Lief 2017,

Je laatste dag is gekomen. Dat klinkt best heftig, niet? Maar het is echt zo, vandaag sluiten we je af en beginnen wij aan een nieuwe pagina in ons leven. Wat een roerig jaar was je, 2017. Wat gebeurde er weer een hoop, leuke maar ook intens verdrietige dingen. Ondanks alles, wil ik toch vandaag op gepaste wijze afscheid van je nemen en zo het boek 2017 sluiten.

The year of the woman

2017, je was het jaar van de vrouwen. Vrouwen stonden op en vochten voor hun rechten. We begonnen het jaar met de women march in Amerika die ontzettend veel vrouwen op de been bracht. Vrouwen die hun stem lieten horen en de wereld toonden dat wij er mogen zijn. Het was het begin van een roerig jaar als het gaat om vrouwen want halverwege het jaar was daar ineens het taboe rondom machtsmisbruik door mannen dat werd doorbroken en er kwam een bak ellende aan het daglicht rondom seksueel misbruik van mannen die jarenlang hun gang konden gaan maar ook van vrouwen die jarenlang rondliepen met een groot geheim. De #metoo ging wereldwijd een eigen leven leiden en na jaren van stilte, spraken vrouwen zich uit. Hopelijk zet deze golf zich door in 2018 en komen vrouwen steeds meer in hun kracht te staan waardoor dit soort dingen niet meer kunnen gebeuren.

Afscheid nemen

2017 was ook een jaar waarin wij afscheid namen van heel wat grootheden. Zo was daar de immens geliefde burgervader van Amsterdam waar wij afscheid moesten nemen en waar diep respect een groot goed werd. Respect wat soms ver te zoeken was in 2017 omdat er nog steeds mensen zijn die vinden dat je gepast of ongepast altijd je mening maar moet ventileren en dat zelfs deden bij gebeurtenissen waar respect het enige gepaste was. We namen ook afscheid van een jonge voetballer wiens leven in een klap veranderde toen zijn hart een klap kreeg midden op een voetbalveld en zijn leven van de ene op de andere dag veranderde. Lieve Appie, laten wij hopen dat er in 2018 een heleboel sprankjes hoop zijn voor jou en dat er een moment komt dat je weer op het voetbalveld staat. 2017 was ook het jaar van de verdwijningen waar het hele land door geraakt werd. Jonge vrouwen verdwenen van de aardbodem en iedereen hoopte mee dat ze weer gevonden werden. Lieve Romy, Savannah en Anne, het blijft ongelooflijk dat er mensen op deze wereld zijn die zich zo kunnen misdragen en het leven van een onschuldig iemand durven te nemen voor hun eigen lusten. 2017 toonde dat het leven soms oneerlijk en onbegrijpelijk is en ik hoop dat wij dit in 2017 mogen achterlaten.

2017 was ook het jaar waarin wij eindelijk voor een groot gedeelte afscheid konden nemen van IS maar ook een jaar waarin IS er nog steeds voor zorgde dat wij afscheid moesten nemen van onschuldige mensen die niets te maken hebben met IS. Een normaal gebruiksvoorwerp werd ineens een wapen en een normale plek waar je heen gaat om plezier te maken en mooie herinneringen te creëren werden ineens plekken van dood en verderf. Angst werd in 2017 weer iets waar wij dagelijks mee geconfronteerd werden. Laten wij hopen dat wij in 2018 hier definitief afscheid van kunnen nemen.

Aardverschuivingen

2017 bracht ook een hele hoop aardverschuivingen op verschillende gebieden. Zo was er een hoop rumoer in de politiek. Niet alleen in ons eigen land maar ook wereldwijd. Amerika kreeg een oempa loempa als machtigste man en deze begon ook nog eens een machtsstrijd met een Noord-Koreaanse gnoom wat er voor zorgde dat iedereen zijn hart vasthield voor een eventuele oorlog die kon uitbreken. In ons eigen land werd er een politieke aardverschuiving verwacht maar deze bleef grotendeels uit. Wij hadden dan wel weer de langste formatie ooit en dat kan dan wel de geschiedenisboeken in gaan als iets unieks. In de landen rondom ons gebeurde er ook een hoop op politiek gebied. In Frankrijk was daar ineens een klein frans mannetje die het land ging opschudden. In Duitsland bleef de oude garde aan de macht maar kwamen er politieke stromingen op die jaren in de luwte hadden geopereerd. In Engeland rommelde het vooral en bracht de Brexit vooral een hoop onrust. 2017 leerde ons dat er nog een hoop kan veranderen maar er ook een hoop moet gebeuren. De hoop in een goede afkomst moet weer terugkomen en niet de momenten waarop wij ons hart vast moeten houden.

