Afgelopen week was er de eerste “warme” dag van 2024. Het was 14 maart en ik ben er simpelweg nog niet klaar voor. Ieder jaar is het dezelfde periode waarin ik overspoeld word door paniek omdat het warmer begint te worden en het voorjaar om de hoek komt kijken. Het zijn vooral de eerste dagen tussen de winter en de lente waar ik altijd weer tegenop zie. De dagen waar ik gewoon nog niet op voorbereid ben, vooral qua garderobe niet. Voor mij is de grootste hobbel altijd de veranderingen in mijn lichaam want een jaar kan een groot verschil maken bij een lipoedeem lichaam. Maar ook hoe gaat mijn innerlijke thermostaat om met de veranderingen in temperatuur. Afgelopen week schoot ik dan ook behoorlijk in de paniek toen de eerste warme dag er ineens was.

Dagelijkse outfit

Normaal zou ik mij niet zo druk maken om een warmere dag. Zolang ik thuiswerk is er namelijk niets aan de hand en draag ik met liefde mijn dagelijkse uniform van een sportlegging en oversized t-shirt. Een outfit waarin ik mij prima voel en vooral niet geconfronteerd word met de veranderingen in mijn lichaam. Maar dat verandert met een afspraak buiten de deur. Dan moet ik ineens gaan nadenken over wat ik aan zal trekken. En daar kwam de paniek.

Alles wat ik aantrok, voelde niet prettig. Niks zat lekker en bij alles werd ik geconfronteerd met mijn Michelin lipoedeem band tussen met borst en buik in. Een band die begon met groeien na mijn 1e liposuctie en inmiddels een eigen leven is gaan leiden. Een band waarbij je duidelijk ziet dat het lipoedeem vet is. Je voelt de bobbels zitten en de huid is een andere structuur. Voor al die artsen die beweren dat lipoedeem niet in het buik gebied kan zitten, koop alsjeblieft een nieuwe bril en kijk eens goed naar de buiken van dames met lipoedeem. Het is die band en het gebied bij mijn buik die mij enorm onzeker maakt maar ook weer bewust maakt hoe onvoorspelbaar lipoedeem is. Afgelopen donderdag werd ik er weer enorm mee geconfronteerd, ondanks dat ik twee weken daarvoor nog op de weegschaal had gestaan en weet dat er weer kilo’s van mijn gewicht af waren.

Pijnlijke bewustwording

Het is vaak de overgang van winter naar lente waarin ik pijnlijk word geconfronteerd met de veranderingen in mijn lipoedeem lichaam. Hoewel ik in gewicht ben afgevallen, lijkt de band bij mijn buik toch weer gegroeid te zijn de afgelopen twee seizoenen. Niet alleen voelde ik enorme paniek afgelopen donderdag maar ook teleurstelling en afschuw over dat klote lipoedeem die het toch weer voor mekaar kreeg om een gevoel van walging, over mijzelf en mijn lichaam, op te roepen. De eerste warmere dag van 2024 gooide weer alles overhoop en zorgde meteen al voor een hoop onzekerheid en afkeer van mijn eigen lichaam.

Toen ik thuis kwam na mijn afspraak, trok ik snel mijn dagelijkse uniform weer aan en had de behoefte om even uit te waaien. Al lopend met Champ kwam ik een buurman tegen die ik toch wel regelmatig zie en die mij overviel met de opmerking dat ik er zo goed uit zag en dat het hem nu pas opviel hoeveel ik was afgevallen. De boosheid die de hele dag door mijn lichaam en hoofd raasde, raakte daardoor in de war. Had ik het die ochtend dan wel goed gezien en gevoeld? Hoezo ziet een ander het wel en voel ik hetzelf niet? Is de manier waarop ik mijn lichaam zie en voel, dan zo vertroebeld door al die jaren leven met lipoedeem? Hoewel ik die donderdag niet de beste dag had, ook door het gesprek wat ik had gehad, zorgde deze buurman toch voor een lichtpuntje en liep ik met een ander, misschien wel lichter, gevoel verder.

Take care!

xoxo

Bron stock afbeeldingen: Unsplash.com