Soms zijn er boeken waar je echt naar uit kijkt en je niet kan wachten tot het boek eindelijk uitkomt. Soms is het een nieuw boek van een schrijver waar je eerder een enorm goed boek van gelezen hebt. Soms is het een vervolg op een deel wat je geweldig vond. Soms is het gewoon de schrijver waar je fan van bent. Een van de boeken waar ik echt op het wachten was, was een nieuw boek van Özcan Akyol die in de lijn lag van zijn eerste boek “Eus”. Eind vorig jaar werd eindelijk “Afslag 23” van Özcan Akyol gepubliceerd. Ik moest nog even wachten want ik wilde hem via de bibliotheek lenen, net als de rest van Zuid-Kennemerland maar ik heb hem eindelijk gelezen. Benieuwd of mijn verwachtingen wellicht te hoog gespannen waren of dat het nieuwe boek “Afslag 23” van Özcan Akyol aan mijn verwachtingen voldeed? Lees dan snel verder.
Afslag 23 – Özcan Akyol
In Afslag 23 doet het hoofdpersonage Eus, een jongen die opgroeit aan de zelfkant van de maatschappij, zijn uiterste best om door schade en schande iets van zijn leven te maken. Wonderlijk genoeg heeft hij de perfecte vriendin, vindt hij al snel een baan als vertegenwoordiger en reist hij in die hoedanigheid kriskras door Nederland. Terwijl zijn leven op papier de betere kant op gaat, voelt Eus zich na elke nieuwe ervaring kleiner worden. In alle spiegels die hem worden voorgehouden, ziet hij iemand anders, met wie hij zich moeilijk kan vereenzelvigen. Vooral in de buurt van zijn jeugdvrienden, twee paradijsvogels, vraagt hij zich af wat er eigenlijk van hem is overgebleven. Eus scalpeert de hypocrisie van de middenklasse en ontdekt algauw dat hij iedereen moreel kan verslaan, met uitzondering van één iemand: zichzelf. Dat leidt tot een terugval in oude gewoontes, die niet per se door iedereen worden gewaardeerd.
Bron afbeelding + tekst: Bol.com
Mijn mening
Niet alleen had ik hele hoge verwachtingen, omdat ik “Eus” met heel veel plezier heb gelezen, maar ik wilde ook gewoon heel graag zijn allernieuwste boek lezen. Misschien waren mijn verwachtingen wel te hoog maar na het lezen van het boek, was ik een beetje verward. Ik vond het warrig en rommelig geschreven. Soms miste ik de lijn en spanning van het verhaal. Voor mijn gevoel, was het een beetje tam en slordig geschreven. Toen ik het boek uit had, vroeg ik mijzelf af wat ik nou had gelezen. Ik snap de boodschap van het boek maar ik voelde het boek niet. Niet zoals ik dat bij “Eus” wel had. Het boek liep gewoon niet lekker en ik had moeite om mijn focus erbij te houden. Wellicht ook omdat ik hoge verwachtingen had en er erg naar uit keek om dit boek te lezen. Vind het erg jammer dat ik er niet een beter gevoel bij heb.
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Unsplash.com