De aarde en de natuur zorgde ook voor heel wat aardverschuivingen en wij werden in 2017 geconfronteerd met natuurgeweld die sterker is dan de mensheid. Er waren orkanen die hele gebieden wegvaagden, er waren immense overstromingen en er was af en toe liet de aarde de wereld weer even schudden. 2017 was het jaar waarin wij bewust werden van het feit dat wij alles wel zo mooi geregeld lijken te hebben maar dat de natuur altijd sterker is.

Persoonlijk

Dit afscheid van 2017, sluit ik af met mijn eigen visie op 2017. Mijn jaar begon vol twijfels en onzekerheden. Het begon met een revalidatie en re-integratie traject. Een onzekere tijd waarin er oude wonden werden open gehaald en waarin ik heel veel twijfels had over mijn eigen kunnen en het vertrouwen had verloren in mijn lichaam. De vraag of ik ooit nog wel volledig fulltime zou kunnen terugkeren op de werkvloer was de rode draad door de eerste maanden van 2017. Daarbij kreeg ik het nodig opruimwerk voor mijn voeten en leerde ik de essentie van het stellen van grenzen. Ik werd keihard geconfronteerd met mijn eigen kwetsbaarheid en frustratie.

Waar het jaar met heel veel twijfel begon, sluit ik het af met een immens gevoel van kracht. Ik zette mijn twijfels om in het geloof in mijzelf en mijn kunnen. Ik sluit het jaar af met weten wat ik kan en wie ik ben. Ik sluit het jaar af met een hoop die ik jarenlang niet heb gehad. Hoop dat het allemaal goed gaat komen en dat ik bevrijd ga worden van mijn laatste wond. Ik sluit het jaar af met vertrouwen en geloof dat ik het juiste pad bewandel. Het pad wat bij mij past en waar ik gelukkig van word.

2017 was ook het jaar waarin ik eindelijk inzag dat de liefde en steun van mijn ouders onvoorwaardelijk is en zag ik eindelijk hoe trots zij op hun dochter zijn. Ik leerde ook wie mijn echte vrienden waren en dat sommige vriendschappen onverwoestbaar zijn. Ik leerde ook de lelijke kanten kennen van sommige mensen maar die laat ik dan ook met alle liefde achter in 2017. Dat boek heb ik gesloten.

2017 was voor mij een leerzaam jaar. Ik leerde vooral heel veel over mijzelf en wie ik ben. Ik ontdekte kanten van mijzelf die jaren in de schaduw hadden geleefd en niet in de schijnwerper durfden te stappen door twijfels en onzekerheden. Ik liet mijn twijfels, onzekerheden en negatieve gedachten achter mij. Ik leerde mijzelf kennen met mijn goede en slechte kanten. Ik begon aan het inhalen van de achterstand die ik de afgelopen jaren heb opgelopen. Ik leerde ook dat het nooit te laat is om je mooiste leven te gaan leven maar dat dit ook hard werken is. Ik leerde dat ik nooit zal terugdeinzen voor hard werken en dat ik soms tot dingen in staat ben die ik nooit had kunnen bedenken. Ik leerde ook dat door het tonen van mijn kwetsbaarheid, ik een stem kan hebben in deze wereld. Ik leerde dat mijn kwetsbaarheid mijn grootste kracht is. Ik leerde ook dat ik best aardige stukkies kan schrijven zoals wij het thuis noemen. Ik vond in 2017 vooral het geloof in mijzelf terug.

Ik sluit 2017 met een dankbaar maar vooral liefdevol hart af. Alleen maar liefde voor 2017 en nog veel meer liefde voor 2018.

Dank jullie wel voor alle keren dat jullie Plus een Beetje bezochten en alle immens lieve berichten die jullie achterlieten. Het waren jullie die ervoor zorgden dat ik door bleef gaan, ook op de momenten dat ik het moeilijk had. Ik hoop jullie allemaal in 2018 weer terug te zien.

Alleen maar liefde en op naar een geweldig 2018!

Take care!

xoxo