“Ik voelde mij zo 40” .. een uitspraak die ik afgelopen weken een paar keer deed en daarbij regelmatig de vraag kreeg “hoe voelt het dan om 40 te zijn”. Om eerlijk te zijn, ik heb werkelijk geen idee hoe het hoort te voelen om 40 te zijn en ik voel mij verre van 40 jaar. Helemaal niet omdat mensen regelmatig schrikken als ze mijn leeftijd vragen en ik dan zeg dat ik 40 ben. Benieuwd waarom ik dan toch een paar keer riep dat ik mij zo 40 voelde, lees dan snel verder.
Not your typical life
Mijn leven is verre verlopen volgens het boekje of zoals ik het in gedachten had. Natuurlijk was ik daar zelf bij en ben ik zelf verantwoordelijk geweest voor een de dingen die er gebeurden. Zaken die er voor zorgden dat ik niet je typische huisje, boompje, beestje vrouw ben geworden. To be honest, ik weet ook niet goed of dat iets was waar ik als klein meisje over droomde. Ik droomde over carrière, zakenvrouw van het jaar worden en had een enorme ambitie. Ook dat is niet helemaal zo gelopen als ik hoopte.
Ik heb beslissingen genomen in het verleden die niet de juiste waren en dat zorgde er eigenlijk voor dat ik continue achter de feiten aan het rennen was als het gaat om volwassen worden. Volwassen worden stond eigenlijk niet in mijn boekje en jarenlang heb ik mij ook niet zo gedragen. Met als resultaat dat ik de afgelopen 10 jaar heel hard heb moeten werken, om die geweldige (maar niet heus) beslissingen die ik als jonge vrouw nam, weer goed te maken. Het zorgde ervoor dat ik de afgelopen jaren een soort speed cursus volwassen worden heb doorgaan. Nog steeds is mijn leven geen huisje, boompje, beestje maar inmiddels ben ik mij er wel van bewust dat je als volwassene verantwoordelijkheden hebt die je dient te nemen.
Ik voelde mij zo 40
De afgelopen weken nam ik een aantal beslissingen waarin ik mijn verantwoordelijkheid nam en eerst keek naar wat ik moest doen en niet eerst naar wat ik wilde doen. Op dat moment besefte ik mij dat ik de afgelopen jaren een enorme groei heb door gemaakt en de stap naar volwassen worden duidelijk had gezet. Het was meer een gevoel van volwassen zijn en de juiste keuze maken in plaats van maar in het wilde weg doen wat je wilt zonder aan de consequenties te denken.
Ik heb nog steeds werkelijk geen idee hoe 40 “hoort” te voelen of hoe je je moet gedragen. Maar het gevoel van mijn verantwoordelijkheden nemen, voelt voor mij als iets dat hoort bij deze leeftijd. Een nieuwe fase met daarin nieuwe stappen en beslissingen die ik duidelijk op een andere manier neem dan ik alle jaren hiervoor deed. Hoewel ik stiekem wel moest lachen toen ik de uitspraak “ik voelde mij zo 40” deed want ik voel mij verre van 40. Ik voel mij in de bloei van mijn leven en ik zie deze fase als een nieuwe start in het leven dankzij alles wat ik heb meegemaakt in het jaar dat ik 39 was. Dus als je mij vraagt hoe het voelt om 40 te zijn dan kan ik alleen maar zeggen dat het geweldig voelt en ik het leven wil vieren (maar dan wel nadat ik mijn verantwoordelijkheden heb genomen).
Hebben jullie het gevoel dat jullie je leeftijd echt zijn?
Take care!
xoxo
Bron stock afbeeldingen: Shutterstock
Ik ben dit jaar ook 40 geworden en ik moet zeggen dat ik daar wel even aan moest “wennen”. Ik zie mijzelf nog niet zo, ik kan er nog geen vinger opleggen. Ik merk wel dat mjjn keuzes nu bewuster zijn dan tien jaar geleden. Maar ik vind het verder een mooie leeftijd en de wereld ligt voor ons open.
Ik word volgend jaar 40, maar heb steeds meer het gevoel dat ik juist die verantwoordelijkheden over kan dragen, waar ik ze voorheen altijd naar me toe trok. Dus heb een heel ander beeld bij 40 voelen, voor mij is dat juist loslaten! En wat dat betreft voel ik me nu al een beetje 40. 😉
Dit zet mij aan het nadenken.. want hoe voelt een bepaalde leeftijd? Ik heb vorige week de 30 bereikt en het enige wat ik denk is dat nu het moment is om te gaan doen wat ik al jaaaaaren wol. Nu nog stappen ondernemen haha!
ik ben al 42 maar zo voel ik mij dus niet altijd, als ik een slechte week of dag heb op medisch gebied voel ik mij een 80 jarige maar als ik goede dagen heb dan voel ik mij gewoon nog 30. ik ben mij wel meer bewuster van dingen en pak dingen ook anders aan maar voel mij er verder goed bij 😀
Ik voel me ook geen 40 maar ben dat toch dit voorjaar geworden. 40 klinkt zo oud al hé… toch vroeger als je kind was… 🙂
Hoewel ik me dus niet die leeftijd voel, heeft het me wel aan het denken gezet. Niet de typische midlife dingen, integendeel. Maar tob al jaren met vermoeidheidsklachten, en heb daardoor nu eindelijk de stap gezet naar een professor die me werd aangeraden. Een beetje vanuit het gevoel: nu ben ik 40 en wil niet nog es zoveel jaren tobben, op 40 wil ik mijn leven terug 🙂 Er zijn ook een boel dingen uitgekomen, sommige niet oplosbaar, andere wel, en die wil ik aanpakken zodat ik misschien wel die leuke plannen kan doen, of iets leuks plannen voor mijn 41ste verjaardag dan zoals jij voor 40 gedaan hebt 🙂
En op mijn leesverlanglijst: Volwassenen bestaan niet en andere dingen die ik pas rond mijn 40ste begreep
Op de boekenbeurs al even ingekeken en herkenbaar 🙂 maar toen even geen budget.
Ik word alweer 48 binnenkort 🙂 vind het helemaal prima zou echt geen 20 meer willen zijn. Ik zit heerlijk in mijn vel en ook de ervaring heeft daarbij geholpen, durf meer voor mezelf op te komen en vooral voor mezelf te kiezen! Dus ik snap helemaal wat je bedoeld.
Ik ben er nu 50 en ik moet zeggen, mijn leven is na mijn 40e echt begonnen. Echter ook in mijn geval de moeilijkste tijd, alles kwam los! Dus ik hoop echt dat ik nu kan gaan genieten.
Hoe veertig voelt? Bevrijdend!
Ik ben nu 29 maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik ouder was. Ik ben alleen geen typische huisje boompje beestje vrouw. Zeker herkenbaar. Ik ben meer een carrieretijger, meer gefocust op het werken en studeren. Nooit affiniteit gehad met trouwen e.d. Nee dat lijkt me ook niet echt mijn ding.
Maar ik heb wel hobby´s van jonge mensen anime kijken en manga´s lezen. Tekenen, lezen en schrijven. Dat vinden de meeste mensen van mijn leeftijd saai.