Steeds weer realiseer ik mij dat het leven met lipoedeem een ware rollercoaster blijft. Hoe goed je ook aan zelf management doet en je bewust bent van wat het beste voor je lichaam en lipoedeem is, het blijft een rollercoaster met ups and downs. Het is en blijft een chronische ziekte die onvoorspelbaar blijft en zomaar ineens weer roet in het eten kan gooien. Nu zijn de dalen een stuk minder diep maar deze zomermaanden merk ik toch weer dat de dalen blijven komen in mijn lipoedeem lichaam.
Hollandse zomer
Waar ik op Kos geen last had van de warmte en mijn lichaam het goed deed, zo zwaar heb ik het met de Nederlandse warmte. Het heeft impact op mijn lipoedeem en lichaam, ik word chagerijnig van de drukkende warmte en ik ben niet vooruit te branden. Ik doe echt mijn best om positief te blijven, te doen wat ik kan doen en soms gewoon rekening houden met een lichaam wat niet wil. Vind ik het leuk? Nee, ik vind het verre van leuk. Ik wil ook “gewoon” door de Nederlandse zomer heen komen.
Dit zijn echt momenten waarop ik weer een intense hekel heb aan het leven met lipoedeem. Ik weet dat het geen zin heeft om er boos om te worden want het verandert de situatie niet en ik ga mij er ook niet beter door voelen. Boos zijn en mijzelf onder druk zetten, zorgt zelfs voor een negatieve weerslag op mijn lichaam en dat is juist weer wat je wilt voorkomen.
Look at the sunshine
Hoe rot ik het soms ook vind, ik probeer wel mijn zegeningen te blijven tellen. Ik koester de mooie herinneringen die deze zomer ook gebracht heeft. Ik blijf kijken naar de dingen die wel goed gaan en waar ik blij van word want die zijn er ook gewoon nog steeds. Ik blijf kijken naar de dingen die wel kunnen en prijs mij daar rijk mee. Ik blijf mij focussen om het beste uit het leven te halen en ervoor te zorgen dat ik blij word van de dingen die ik doe.
Soms moet ik daar keuzes voor maken en prioriteiten stellen waar een ander niet over na hoeft te denken. Maar ik heb liever de herinnering aan een geweldig moment waarvan ik een glimlach op mijn gezicht krijg dan spijt hebben van iets wat ik niet gedaan heb. Ja, het vraagt soms aanpassingen maar ik blijf altijd die silver lining zoeken omdat ik te lang mijzelf aan de zijkant heb gezet en de lipoedeem mijn leven heb laten bepalen. Die tijd kan ik niet meer terug krijgen maar ik kan er nu wel voor zorgen dat ik optimaal geniet van het leven dat er nu is.
Take care!
xoxo
Nederlandse warmte is anders, he. Ten eerste is ons leven er niet op ingericht om regelmatig met 25+ graden om te gaan. Kan me niet schelen wat sommige mensen zeggen en denken, maar ik herinner me dus echt een tijd dat een dag met 26 of 27 graden bui-ten-gewoon heet was. Niet warm: HEET!
En tel daarbij op dat je op vakantie maar één ding hoeft te doen: niks. In Nederland stress je toch weer door je leven heen, met alle zaken die je ook nog moet doen, alsof het een normale dag is.
(Maar … lichtpuntje nummer 107: hoe beter je conditie is, hoe makkelijker het wordt om met Nederlandse warmte om te gaan. Echt. En we zullen wel moeten. Voor onze Chi heb ik daarom al een koelmatje in huis. Niet dat hij daatop gaat liggen … Maar ik hoop dat hij zich ineens realiseert dat dat lekker ligt als het buiten 29+ graden is.)