Happy Wednesday! Afgelopen week was een ontzettend leuke maar, zoals jullie inmiddels wel van mij gewend zijn, drukke week. Gelukkig was er een goede balans tussen werk, leuke dingen doen en mijn rust pakken. Leven met een chronische ziekte vergt soms wat gepuzzel om de juiste balans te vinden. Ik bezocht niet alleen het leuke Pixi event maar ging ook naar een Oscar winnende film. Wat ik nog meer deed, lezen jullie vandaag in mijn weekoverzicht.

Maandag 12 maart ‘18

Vandaag beginnen er een aantal nieuwe collega’s en dat houdt in dat het grootste deel van mijn dag gaat bestaan uit uitleggen, uitleggen en uitleggen. Mijn eigen werk komt daardoor op een lager pitje maar gaat ook gewoon door dus het is even aanpoten deze week. Maar het is voor een goed doel zodat de basis van de nieuwe collega’s goed is. Aan het einde van de dag is het dan ook wel klaar dus thuis kruip ik lekker op de bank en doe helemaal niets meer. Vroeger had ik als een gek door gerend maar inmiddels weet ik wel dat ik op dit soort dagen gewoon lekker chill in de avond moet doen.

Dinsdag 13 maart ‘18

Mijn dag begint weer eens met een half uur in de file staan want ja, dat is toch wel 1x per week de standaard start van de dag. Je zou denken dat het een keer gaat wennen maar ik vind het bloed irritant. Helemaal als het zo’n file is waarvan je de oorzaak niet weet. Oké, genoeg frustraties voor deze week ;-). De dag staat wederom in het teken van inwerken en waar het afgelopen week nog redelijk rustig was, is het de afgelopen twee dagen ineens enorm druk en loop ik 10 stappen achter. Ik besluit om langer te blijven en mijn werk af te maken zodat ik morgen met een leeg bureau en hoofd kan beginnen. Langer blijven is ook later thuis en dus vanavond gebeurt er ook niets meer. Ik beheer inmiddels de kunst van keuzes maken en weet wat het beste is voor mij.

Woensdag 14 maart ‘18

Vandaag prop ik 8 uur in 5 uur want ik moet eerder weg om thuis te zijn voor de woningbouw. Wat uiteindelijk gelukkig meevalt en heel snel geregeld is. Wat mij de gelegenheid geeft om naar het Pixi beauty event te gaan bij Babassu in Amsterdam. MUA Amanda Bell geeft een demonstratie met de nieuwe make-up producten van Pixi. Het wordt een hele informatieve en leuke middag want lieve Sonja van yustsome is er ook en eindelijk ontmoeten we elkaar in real life. Ik word verliefd op een aantal van de producten en vul mijn wish list in gedachten al. Met een goed gevulde goodiebag verlaten we het pand en gaan nog even op een terrasje in de lente zon zitten. Met een heel fijn gevoel, ga ik naar huis en besluit om eerst langs mijn ouders te gaan. Waar ook nog eens een leuk pakketje van Marc Inbane op mij staat te wachten die ik heb gewonnen bij Natasja. Het lijkt wel Sinterklaas vandaag. Ik eet snel een homemade Croque Madame door mijn vader bereid en ga daarna snel naar coaching. Tja jongens, van die onzekerheid kom je niet zomaar af. Als ik eenmaal thuis ben, plof ik op de bank en omring mij met al mijn nieuwe goodies.

Donderdag 15 maart ‘18

De oude garde op kantoor heeft altijd een gezegde als wij een dag vrij zijn geweest: één dag vrij is drie dagen werk. Helaas geldt dit nu dus ook voor mij. Ook al waren het maar een paar uurtjes, ik heb een goed gevulde inbox en to do list die overloopt . Stiekem baal ik er altijd een beetje van en het heeft dan ook een flink effect op mijn humeur. Zo’n dag om niet over naar huis te schrijven want er gaat ook nog eens een heleboel mis en uiteindelijk blijf ik weer langer op kantoor. Als ik thuis kom, wil ik de dag alleen maar vergeten.

Vrijdag 16 maart ‘18

Het is vrijdag en I am ready for it. Gelukkig is het wat rustiger en dat geeft ons allemaal de tijd om bij te werken en op te ruimen. Ik neem een aantal taken over van een collega die met zwangerschapsverlof is en heb de nodige dingen om aan te pakken. Nieuwe dingen waar ik even aan moet wennen en onder de knie moet krijgen maar als het mij dan in een keer lukt, zit ik ook echt te juichen op kantoor. Mijn collega’s kennen mij dus die zijn inmiddels wel wat gewend en daarbij, elke overwinning moet je gewoon vieren. We eindigen de dag met wat stress door systeem problemen. Altijd leuk zo vlak voor het weekend maar als het dan 6 uur is, weet ik ook wel dat ik het weekend extra heb verdiend. Vind ik dan zelf zeg maar. Ik had een heleboel wilde plannen maar uiteindelijk doe ik thuis gewoon helemaal niets meer en ga lekker vroeg slapen. En dat is gewoon oké want ik ben ook al bijna 40 ;-).

Zaterdag 17 maart ‘18

Geef mij een goede nacht slaap en ik ben er weer. Tenminste, ik denk dat ik er weer ben. Ik probeer nog steeds de balans te vinden in toegeven aan mijn vermoeidheid en pijn en mij erover heen te zetten. Ik blijf dat echt een lastig iets vinden en ik kan niet goed uitleggen waar voor mij de grens ligt aan toegeven of erover heen zetten. Ik besluit gewoon van vandaag wat te maken en ga even naar Heemstede om speciale vullingen te halen voor mijn vintage vulpen. In Heemstede zit namelijk een gespecialiseerde winkel (De Roos) waar ze echt allerlei vulpennen, soorten inkt, andere soorten pennen en notitieboekjes hebben en je altijd heel goed advies kunnen geven. Het zijn allemaal vulpen fanaten en aangezien ik ook een grote vulpenfan ben, ga ik daar graag heen voor advies. Helemaal nu ik met een behoorlijk speciale vintage vulpen schrijf die al behoorlijk wat jaartjes oud is. Mijn vader vraagt of ik hem even met iets wil helpen en dat geeft mij meteen mooi de gelegenheid om mijn pakketje van My Lovely Notebook op te halen waarin het rosé gouden filofax notitieboek zit. Bij een chique vintage vulpen hoort ook een mooi notitieboek. Na een drukke ochtend, word ik opgehaald door een vriendin om te gaan lunchen en we gaan daarna naar The shape of water. Ik ben zo benieuwd naar deze Oscar winnaar. Het geeft mij een beetje het gevoel van La fabuleux déstin d’Amélie Poulain. Een van mijn favoriete films. Als ik thuis kom, merk ik dat ik toch wat teveel van mijzelf heb gevraagd en ik besluit dan ook om nog een film te gaan kijken. Dit keer is het “It”. Een totaal andere film waarvan ik dacht dat hij heel eng zou zijn maar wat reuze meevalt.

Zondag 18 maart ‘18

De pittige week eist zijn tol en ik besluit om er aan toe te geven. Ik slaap veel en doe zo min mogelijk. Vroeger voelde ik mij hier altijd schuldig over maar ik weet nu dat het na zo’n week heel normaal is om mij zo te voelen en dat niets doen gewoon oké is. Stapje voor stapje leg ik de lat wel wat lager ;-). Natuurlijk ga ik nog wel even mijn huis uit om bij mijn ouders te eten maar als ik thuis kom, kruip ik eigenlijk meteen mijn bed in.

It’s a wrap! Hoe was jullie week?

Take care!

xoxo