Toen ik opgroeide begon net de opmars van de super models. Dames als Naomi Campbell, Linda Evangelista en Cindy Crawford domineerden de media. Dat was toen nog gedrukte media want van social media hadden we toen nog niet gehoord. In mijn tienerjaren kwamen de heroine chique modellen op en was size 0 de maat die je moest hebben. In American Top Model kregen meiden met een maat 38/ 40 te horen dat ze te dik waren en onder de groep curvy vielen. De voorbeelden die wij zagen in de media als het ging om de “standaard”, waren totaal verknipt als je er nu over nadenkt. Helemaal voor mij denk ik nu wel eens want juist in de heroine chique tijd, begon mijn lichaam te veranderen en werd de lipoedeem getriggerd door het starten met de pil.
Vergiftigde voorbeelden
Waar nu social media voor veel meiden de standaard bepaald, zo waren het voor mij de top modellen en pop artiesten degene die de standaard bepaalden. Kennelijk is er nog steeds niet veel veranderd want we krijgen nog steeds vergiftigde voorbeelden te zien van wat volgens de maatschappij de standaard is als het gaat om het uiterlijk van een vrouw. Het enige nadeel in de huidige tijd is dat social media veel toegankelijker is maar ook een heel slecht voorbeeld is met foto’s die aangepast kunnen worden met filters en face apps. Voor jonge meiden met lipoedeem lijkt het voor mij nog veel lastiger om nu op te groeien met al die gemanipuleerde beelden.
Het is spijtig om te constateren dat er feitelijk maar heel weinig veranderd is in de loop der jaren. De media en mode bepalen nog steeds de standaard voor een vrouwenlichaam en de maatschappij neemt dat over. En nu misschien nog wel meer omdat de maakbaarheid van schoonheid ook nog eens wordt gedomineerd door botox, fillers en plastische chirurgie. Als je het wilt, kun je je lichaam helemaal zo maken als je je in gedachten hebt. Maar hoe eerlijk is dat voor een vrouw met lipoedeem? Of een vrouw met een andere chronische aandoening? Of voor een gewone vrouw met een kleine beurs? Zijn we niet een beetje doorgeslagen in het creëren van een ideaal beeld van de vrouw?
Onzekerheid
Ook al ben ik inmiddels 45, ik blijf onzeker over hoe mijn lichaam eruit ziet. Al zou ik er heel veel geld tegenaan gooien, ik zal nooit een lichaam hebben wat voldoet aan de voorwaarden van de maatschappij. Niet alleen omdat de zwaartekracht inmiddels gaat tellen maar ook omdat de lipoedeem teveel “schade” heeft aangericht. Hoe onzeker ik nu ook ben over mijn “afwijkende” lichaam, is denk ik wel de belangrijkste vraag: “moet je het wel willen om nog te voldoen aan het perfecte lichaam?”.
Mijn antwoord is nee. Ik heb te lang een perfect plaatje willen nastreven toen ik niet wist dat ik lipoedeem had. Iets wat onmogelijk was gezien de lipoedeem maar wat ik toen niet wist en wat voor heel veel schade heeft gezorgd. Vooral op mentaal gebied omdat het nooit lukte maar al die crash diëten en mijzelf continue pushen, hebben de lipoedeem alleen maar getriggerd en verergerd. Ik ben jarenlang intens ongelukkig geweest omdat ik dacht dat ik het niet kon en niet goed deed. Wil ik dat de komende 45 jaar weer doormaken omdat ik wil voldoen aan een perfect plaatje? Nee dank je. Ik wil gelukkig zijn met wie ik ben en mijn imperfecte lichaam omarmen en koesteren. Ieder ander moet doen waar zij zich goed bij voelen maar ik kies ervoor om te luisteren naar wat ik nodig heb en dat is liefde. Ik ben al zolang zo streng voor mijzelf en mijn lipoedeem lichaam geweest.
Take care!
Xoxo
Bron afbeeldingen: Unsplash.com
