Selecteer een pagina

Happy Wednesday! Het is weer tijd voor mijn week overzicht van afgelopen week. Het was een bewogen weekje waarin ik behoorlijk tegen mijn eigen emoties aanliep, dit de hele week veel van mijn energie vergde en uiteindelijk zette ik mijn handtekening onder de grootste investering in mijzelf. En ook dat riep een boel emoties op. Laten we het erop houden dat het een emotionele week was. Wat er allemaal gebeurde, lees je vandaag.

Maandag 19 februari ‘18

Ik begin deze week met een groot hulpverleners overleg wat op mijn initiatief is georganiseerd. Ik ben mij er namelijk bewust van dat dit jaar een jaar van verandering gaat zijn en daar heb ik hulp bij nodig. Ik spreek niet zo snel een hulp vraag uit maar ik ben mij er ontzettend bewust van dat er een hoop gaat gebeuren en hoe hard ik de afgelopen jaren ook heb gewerkt om te staan waar ik nu sta, dit is levens veranderend. Ik wil gewoon dat alle neuzen dezelfde kant op staan en dat ik mijn doel duidelijk heb waar ik aan wil werken. Tevens wordt mijn enkel gecontroleerd en blijkt mijn achterste enkelband de grootste klap te hebben gehad en krijg ik te horen dat het nog wel 6 weken kan gaan duren. Precies wat ik wilde horen ;-). Ik sjees daarna meteen naar het werk en daar hangt nog steeds een beetje dezelfde stemming als afgelopen vrijdag. Wegens omstandigheden zit ik weer alleen en ligt er aardig wat werk op mij te wachten. Veel werk is tijd die vliegt en als ik de kantoordeur achter mij dicht trek, voel ik pas de hoofdpijn echt die er al de hele dag is. Thuis eet ik snel wat en ga dan lekker in bed verder lezen in #metoo. Uiteindelijk val ik super vroeg in slaap na een pittig dagje.

Dinsdag 20 februari ‘18

Dit is zo’n dag die voorbij gevlogen is en je eigenlijk niet meer goed weet wat er allemaal gebeurde. Ik weet wel dat ik ’s avonds na het werk thuis kwam en de bel bij mijn huisdeur eraf was (zonder dat iemand wat wist). Ik ben daar behoorlijk verbaasd over en na dat ik even flink boos ben geworden, blijkt dat op mijn deel van de gallerij overal de bellen zijn verwijderd. Over dit soort dingen, kan ik af en toe ontzettend boos worden (ondanks dat het verspilde energie is).

Woensdag 21 februari ‘18

Iedereen is nog steeds een beetje down op de werkvloer en ik heb er ook last van. Voor het eerst merk ik hoe moeilijk ik mij uit deze negatieve cirkel weet te trekken en hoeveel energie het kost als je een negatief gevoel hebt. Hoewel we wel lachen en lol hebben, hangt er toch een negatieve sluier over heen. Ik word er vooral boos en opstandig van, merk ik en dat vind ik persoonlijk niet goed. Als ik bij mijn ouders thuis kom, uit ik mijn boosheid even flink en gooi er alles uit wat mij dwars zit. Gelukkig is er ook nog wat goeds aan vandaag want mijn Pixers bestelling is binnen gekomen en ik kan niet wachten om het thuis uit te pakken.

Donderdag 22 februari ‘18

Another work day, another day in the same mood. Het is dat ik het gelukkig heel erg druk heb, anders waren het lastige dagen geworden. Gelukkig krijg ik te horen dat er a.s. zaterdag een plekje is bij het Centrum voor Lipoedeem om een tweede gesprek te hebben. Ik heb namelijk nog een aantal vragen waar ik graag antwoord op wil voordat ik de offerte teken. Vanochtend heb ik mijn pakket van Pixers open gemaakt en ik ben blij. Dit weekend eens goed kijken waar ik ze neer ga zetten. Ik had de posters in eerste instantie voor mijn slaapkamer bedacht maar ik vind ze zo leuk dat ik ze eigenlijk ook wel in de woonkamer wil. Dillema’s! ’s Avonds kijk ik nog wat live Tea with Lou op Facebook en steek weer heel wat wijze dingen op.

Vrijdag 23 februari ‘18

Ik zeg het niet vaak maar Thank God It’s Friday! I need weekend en even afstand van de negatieve spiraal. Mijn collega merkt ook op dat ik het moeilijk heb met alles wat er gaande is en probeert mij op te beuren. Woensdagavond had ik al mijn hart behoorlijk gelucht bij mijn ouders maar ik doe het vandaag ook bij vrienden. Die krijgen dus een waterval aan woorden over wat mij allemaal dwars zit. Iets wat ik vroeger eigenlijk altijd voor mijzelf hield en dus opkropte. I am working on it en ook al was dit niet zo’n toffe week, de wijze les is toch dat ik leer om mijzelf te uiten. Elk nadeel heb zijn voordeel. Als ik thuis kom, merk ik pas hoe mijn energie is opgeslurpt door alles en ik besluit even een break te nemen. Feitelijk gezien ga ik gewoon in mijn bed liggen.

Zaterdag 24 februari ‘18

Today is the day! Ik heb een afspraak met mijn behandelend arts bij het Centrum voor Lipoedeem. Op zaterdag? Ja, op zaterdag aangezien het een niet erkende ziekte blijft en dit soort operaties dus op andere dagen dan reguliere operaties worden gepland. Het wordt een emotioneel gesprek omdat ik mij erg bewust ben van het feit dat het veel voor mij gaat betekenen en dat er ook veel zal gaan veranderen in mijn leven. Nu ben ik daar natuurlijk zelf bij en zelf verantwoordelijk voor maar ik weet gewoon dat op dit moment mijn lichaam en vooral mijn benen, mij ontzettend tegen houden in het leven omdat ik mij er voor schaam en ontzettend onzeker erdoor voel. Als al mijn vragen zijn beantwoord, zet ik mijn handtekening onder de operatie afspraken en weet ik dat ik een hele belangrijke beslissing voor mijn leven en toekomst heb gemaakt. Deze meid gaat niet in een rolstoel belanden! Na de afspraak besluit ik nog even een rondje Beverwijk te doen en wat budget winkels te bezoeken. Ik trakteer mijzelf op een Pilea en wat dingetjes voor in huis. Ik heb helaas niet de genen van een interieurstylist maar ik denk dat ik hier wel wat mee kan. Thuis pak ik alles uit en probeer na te denken hoe ik het wil gaan combineren. Veel tijd heb ik niet want ik ga alle belangrijke beslissingen van vandaag vieren met een goede vriendin en heel veel sushi. Het leven moet immers een beetje gevierd worden.

Zondag 25 februari ‘18

Kennelijk komt alle spanning eruit met een fikse migraine/ hoofdpijn aanval. De hele week ben ik al een beetje hoofdpijnerig maar vandaag wint het op de rest van de dagen. Ik besluit rustig aan te doen en eigenlijk alleen even wat boodschappen te halen. De rest van de dag ben ik alvast mijn aangifte voor de belasting aan het voorbereiden, rommel ik in huis en begin aan het veranderen van mijn foto muur. Gelukkig is de hoofdpijn uiteindelijk gaan liggen maar ik weet wel dat het even een pas op de plaats gaat betekenen. Veel tijd om erover na te denken heb ik niet want de wekelijkse Sunday Roast is weer vanavond en dat is misschien maar goed ook. Af en toe is het gewoon fijn om op de bank te kruipen bij mijn ouders. Als ik thuis kom, kijk ik natuurlijk nog even De Luizenmoeder want we moeten het er natuurlijk wel morgen over hebben op het werk ;-).

It’s a wrap! Hoe was jullie week afgelopen week?

Take care!

xoxo

Deze blog is tot stand gekomen middels een samenwerking. Deze samenwerking is niet van invloed op mijn mening m.b.t. het genoemde product.