blijft, kan me er niet overheen zetten.

En hey, je kan niet de hele wereld veranderen!

Maar je kan wel een beetje je best doen. Met kleine dingetjes.

Zoals je misschien weet, ben ik hobby-chocolatier. Heerlijk om te doen. Letterlijk en figuurlijk. Maar ook behoorlijk prijzig. Je hebt er veel speciale spullen voor nodig. Nou had ik dus ook zogenaamde “doorhaal-vorkjes” nodig. Daarmee haal ik roomtruffels bijvoorbeeld door de chocolade heen. Nou, die dingen koop je voor iets van 7 of 8 euro per stuk bij een chocolade-groothandel-achtig iets.

Maar het kan eigenlijk nog beter met een hotel-vork. Zo’n vork met van die dunne, lange prikkers. En die… die vind je dan weer voor 30 cent bij de tweedehands! In de vaatwasser ermee, ombuigen, en hup. Klaar ben je! Voor mij veel goedkoper en bovenal: op deze manier kan ik bewuster omgaan met het milieu.

Ben ik tevreden mee!

Nu kan ik een hele lijst voor je maken met dingen die je op deze manier kan bekijken… Boeken – waarom staan die eindeloos in je boekenkast? Waarom ruil je ze niet af en toe met vrienden? Kinderkleding – hoe snel groeien die banjers er niet uit? Een doorgeef-systeem van kleding die niet totaal is afgeragd, maakt veel ouders blij. Zo zou je zelfs ook met je camper of auto een soort ‘collectief gebruik’ kunnen doen, er zijn steeds meer apps en websites die dat mogelijk maken! Heel tof. En je kan je huis tegenwoordig ook verhuren via AirBNB, als je niet thuis bent. Want waarom blijven we nog steeds van die vakantieparken bouwen, als die de helft van het jaar ook leeg staan? Wist je overigens, dat er ook repair-cafe’s bestaan? Waar je heen kan gaan met je kapotte elektronica en andere spullen? Handige mensen komen er bij elkaar en repareren (soms tegen kleine vergoeding) jouw kapotte zooi. Handig!

Zouden we zoiets ook kunnen doen met reuma-achtige hulpmiddelen? Ik heb bijvoorbeeld 3 sets ergonomische toetsenbord-en-muis thuis liggen. Wil iemand het eens uitproberen? Let me know. Ik heb laatst ook een “sling” geleend van mijn oma. Had wat schouderklachten, die gelukkig weer voorbij zijn gegaan. Geloof dat zij hem niet terug hoeft. Maar als iemand een keer een zere schouder heeft: koop er geen bij de apotheek, kom hem gewoon even lenen. Want al die hulpmiddelen helpen niet altijd. De ene heeft baat bij A, de ander bij B. En soms gebruik je zoiets maar een paar dagen – tenminste wel in het tempo dat mijn peesklachten kunnen opwellen en weer weggaan.

Dit zijn maar een paar voorbeelden. Maar heb je zelf wel eens over zoiets nagedacht? Zou het zinnig zijn om vaker te kijken naar delen, ruilen en hergebruik? Of heb ik je niet overtuigd?

Anyhow – ik piramider ondertussen lekker verder.

Groetjes, Eline

Eline Kwantes is 33 jaar en woont met haar jonge gezin in Uitgeest. Ze heeft een eigen bedrijf, dat zich in het basisonderwijs bezig houdt met digitale media en “toekomstdenken” over nieuwe technologie. Daarnaast is ze het liefst zo vaak mogelijk in de natuur en is in opleiding tot (hobby)chocolatier. Ze worstelt regelmatig met (vermoeidheid en pijn door) RA.

Dit artikel werd eerder door Eline gepubliceerd op de website van de reuma vereniging Alkmaar

Follow my blog with Bloglovin