Dit jaar heb ik al heel wat boeken gelezen en ik merk dat ik vaak ga voor hetzelfde genre. Het zijn voornamelijk romcom’s met een goed uiteinde. Af en toe wissel ik hem af met een psychologische thriller maar het overgrote deel zijn toch liefdesverhalen. Het laatste half jaar haal ik heel veel weg bij de bibliotheek en daar kijk ik ook regelmatig bij de boeken die mijn vader leest. Onder het mom “ik reserveer hem voor jou”, lees ik soms toch een boek wat eigenlijk voor hem gereserveerd was. Nu ben ik niet van de bloed en doodslag boeken maar toen ik de samenvatting van “De beeldhouwer” van Chris Carter las en reserveerde voor mijn vader, wilde ik hem eigenlijk stiekem ook zelf lezen. Een vrij luguber verhaal en heel ver van mijn standaard genre, toch heb ik hem gelezen en deel ik graag vandaag mijn mening.
De beeldhouwer – Chris Carter
Een student verpleegkunde krijgt de schrik van haar leven als ze haar patiënt, officier van justitie Derek Nicholson, op brute wijze vermoord in zijn bed aantreft. De moord lijkt zinloos, aangezien hij terminaal ziek was en nog maar kort te leven had. Wat profiler Robert Hunter en zijn collega Carlos Garcia het meest schokt, is de aanwijzing die de moordenaar heeft achtergelaten. Waarom zou hij met de politie willen communiceren?
Terwijl Hunter en Garcia hun onderzoek starten, wordt er een lichaam gevonden dat op dezelfde manier is toegetakeld. De seriemoordenaar ziet zichzelf als kunstenaar, concludeert Hunter, die door zijn ervaring precies weet hoe dit soort verknipte geesten denken. En juist dat vermogen zou ditmaal weleens zijn doodvonnis kunnen betekenen.
Bron afbeelding + tekst: Bol.com
Mijn mening
Er was iets wat mij aantrok in dit boek. Een moordenaar die gaat beeldhouwen met de lichaamsdelen van zijn slachtoffers? Het is eigenlijk te ziek voor woorden en je zou haast denken dat de schrijver een heel luguber persoon is. Normaal gesproken zou dit niet een boek zijn wat ik in eerste instantie zou pakken maar jeetje, ik ben aangenaam verrast. Aangenaam is wellicht niet het juiste woord voor een thriller als deze maar het boek is van pagina 1 tot de laatste pagina spannend. De schrijver houdt je geboeid tot het einde want de verdachte blijkt een hele onverwacht persoon te zijn. Het is werkelijk een luguber verhaal met een hele donkere boodschap maar echt kneiter goed geschreven en een echte page turner met een hele onverwachte verhaallijn. Als je van thrillers houdt, is het zeker een aanrader.
Take care!
xoxo
Bron stock afbeelding: Unsplash.com
