Zoals jullie al lazen op mijn bucket list van afgelopen zaterdag, wil ik graag een yogini worden. Nu ik het opschrijf klinkt het heel erg fashionable en hip. Maar dat is dus niet de bedoeling. Ik wil graag yoga als een onderdeel van mijn leven hebben. Yoga helpt je namelijk van binnen en van buiten sterker te worden. Het helpt je om bij je kern te komen. Het is een ontzettend mooie aanvulling op het traject wat ik bij Mind Your Step volg.
Al heel wat jaren gaat yoga door mijn leven als een rode draad. Maar ook heel wat jaren begin ik dan heel enthousiast met het volgen van lessen (altijd bij Bianca van Ayurvedic Touch) en op een gegeven moment haak ik dan toch weer af. De reden? Weerstand. Ik voel namelijk heel veel weerstand in mijn lichaam. Ik heb natuurlijk overgewicht, ik heb vet rollen die in de weg zitten, ik ben verre van lenig en ik kan niet alle houdingen doen. En dat is frustrerend. Heel erg frustrerend. Helemaal als je de rest van de groep heel simpel de zonnegroet ziet doen en jij staat daar een partij te hannessen met het in de lage plank komen omdat je benen niet meewerken. Het is weerstand die vanuit mijzelf komt. Een weerstand doordat mijn lijf in de weg zit. Een weerstand die voortkomt uit frustratie. Een heleboel frustratie. En dit is dan ook precies de reden waarom ik dit jaar yoga een belangrijk deel van mijn leven wil maken. Ik wil die weerstand voelen en het op een bewuste manier oplossen. Ik wil niet meer weglopen voor de frustratie omdat mijn lichaam en hoofd in de weg zitten. Ik wil niet meer gebukt gaan onder onzekerheid over mijn lichaam of iets niet kunnen. Ik wil de weerstand onder ogen zien en aanpakken.
Het leven biedt ook weerstand en daarin zijn ook genoeg momenten dat ik liever wil weglopen en opgeven. Dat ik liever mijn ogen sluit voor de werkelijkheid en mijn kop in het zand steek. Dat ik wil opgeven omdat ik mij dusdanig onzeker voel en zeker weet dat ik het niet kan. Weerstand die ervoor zorgt dat ik sommige dingen niet doe die ik eigenlijk wel kan. Weerstand die er voor zorgt dat ik verander in een onzeker muisje dat liever in haar holletje veilig en droog blijft zitten.
Het is een grote stap om weer op de mat te gaan staan. Het is een stap naar tegenkracht bieden en onzekerheid overwinnen. Het is een stap om mijzelf op een andere manier in beweging te krijgen. Het is een stap om bewust met mijzelf bezig te zijn en met mijn innerlijk aan de slag te gaan. Het is een stap om mijn verlegenheid te overwinnen en mijn ideaalbeeld los te laten. Het is een stap om naar mijzelf te kijken en niet langer te spiegelen aan anderen. Het is een stap om mijn lichaam op een andere manier aan het werk te zetten en in een nieuwe flow te krijgen. Het is een stap in het leren hebben van geduld en leren dat het leven niet binnen een yoga les van 1,5 uur “even” veranderd. Geduld is namelijk niet een van mijn sterkste kanten. Het liefst had ik dat alles NU meteen was opgelost en ik 25 kilo lichter was. Tijdens het hele Novarum traject was dat een van mijn grootste struikelblokken. Te snel willen, teveel van jezelf vragen en teveel van jezelf vinden. Geen geduld hebben met het proces. Geen geduld hebben met jezelf. En dat is waar ik nu ook weer tegenaan loop. Want ik wil de oefeningen bij de Mind Your Step groepslessen meteen kunnen, ik wil meteen de jumping jacks op de Bellicon kunnen en ik wil meteen op de yoga mat kunnen staan tijdens een les van Ayurvedic Touch als een volleerde yogini. Door de lat voor mijzelf zo hoog te leggen maak ik de weerstand en de moeilijkheidsgraad alleen maar erger. En dat is dus waarom ik yoga wil leren .. geduld hebben en het leven te nemen zoals het NU is i.p.v. continue vooruit te denken en mijzelf al te zien rennen als een fitgirl on the beach. Ja ooit gaat mij dat wel lukken maar daarvoor heb ik nog wel een weg te gaan waar mijn geduld heel wat keren getest zal worden en ik nog heel wat weerstand zal voelen.
