Happy wednesday! Week 4 is al op de helft en het einde van januari is in zicht. Time is flying again en ik realiseer mij dat steeds meer. Maar eerst mijn foto dagboek van de 3e week van 2017. Een week waarin ik weer een fase afsloot in het revalidatie traject en waar ik ontzettend onder de indruk was van het koninklijk paleis op de Dam. Wat ik voor de rest deed, laat ik jullie vandaag uiteraard zien.

Maandag 16 januari ’17

Bepakt en bezakt ga ik vandaag op weg naar revalidatie. De Velsertunnel gaat vandaag na 9 maanden weer open en ik kom WEER in de file terecht omdat er iets is met de stoplichten voor de tunnel. Ik baal echt enorm want ik had de hoop dat die stomme files voorbij zouden zijn als de Velstertunnel weer open ging. Plus dat ik daardoor bijna te laat komen bij Heliomare. Op het nippertje ren ik de sporthal in voor de Nordic walking sessie. We hebben vandaag een andere trainer en die heeft er zin in dus lopen we in hoog tempo over het strand van Wijk aan Zee. Lekker en fijn maar ik merk weer dat mijn ademhaling niet goed is. Een hele rare ervaring om je zo bewust te zijn van je ademhaling. Behoorlijk rood en warm ga ik door naar Maatschappelijk Werk waar we weer een paar “leefafspraken” maken om weer wat meer rust in mijn leven te brengen. Vandaag sluiten we fase 2 met de groep af en iedereen is een beetje onrustig en druk tijdens de lunch. We moesten namelijk onze eigen krachten en de krachten van de andere benoemen. Het wordt een emotionele sessie. Ik heb voor iedereen een kaart gemaakt en een notitieboekje bij mij om straks al hun nieuwe avonturen en gevoelens in op te schrijven. Na de emotionele sessie mag ik lekker nog even zwemmen en dat helpt om mijn hoofd leeg te maken na de drukke dag. Na een dag als vandaag ben ik kapot en de rest van de middag en avond doe ik helemaal niets meer.

Dinsdag 17 januari ’17

Als ik de deur uitstap, wordt ik verwelkomd door een winter wonderland in mijn achtertuin. Nou ja, de duinen achter mijn huis ;-). Heel Nederland had al een paar dagen sneeuw en ijs maar bij ons bleef het groen. Tot vandaag. Maar dat houdt ook in dat mijn auto onder het ijs zit. Vandaag is het weer een werkdag en ik rijd zonder files (en in een jubel stemming) naar het werk. Hierdoor start ik heel erg relaxed en dat is fijn voor mijn hoofd en lijf. Ik kan er slecht tegen om helemaal gestressed de dag te beginnen want dat werkt door in mijn lijf en humeur de hele dag. Hebben jullie dat ook? Ik werk lekker, let goed op mijn grenzen en houd netjes mijn pauzes (met uiteraard een boek). Na het werk ga ik naar huis, neem netjes mijn rust moment en werk in de avond nog even aan mijn blog terwijl ik naar “vier handen op een buik” kijk. Ik ben gefascineerd door dat programma en door het gemak waarop jonge meiden zwanger worden, ondanks de problemen waar ze in zitten. Ik kijk zelfs nog een aflevering online van een hele tijd terug. Weird obsession.

Woensdag 18 januari ’17

Nieuwe werkdag en nieuwe jas! Toen ik zag dat MS Mode een doorstart ging maken en stukjes van de nieuwe collectie zag, was er een kledingstuk dat ik MOEST hebben: een bomberjack met aziatische invloeden. Ja, dan ben ik net een klein kind want ik heb hem meteen gekocht toen hij beschikbaar was. Ik werk vandaag voor het eerst tot 18.00 uur. Dankzij mijn pauzes en nieuwe werk methodes die ik mijzelf probeer aan te leren is het haalbaar. Gelukkig eet ik ’s avonds bij mijn ouders en dat scheelt voor mij een hoop. Mijn moeder maakt haar Mac ’n Cheese waar ik gek op ben. Wel met sambal want dat eet ik overal op. Ik geef mijn collega’s de schuld want dankzij hen ben ik steeds scherper gaan eten en draai ik mijn hand niet meer om voor madame jeannette sambal. Thuis plan ik nog even de blog van donderdag goed in en ga dan lekker vroeg naar bed.

Donderdag 19 januari ’17

Het is ontzettend mooi buiten en ik kan geen genoeg krijgen van de mooie luchten. Ik ben daar gewoon echt gek op. Het is weer Heliomare tijd en ik moet eerlijk zeggen dat ik het straks ga missen. Het voelt inmiddels als een wereld binnen mijn eigen wereld waar ik mij ontzettend veilig en op mijn plek voel. Daarnaast heb ik geweldige revalidatie maatjes en is het fijn om met elkaar te lunchen en te praten. Er is namelijk ontzettend veel herkenning in de dingen waar we tegenaan lopen of meemaken. Chronische pijn en vermoeidheid is namelijk niet altijd zichtbaar en daardoor soms moeilijk te begrijpen als je er zelf niet mee te maken heb. Ik snap dat het moeilijk is maar daarom is het fijn dat je met mensen kan praten die door hetzelfde gaan. Ik heb vandaag weer een drukke dag en sluit de dag af met een coachingsgesprek waar we mijn ademhalingsproblemen bespreken. Dit zijn dus dingen waardoor ik het zo fijn vind bij Heliomare want ik hoef maar aan te geven waar ik tegenaan loop en we gaan er meteen mee aan de slag. Aan het einde van de dag ben ik uitgeput en blij dat ik thuis ben.

Vrijdag 20 januari ’17

Vrijdag is mijn moeilijkste dag van de week omdat mijn emmer met energie dan echt op is. Vandaag is extra moeilijk omdat ik om 4 uur ’s ochtends wakker word van pijn in mijn heup en mijn hele lichaam hierdoor verkrampt. Van slapen komt nog maar weinig en ik begin de dag met een achterstand die ik niet meer kan inhalen. Ik baal als een stekker want dit zijn dus de momenten dat ik mijn lichaam vervloek. Maar life goes on en werk ook. Gelukkig houdt mijn werk mij bezig en kan ik mijn focus daarop leggen. Een van mijn collega’s heeft een Vietnamese loempia met saus voor mij meegenomen. Ik ben daar dus echt gek op en dat is mijn ultieme happy moment van de dag. Ik ben uiteindelijk net op tijd thuis voor de inauguratie van President Trump. No comments on that ;-). De rest van de avond doe ik heel heel rustig aan.

Zaterdag 21 januari ’17

Happy saturday! Ik heb gelukkig goed geslapen en dat geeft wat meer energie. De pijn is er nog maar haalbaar. Vanochtend ga ik met mijn vader en moeder naar het koninklijk paleis op de Dam. We zijn er alle drie nog nooit geweest en ik weet ook niet goed wat we kunnen verwachten. Bij de H&M scoor ik nog even snel een hele gave jurk terwijl ik alleen even naar binnen wilde voor een legging. Op de Dam staat het vol met tulpen aangezien het nationale tulpendag is. Het paleis heeft een overweldigende indruk op mij gemaakt. Het is zo ontzettend mooi en indrukwekkend. We lopen op ons gemak terug naar de auto over het Rokin en genieten van een Vlaamse friet. Soms moet dat kunnen. We maken nog een zwerf tour met de auto door Amsterdam en ontdekken een paar hele mooie plekjes. We zijn vroeg in de middag weer thuis en ik kan lekker bijkomen op de bank. Precies de goede balans. Ik neem dit keer Wie is de Mol op en kijk de Disney film Brave. Een über spannende zaterdagavond ;-).

Zondag 22 januari ’17

My favourite day of the week is begonnen! Ik heb goed geslapen en begin de ochtend met een lekker ontbijtje en rustig op de bank met WNL. Ik heb afgesproken met een vriendin om een rondje door de duinen te wandelen en onze hoofden leeg te maken. De zon schijnt maar toch is het ook nog een winter wonderland. De wandeling is een goede start voor de zondag. Ik krijg nog een paar cadeautjes van haar en plof na de wandeling op de bank. Ik slaap een beetje en doe vooral rustig aan. In de middag zet ik de laptop nog even aan voordat ik naar mijn ouders ga. Mijn vader heeft speciaal voor mij kippenboutjes gemaakt die ik onder het genot van Studio Sport op smul. Ik ga op tijd naar huis en ga lekker in mijn bed liggen lezen. Een relaxte dag op een relaxte manier afsluiten.

Hoe was jullie derde week van januari? Hebben jullie deze week nog leuke plannen op de agenda staan?

Take care!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin