Afgelopen zaterdag mocht ik eindelijk 40 kaarsjes uitblazen. Een verjaardag waar ik ontzettend naar uit keek na een jaar vol hoogtepunten. Voor het eerst keek ik echt uit naar mijn verjaardag en besloot die ook nog eens te vieren in Liverpool. Iets wat ik best een klein beetje spannend vond na 3 operaties en 4 maanden op de bank herstellen want hoe goed je je ook voorbereid en je voorzorgsmaatregelen neemt, het lichaam blijft onvoorspelbaar. Benieuwd hoe mijn verjaardagsweekend is verlopen en of de spanning gegrond was, lees dan snel verder.

Kleine overwinningen

Voor de operaties heb ik meerdere keren problemen gehad bij de veiligheidscheck op Schiphol en dat was natuurlijk iets waar ik nu ook weer tegenop zag. Maar de eerste horde nam ik vlekkeloos, geen belletje, geen piepjes, geen alarmbellen .. helemaal niets. Ik kwam dan ook juichend door de veiligheidsscan maar stiekem moest ik mijzelf wel even knijpen. Ik had mij namelijk al voorbereid op het fouilleren en de uitleg die ik moest geven. Er viel letterlijk een last van mijn schouders.

De volgende hobbel liet niet lang op zich wachten: de vliegtuigstoel. Iets wat echt een groot onderdeel van mijn reis nachtmerries is. Alleen dit keer paste ik gewoon in de stoel en had ik voldoende ruimte voor mijn benen. Weer zo’n moment dat ik mijzelf eigenlijk even moest knijpen maar wat niet kon omdat ik natuurlijk stijf stond van de spanning van de angst dat ik niet zou passen. Dan pas merk je hoe diep geworteld sommige nare ervaringen zitten en hoe moeilijk het is om die los te laten.

Shopping walhalla

Ik was van te voren al gewaarschuwd dat Liverpool een waar shopping walhalla is voor plus size dames. Ook zoiets waarbij ik zo mijn twijfels had en dacht bij mijzelf “ik zie het allemaal wel (met in mijn achterhoofd natuurlijk mijn oude benen) want waarschijnlijk past er niets”. Ik ben in het verleden regelmatig teleurgesteld en in tranen verschillende winkels uitgelopen omdat niets paste en uiteindelijk heb ik ergens vorig jaar besloten dat ik geen kleding meer zou kopen omdat ik het gewoon niet meer aan kon steeds weer te moeten omgaan met de teleurstelling.

Toch had ik stiekem een klein wensenlijstje gemaakt, just in case voor het geval you never know. De eerste avond slaagde ik al en kon ik bijna alles van mijn wensenlijstje afstrepen. Een jurkje, hoge laarzen en een leuke grof gebreide trui. Het is dat ik mij figuurlijk steeds in mijn armen moest knijpen maar anders had ik echt blauwe armen gekregen van alle momenten dat ik in verbazing viel. Bepakt en bezakt liep ik door Liverpool met een immens geluksgevoel. Neem daarbij de kerst verlichting en het voelde helemaal magisch. Ik, de vrouw die eigenlijk winkelen had opgegeven, liep nu rond door een magisch verlicht Liverpool met tassen vol van items die ze graag wilde hebben. Een moment wat ik afgelopen 4 dagen meerdere keren heb gevoeld en waardoor ik soms het gevoel had dat ik in een droom rond liep.

Flabbergasted

Ik ben nu een dag terug uit Liverpool en moest echt even landen. Deze afgelopen vier dagen voelen nog een beetje als onwerkelijk. Als iets uit een film. Mijn tassen heb ik zelfs onuitgepakt laten staan omdat ik niet kon geloven dat ze gevuld waren met dingen die allemaal op mijn wensenlijstje stonden. Eigenlijk ben ik gewoon nog steeds flabbergasted van alle kleine overwinningen die ik dit weekend heb geboekt. Angsten die zo diep geworteld zaten, heb kunnen overwinnen zonder in complete paniek en tranen te schieten.

Ik wist al dat 2018 een geweldig jaar was door de operaties die waarheid werden, de immense transformatie en weer een toekomst daardoor hebben. Maar dat mijn 40ste verjaardag ook nog eens echt het begin zou inluiden van een hele nieuwe periode in mijn leven, is een droom die werkelijkheid is geworden. Het kan alleen nog maar beter worden vanaf nu en ik heb nog nooit zo volmondig kunnen zeggen dat ik klaar ben voor een nieuw levensjaar en dat ik alle kansen ga benutten die op mijn pad komen.

Take care!

xoxo

Bron stock afbeelding: Shutterstock