Les 1 zit erop en het was een hel als het gaat om weerstand. Houdingen die ik niet kon. Lichaam wat pijn deed. Schaamte die naar boven kwam omdat ik liep te stuntelen en niet alles mee kon doen. Het liefst was ik weg gelopen en lekker naar huis gegaan want ik voelde mij super ongemakkelijk en enige wat ik kon denken was “wat moet iedereen wel niet van mij denken” toen ik de zonnegroet niet kon. Maar ik zette door. Ik ging door de weerstand die ik voelde heen. Ik was mij bewust van de weerstand en ook van het feit dat het nog flink wat oefening gaat vergen om de houdingen te kunnen doen. Maar is dat ook niet zoals het leven is? Dat je soms door de weerstand heen moet wurmen om een stap verder te komen. Belangrijkste is om nu door te gaan en niet weg te lopen. Door dit gevoel van weerstand heen te komen en stap voor stap door deze fase in mijn leven heen te komen. Dus .. on the road to becoming a yogini and a new fase in life has started. Gaan jullie mee?
Hebben jullie wel eens yoga gedaan? Wat zijn jullie tips om door de weerstand heen te komen?
Take care!
xoxo
Mooi artikel. Ik heb ook vaak nagedacht om yoga te gaan doen. Ik doe nu aan het hardlopen en boksen en voel ook weerstand door de overtollige kilo’s. Ik probeer dan gewoon door te gaan, op een lager pitje, omdat ik het gevoel heb dat ik hier doorheen moet. Ben soms best streng voor mezelf maar ik heb dat nodig. Werkt niet voor iedereen, dat besef ik. Voor iedereen ligt het een beetje anders.
Maar wees trots op wat je tijdens je training wel hebt bereikt. Je doet het wel 🙂 xx
Ik ben ook heel streng voor mijzelf en misschien is dat ook wel een beetje het probleem. De lat te hoog leggen.
Maar ik sta er inderdaad en dat is al meer dan ik ooit had gedacht 🙂
Ik vind dat je erg trots op jezelf mag zijn dat je dit allemaal in gang zet! En er ook nog een goed stuk over schrijft! Ik heb een hekel aan groepsgedoe en verplichtingen op bepaalde tijden dus ben een paar maanden terug begonnen met yoga online via 4balance. Heerlijk! Wanneer ik maar wil en geen seconde afgeleid door anderen die makkelijk dubbel vouwen. Misschien een idee voor erbij?
Succes verder!
Dank je wel voor je lieve reactie. Ik ga zeker naar 4balance kijken. Denk dat des te meer je oefent des te beter het gaat dus alle hulp is in die zin meegenomen.
Mocht je nog andere tips hebben dan hoor ik het graag 🙂
Yoga vind ik zo heerlijk, ik wil het nu echt thuis gaan doen (zegt ze, nu ook nog echt gaan doen en bedenken wat het fijnste moment is)
Ik vind het super dat je nu toch weer bij een yoga les staat, uiteindelijk doe je het voor jezelf.. En net als bij alles gaat niets vanzelf, maar ook dit gaat je lukken hoor…
Sinds een klaar jaar doe ik aan yoga, en ik vind het zalig. Ondanks mijn te zware lijf. Ik herken je gestuntel, maar niet de schaamte, omdat er in mijn yoga-groep vaker gestunteld wordt. Er zit een jonge vrouw bij die aan haar arm is geopereerd en niet met alles mee kan komen. En wat oudere dames. Maar daar heb jij niets aan. Ik heb helaas geen tip voor je, behalve dat je de schaamte los moet proberen te laten zodat je je meer kunt focussen op de yoga. Het kan je zoveel brengen. Mijn yoga-lerares zegt elke les wel dat alles wat we doen goed is, ook als we de houding niet lang vol kunnen houden of een bepaalde houding niet lukt. Accepteer het, en hecht er geen oordeel aan, zo zegt zij het. Ik leer daar veel van, want je kunt het op meer dingen in het leven toepassen. Ik hoop dat je het volhoudt!
Wauw dat zijn hele mooie en waardevolle dingen die je zegt. Die ga ik zeker meenemen in dit traject.
Dank je wel!
Sinds een klein jaar, moet de eerste zin zijn. Sorry.
Knap dat je dit doet hoor. Ik herken de weerstand. Je eigen lichaam voelen in al haar vormen en beperkingen. Oké, dit klinkt heel raar wat ik nu ga zeggen, maar als ik weerstand voel naar mijn eigen lichaam dan ga ik vaak douchen en daarna bloot op een stoel zitten. Net zo lang totdat ik weer vrede voel met mijn eigen lijf. In het begin moest ik dit heel erg vaak doen. Die weerstand is dan zo aanwezig. Nu is het binnen een paar minuten weer weg. Op die manier kom ik heel snel door de weerstand heen. Ik merk, nu ik dit voor mezelf kan, dat ik ook veel minder last van schaamte heb. Als ik in de sauna ben of bij de yogales, het maakt niet uit wat anderen vinden of denken. Ik heb vrede met mijn lijf. Ik ben tevreden. Ik ben er blij me and that’s all that matters. XXX
Wat mooi om te lezen dat je tevreden en blij er mee bent. Dat is mijn uiteindelijke doel.