Ik ben thuis aan het werk. Loop even de badkamer in voor mijn sanitaire stop. Mijn oog valt op een paar netjes neergezette dino’s. Achter het douche-glas. Ze zijn er neergezet om mij angst aan de jagen. Door de jongste.
En oei. Wat schrik ik! Maar niet van die dino’s natuurlijk. Nee, van het werk dat het me weer oplevert.
Weer. Speelgoed. Op. De. Grond!
In training
“Niet oppakken, niet opruimen”, zeg ik tegen mezelf. Want ik ben in training. Om niet meer op te ruimen. Niet dat ik nou zo’n obsessieve opruimer ben. Maar wel omdat het me energie kost, die ik daar eigenlijk niet voor hoef te gebruiken. En kinderen maken wat rommel! Zeker die van mij. Ze zijn super creatief, willen alles ontdekken en zien de hele wereld als een avontuur.
Ze bouwen bijvoorbeeld hutten met onze gigantische bankkussens. Dat blijft dan zo een paar dagen doorgaan. Steeds weer slopen, opnieuw bouwen, al die kussens door het huis slepend. Daarna bedenken ze ineens dat ze een Halloween-kamer moeten maken, waarbij overal kleine frutsels liggen. Op de kast, op de grond, op de vensterbank. En dan wordt het weer Sinterklaas. Pieten en Sinterklazen knutselen. Heel gezellig allemaal! Bovenal goed voor hun creatieve brein.
Maar… wie ruimt het op?
Meer zelf laten doen
Nee, ik moest van mezelf dus in training. Om minder op te ruimen en meer door de kinderen zelf te laten doen. Ze zijn 6 en bijna 4 nu. Moet kunnen toch? Ben ik te laat begonnen? Ehhh… nou ja. Maakt dat nu nog uit?
Ik ben nu wel begonnen. Met energie besparen!
Efficiënte muesli
Als reuma-’patiënt’ moet je daar een ster in worden, stel ik me zo voor. Energie besparen waar het kan. Het kan dus met de kleinste, gekste dingen. Waar je als gezond mens natuurlijk helemaal niet bij stil staat. Denk je bijvoorbeeld wel eens na over “efficiënte muesli”?
Klinkt idioot hé? Maar stel je even voor: je eet iedere ochtend yoghurt met noten, lijnzaad, banaan en rozijnen. Zoals ik. Daarvoor moet ik 5 dingen open maken. Een yoghurt pak. Oké, daar kunnen we niets aan doen. De banaan, mmmm. Die moet ook vers zijn. Maar de andere drie wel. Een van de mede-zwemmers bracht me op het idee. In plaats van elke ochtend 3 potjes open draaien, kan ik ook alles al vooraf in 1 pot mengen. Dan hoef je nog maar 1 ding open te maken. HANDIG! En het scheelt echt. Als je zere handen hebt, tenminste.
Beetjes energie besparen
Terwijl ik aan deze uitdaging bezig ben, begin ik serieus te denken dat al die kleine beetjes energie besparen, me kunnen helpen. Er zijn denk ik in elk “dagelijks leven” wel dingen die iedereen efficiënter kan doen. Of gewoon kan laten. Opruimen bijvoorbeeld, want het schijnt echt waar te zijn dat je creatiever wordt van een rommelig huis!
En wat doe je dan met de energie die ‘over blijft’? Nou, dat lijkt me geen probleem! Er zijn zoveel dingen die ik wel wil! Ik heb bijvoorbeeld net online vragen beantwoord over een toekomstdenken in het basisonderwijs. Op een online conferentie. Het Disruptive Innovation Festival. Vertaald: het “Ontwrichtende Innovatie Festival”.
Klinkt wel gek hé? Maar de wereld heeft dat blijkbaar nodig. Ontwricht worden, om verbeteringen aan te kunnen brengen. Nou, ik in ieder geval wel. Helemaal uit mijn patroon stappen. Het is nodig. Anderen me laten observeren en dat bespreken. Het begint zelfs al wat vorm te krijgen in mijn revalidatie. Confronterend, en toch ook heel fijn. Leerzaam!
Want… ondertussen zijn de dino’s naar beneden verhuisd. En hoor ik mezelf tegen de kinderen zeggen: “is het niet leuk voor die dino’s om op een berg te klimmen?” Ik kieper zo een hele vaas met kastanjes om. “Zo, is het nu nog leuker?”
Groetjes, Eline
Eline Kwantes is 33 jaar en woont met haar jonge gezin in Uitgeest. Ze heeft een eigen bedrijf, dat zich in het basisonderwijs bezig houdt met digitale media en “toekomstdenken” over nieuwe technologie. Daarnaast is ze het liefst zo vaak mogelijk in de natuur en is in opleiding tot (hobby)chocolatier. Ze worstelt regelmatig met (vermoeidheid en pijn door) RA.
Dit artikel werd eerder door Eline gepubliceerd op de website van de reuma vereniging Alkmaar
Ik merk aan mezelf dat ik ook heel veel opruim, niet dat dat een probleem is maar als mijn zoon 5 minuten later door de kamer is gelopen kan ik weer opnieuw beginnen ????.
Ik ken het. Ook ik heb een vorm van reuma en had tot een half jaar terug last van bekkeninstabiliteit. Hierdoor heb ik ook oas op de plaats moeten maken en kan het ook niet allemaal perfect en netjes meer zijn. Komt goed, gewoon lekker laten gaan. Hier ruim ik alles savonds pas op als dochterlief in bed ligt.
Wauw wat een heftig verhaal… wel knap dat je dit deelt!