Selecteer een pagina

a48bb7ff21e7a3eb1a438f9b8b8cf987

Vorige week postte ik hele inspirerende foto’s van plussize yogini’s. In diezelfde week gingen een aantal van de plussize yogini’s waarvan ik foto’s postte ook viral want net als ik waren er heel veel andere mensen die vol bewondering zagen wat de dames deden. Er stonden deze maand zelfs foto’s van een plussize yogini in het Yoga Magazine, hoorde ik van Bianca. Hoe geweldig is dat? De drempel om yoga te gaan doen wordt steeds lager en de yoga wereld wordt steeds toegankelijker. Ik vind het echt een geweldige ontwikkeling en sta dan ook als Oprah aan de zijlijn te juichen.

56f6882aa6689dee7e75f3f77955d220

Maar in diezelfde week zag ik ook berichten komen van de veel bewonderde yogini’s waarin zij een verklaring gaven waarom zij aan yoga deden, wat het hun gebracht had en dat ze begrepen dat er kennelijk mensen waren die het leuk vonden om “dikke” vrouwen die aan yoga deden en de meest geweldige poses posten, belachelijk te maken. Like seriously? Als ik een foto van iemand zie die aan yoga doet, dan voel ik alleen maar respect voor het feit dat ze 1. op de foto staan en 2. dat ze het maar mooi even flikken om in de meest moeilijke poses te staan. Hoezo zijn er weer mensen die anderen moeten neerhalen terwijl die hun passie op de foto zetten. Dames waarvan ik toevallig weet dat ze hebben kunnen genezen van hun eetstoornis o.a. door yoga. Als je die achtergrond weet, dan ga je toch geen commentaar geven of grappen maken?

7b5e54c362c64a4c16703c176a3fc430

Sowieso vraag ik mij af waarom mensen online veel vrijer zijn in het geven van commentaar en maar eruit gooien wat zij vinden. Heel vaak vraag ik mij af bij dat soort mensen wat zij ervan vinden als iemand zo sprak tegen hun moeder/ vader/ vrouw/ man/ dochter/ zoon. Hoe zou jij het vinden als de persoon op de foto iemand was die dicht bij je staat? Hoe zou jij het vinden als je weet dat iemand een drempel over heeft moeten gaan om een foto als deze te maken en dat er achter de foto een heel verhaal schuilt waarvan je weet dat iemand heeft moeten vechten voor haar leven? Zou je in the real life ook het lef hebben om op iemand af te stappen en te zeggen dat ze een dikke olifant is? Like seriously? Hoe haal je het dan in je hoofd om commentaar te geven? Waar haal je het lef vandaan? Be nice or leave, zoals de nieuwe campagne van William Rutten heet. Een campagne tegen de online haters.

9a8fdc506f5f2c8464d64ed8215f2e1d

Voor mij geldt natuurlijk ook dat ik yoga ben gaan doen om krachtiger te worden. Krachtiger zowel lichamelijk als geestelijk. Ik ben weer op de mat te gaan staan om mijzelf te helpen te genezen van mijn eetstoornis en tot de kern te komen want dat is waar het oorspronkelijke probleem van mijn eetstoornis ligt. Ik ben op de mat gaan staan om mij zekerder te voelen en rustiger te worden van binnen. En ik weet dat het belangrijk is als je je zekerder wil voelen om progressie te zien en te voelen. Onderdeel van het hele road to yogini traject is om progressie te maken en daarvoor zullen er ook foto’s gemaakt worden. Ik vind foto’s waar ik volledig op sta werkelijk verschrikkelijk. Ik schrok van de foto’s die Bianca doorstuurde maar het lukte mij ook om tegen haar te zeggen dat ik het confronterend vond. Maar ik weet ook dat ik hier doorheen moet en dat als ik straks wel progressie zie, dat ik daar zelf voordeel van zal hebben. Dus daarom heb ik besloten, om de foto toch te posten. So here we go maar be nice or leave ๐Ÿ˜‰

PhotoGrid_1455484477795

Wat vinden jullie van het online commentaar geven? Hoe gaan jullie zelf om met dat soort commentaren?

Namastรฉ!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin