Happy wednesday! Er is weer een week voorbij gevlogen en wat een week was het zeg. Een week waarin ik sneeuwvrij nam, eindelijk weer een beetje hoop kreeg als het gaat om mijn benen en ik mij langzaamaan ging voorbereiden op de drukste werkweek van dit jaar. Wat ik allemaal precies deed deze week en waarom ik eindelijk weer hoop kreeg, lees je uiteraard vandaag.

Maandag 11 december ’17

Ik sta een beetje met een raar gevoel op want vandaag blijf ik thuis in verband met de sneeuw. Een raar gevoel omdat het een redelijk drukke periode is en het toch een beetje voelt als spijbelen. Mijn loyaliteit staat even haaks op mijn verstand. Aan het einde van de dag weet ik wel dat ik de juiste beslissing heb genomen ;-). Ik start de dag met wat werk en ondersteun mijn collega’s op kantoor. Vanuit huis kan ik gelukkig nog genoeg dingen regelen. De rest van de dag hang ik eigenlijk alleen maar op de bank omdat ik een vermoeidheidsdip heb. Ik heb niet zo goed geslapen en dat komt er nu keihard uit. Ergens dus fijn dat ik thuis ben aangezien het tegen de middag alleen maar harder gaat sneeuwen en onze wijk echt uitgestorven lijkt. Ik breng mijn dag door met Netflix en luieren want kennelijk heeft mijn lichaam dit nodig.

Dinsdag 12 december ’17

Gelukkig is de sneeuw grotendeels verdwenen en kan ik weer naar kantoor. Maar goed ook want als ik mijn inbox open, staan er behoorlijk wat mails in die op een antwoord wachten. Ik hou van lege inboxen en ik kan er dus ook niet zo goed tegen als ik de dag moet beginnen met een hele inbox vol onbeantwoorde mails. Ik mopper mijzelf de dag door en moet alle zeilen bijzetten om alles in te halen wat is blijven liggen. Ik baal behoorlijk en gelukkig kan ik het even van mij afzetten in een gesprek met mijn manager. Ja jongens, ik heb ook wel eens van dit soort dagen ;-). Ik ga vandaag iets eerder van kantoor weg want ik heb een afspraak bij het Lipoedeem Centrum in het ziekenhuis van Beverwijk. Mijn moeder gaat mee als steun en toeverlaat omdat ik eigenlijk nog steeds in gedachten heb dat liposuctie hem never nooit gaat worden omdat het zo duur is. Ik heb op het punt gestaan om de afspraak af te zeggen omdat ik simpelweg nooit zoveel geld bij elkaar krijg. Gelukkig heb ik dat niet gedaan want het wordt een ontzettend prettig gesprek met een begripvolle arts. Ik heb eindelijk weer een beetje hoop terug dat er wat gedaan kan worden aan mijn benen. Hoop is iets wat ik al jaren niet meer had als het om mijn benen ging en nu zo aan het eind van 2017, heb ik dat een beetje terug gekregen dankzij dit gesprek. Maar goed, er blijft een financieel kaartje aanhangen. Mijn moeder en ik moeten nog eten als we uit het ziekenhuis komen en besluiten bij de McDonalds het gesprek nog even na te bespreken. Hoe slecht ik de dag ook begon, ik sluit de dag af met hoop en een glimlach.

