Afgelopen weken vond ik niets aan yoga. Ik ga heel eerlijk zijn want yoga met heupen en een rug die niet meewerken is niet leuk. Het doet pijn en het is ontzettend frustrerend als je de helft van de tijd het gevoel hebt dat je niets kan. Je zou natuurlijk in de child’s pose kunnen gaan maar daarvoor doe je niet aan een les mee. Je doet mee omdat je iets wil, je wil progressie maken, je wil je verdiepen, je wil de houdingen kunnen doen. Vandaag deel ik mijn tips hoe daarmee om te gaan.

Ik stond behoorlijk gefrustreerd op de mat en ik zat mijzelf ontzettend in de weg. Maar des te bozer en gefrustreerder ik werd dat ik houdingen niet kon en dat ik pijn voelde, des te moeilijker ging het. Nu ben ik iemand die heel streng is voor zichzelf en vaak ook wel door de pijn heen kan komen maar soms is het ook gewoon wijs om te zien wat je aankunt en niet door blijven gaan om toch maar in een houding te komen. Welke tips gebruikte ik om toch door de les heen te komen?

Blijven ademen

Ook al lukt het niet, ook al voel je je gefrustreerd of heb je pijn, blijf ademen. Een goede ademhaling zorgt er namelijk voor dat er voldoende zuurstof en andere voedingsstoffen door het bloed worden vervoerd. Plus dat als je gejaagd gaat ademen, je alleen maar gestressed wordt. Een goede ademhaling is belangrijk.

Vergelijk jezelf niet met anderen

Je doet aan yoga voor jezelf. Voor je eigen lichaam, voor je eigen mindset, helemaal voor jezelf en voor niemand anders. Je hebt je eigen progressie, je eigen kracht, je eigen flexibiliteit en je eigen focus. Ga dus niet om je heen staan kijken wat anderen doen en ga jezelf helemaal niet vergelijken met de rest. Niemand is namelijk zoals jij. Dus de een kan misschien wel in een vogelnestje maar niet die tree posture die jij wel kan. Je staat daar voor jezelf en geloof in je eigen kunnen.

Toon compassie

Wees lief voor jezelf. Wordt niet boos. Doe wat je kunt. Give yourself a break. Als het niet lukt, dan lukt het niet en dat is niet erg. Ga niet streng doen. Ga niet boos worden op jezelf omdat het niet lukt. Blijf dichtbij jezelf en doe wat je kunt. Je staat daar namelijk wel en je bent in de les. Wat al heel veel beter is dan op de bank blijven zitten. Toch?

Luister naar je lichaam

Dit is een onderdeel van lief zijn voor jezelf maar luister goed naar je lichaam en kijk goed naar de signalen. Het heeft geen zin om perse in een houding te willen gaan terwijl het ontzettend pijn doet. Forceren heeft geen zin en zal uiteindelijk alleen maar tot meer ellende leiden. Check dus goed wat er met je lichaam gebeurt en of het pijn doet. Maar probeer het wel.

Zoek een alternatief

Heel vaak is het mogelijk om middels een kleine aanpassing wel een houding te kunnen doen. Bij de plank, kun je bijvoorbeeld op je knieën gaan zitten als het je niet lukt om in de plank te gaan staan. Als de lotus houding te oncomfortabel is of als je zoals ik niet heel lang in deze houding kunt zitten, strek dan je benen voor je uit en blijf een tijdje met gestrekte benen zitten. Lukt het niet om te balanceren en je been op te tillen, probeer het dan zo ver mogelijk toch op te tillen of houd je voet aan de grond en punt je tenen. Al is het maar 5 cm van de grond. Probeer een zo goed mogelijk alternatief voor jezelf te zoeken waar jij en je lichaam zich prettig bij voelen.

Stel je verwachtingen bij

Je kan hele hoge verwachtingen aan jezelf stellen en vinden dat je in de kaars, de kraai of het wiel moet kunnen komen maar als het niet gaat en je lichaam sputtert tegen, dan heeft het geen zin. Dus ga van “moeten” naar “kunnen”. Misschien ligt het niet in de lijn der verwachting en vind je dat je het wel moet kunnen maar door heel veel te vinden en heel veel te moeten, maak je het jezelf niet makkelijk. Daarbij als je niet voldoet aan je eigen verwachtingen, stel je jezelf uiteindelijk alleen maar teleur. Dus kijk gewoon naar wat je kan.

Heb lol

Probeer de lol in te zien als je omvalt tijdens een tree posture. Maak er een grapje van als het niet lukt. Schaam je niet maar heb juist lol en lach. Soms zijn er momenten dat ik zo loop te stuntelen dat ik alleen maar om mijzelf kan lachen en op dat moment laat ik ook de spanning los. Lachen is goed voor je en het ontspant je.

En als het nou na deze tips nog niet lukt of je loopt nog steeds tegen jezelf en je eigen lichaam aan, dan kan je natuurlijk altijd nog in de child’s pose of lijk houding gaan en aangeven dat dit even is wat je aan kan op het moment. Blijf wel altijd doorgaan en volhouden, geef niet op omdat het even niet lukt. Neem een break, doe even niets en pak het dan weer op.

Wat zijn jullie tips als je lichaam niet mee wil werken? Hoe gaan jullie om met blessures?

Take care!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin