Vroeger was alles beter .. ik moest altijd heel hard lachen om deze uitspraak. Inmiddels kom ik op een leeftijd dat ik kan spreken over vroeger en de dingen die toen anders waren. Vroeger was je druk of dromerig of luidruchtig of afwezig maar er werden geen labels aan jonge kinderen gehangen zoals je nu zo vaak ziet. Wel krijgen veel van die dromerige/ drukke/ afwezige kinderen van toen, nu een label omdat ze toch altijd al iets hadden zoals ADD, ADHD of autisme. Ik was dan ook heel erg benieuwd naar “Zondagskind” van Judith Visser over leven met Asperger in de tijd dat ik opgroeide.

Zondagskind – Judith Visser

Een pure en overdonderende roman over opgroeien met autisme
Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Dan hoeft zij zich niet af te vragen wat er bedoeld wordt. Of na te denken over wat ze moet antwoorden. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor de voortdurende stroom van prikkels, die er bij haar voor zorgt dat haar hoofd implodeert? Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden.
Zondagskind vertelt het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in de jaren tachtig en negentig, een tijd waarin weinig bekend was over autisme. Jasmijn bewandelt haar eigen, hobbelige pad en leert bij elk obstakel zichzelf en de wereld waarin ze leeft beter begrijpen. Zondagskind neemt de lezer mee in de belevingswereld van iemand met asperger.

Bron: Bol.com

Mijn mening

Ik vind het bijzonder om boeken te lezen die gaan over de tijd dat ik opgroeide. Helemaal als het verhalen zijn over kinderen die anders waren dan anders. In die tijd werd daar toch anders mee om gegaan voor mijn gevoel en werden er niet zo makkelijk labels eraan gehangen. Judith Visser heeft een geweldig boek geschreven over opgroeien in de jaren 80 en 90. Het is mooi om te lezen hoe iemand, die niet zoals de anderen was, omging met de invloeden uit die jaren.

Ik vond het fijn om te lezen maar dat kwam ook doordat ik heel veel herkende. Het boek is geschreven in makkelijke korte hoofdstukken en neemt je vanaf pagina 1 mee in de beleving van Jasmijn en hoe zij denkt over de wereld. Maar ook hoe zij probeert om op latere leeftijd “normaal” te zijn en in de gewone maatschappij te passen. Het is wel een flinke pil om te lezen en soms had ik er wat moeite mee maar dat kan ook komen omdat ik een beetje last heb van de winter die te lang duurt en vermoeidheid. Als je uit de jaren 80 komt, is het zeker een aanrader om te lezen. Maar ook kom je niet uit die tijd, dan alsnog zou ik hem aanraden om te lezen want het is een fascinerend inkijkje in de brein van een meisje dat anders is dan de rest.

Zijn jullie ook jaren 80 baby’s?

Take care!

xoxo

Voor deze blog zijn affiliate links gebruikt. Klikken en kopen via deze link is lief en helpt Plus een Beetje maar kost niets extra’s.

Bron stock afbeeldingen: Shutterstock