Woensdag 13 december ’17

Ik start de ochtend vroeg voor de laatste afspraak van dit jaar met mijn huisarts. Ik glibber naar het huisartsencentrum want sommige stukken zijn lekker opgevroren. Ik vind sneeuw leuk, als ik binnen zit of als het daarna meteen gesmolten is. Die opgevroren stukken vind ik dus echt doodeng. Maar goed, ik kom veilig aan en we hebben een lang serieus gesprek over het gesprek van gisteren en wat ik kan doen om het immense bedrag bij elkaar te krijgen. Gelukkig heb ik een mee denkende huisarts die ook wel inziet dat er echt iets gedaan moet worden om mij op de been te houden (ik kan het niet laten om deze woordspeling te blijven gebruiken .. hahaha). En toch, toch blijft dat gevoel van hoop door mijn lichaam gaan. Ik wil er voor gaan en zorgen dat mijn benen in 2018 geopereerd worden. Waar ik twee jaar geleden een gesprek heb gehad met een arts die alles hopeloos vond en geen oplossing meer zag (waarin ik dus ook ben gaan geloven), lijkt het nu wel of er een knop om is gegaan. Ik zweef dan ook een beetje de dag door, ondanks dat er heel veel werk ligt. ’s Avonds eet ik bij mijn ouders en spreken we alles nog een keer door wat er gisteren allemaal gezegd is. Ook voor mijn ouders is het belangrijk dat er wat gedaan kan worden aan mijn benen. Die zien namelijk hoeveel problemen ik ermee heb en waar ik allemaal tegenaan loop.

Donderdag 14 december ’17

Ik heb deze week een lekker medisch weekje want ik begin de ochtend bij de fysiotherapeut voor een lymfe massage. Ook hier is het gesprek van dinsdag het onderwerp van de ochtend. We bespreken wat er nog meer moet gebeuren naast de operatie want het gaat ook om een lifestyle change. Opereren is leuk en zal veel oplossen maar je moet natuurlijk wel de juiste levensstijl aanhouden want er zit nou eenmaal een defect in je DNA bij lipoedeem en dat vergt behoorlijk wat werk. Met een glimlach op mijn gezicht verlaat ik het pand en ga snel naar het werk want er ligt nog behoorlijk wat om te doen. Plus dat ik de planning moet gaan maken voor de komende week. De drukste en spannendste week van het jaar. Ik verlaat het kantoor met mijn kerstpakket onder mijn arm. Stiekem vind ik van die ouderwetse kerstpakketten nog het allerleukste. Ook al zitten er soms dingen in waar je niks aan hebt. De drukte van deze week begint zijn tol te eisen en thuis plof ik op de bank om er alleen nog af te komen om naar bed te gaan.

Vrijdag 15 december ’17

Mijn collega verrast mij met een cadeautje uit Portugal waar hij een paar dagen is geweest. Een overheerlijke makreel paté en daar ben ik dus echt gek op. Ik haal het hier altijd bij de visboer in het dorp en ben erg benieuwd hoe deze variant smaakt. Ik begin de dag met een afspraak met een van onze transporteurs en rol daarna meteen in een bespreking over de planning van volgende week. Het moet echt als een puzzel in elkaar gaan vallen volgende week, anders lukt het niet om alles nog de deur uit te krijgen voor kerst. Daarin krijg ik gelukkig wel alle hulp die ik nodig heb maar ik blijf het spannend vinden. Tegen de middag voel ik wel dat mijn energie op begint te raken. Het is een drukke en rare week geweest. Ik ga dan ook lekker meteen naar huis als ik klaar ben en kruip heel vroeg mijn bed in.

Zaterdag 16 december ’17 + zondag 17 december ’17

Ik besluit om het dit weekend lekker rustig aan te doen en mij vooral te focussen op de planning en voorbereiding van komende week. Mijzelf ontzorgen, zeg maar. Ik zorg dat mijn eetplanning voor komende week gemaakt is en dat ik alles in huis heb. Bedenk alvast wat ik aan wil de komende week en leg dat allemaal klaar. Het klinkt allemaal een beetje neurotisch maar ik heb dat in een drukke week echt nodig. Ik heb zaterdagmiddag nog een gezellige kerstborrel met wat vrienden. Ik lummel de rest van het weekend wat rond, begin met het tweede seizoen van Greenleaf en sluit het weekend uiteraard af met een home cooked meal bij mijn ouders. Een prima weekend!

It’s a wrap, op naar mijn laatste werkweek van 2017!

Hoe was jullie week? Hebben jullie het ook zo druk?

Take care!

xoxo