Afgelopen week werd mij de vraag gesteld “als je 20 jaar geleden eerder had geweten dat je lipoedeem had, had je het dan anders aangepakt en had je alsnog gekozen voor liposuctie?”. Eigenlijk zijn het vragen die je nu niet kan beantwoorden omdat je het verleden niet kunt veranderen en ik toen niet de kennis had, die ik nu heb. Maar 3 jaar geleden, had ik bij zulke vragen direct dicht geklapt omdat de emotionele pijn door de lipoedeem zo enorm was en had ik het gesprek meteen afgekapt want ik wilde er niet over praten. Dit keer gaf ik eerlijk aan dat ik geen antwoord kon geven over iets wat 20 jaar geleden is begonnen maar het zette mij wel aan het denken.

Als ik het eerder had geweten

Ik denk dat als ik het eerder had geweten, ik de diagnose anders had aangepakt. Hoewel er 20 jaar geleden lang niet zoveel bekend was over lipoedeem zoals nu, had ik het denk ik wel anders aangepakt omdat de lipoedeem toen nog niet zo heftig was en waarschijnlijk nog goed behandelbaar met zelf management. Als ik het eerder had geweten, dan had ik hopelijk een heleboel dingen anders aangepakt. Ik zeg hopelijk omdat ik simpelweg de tijd niet kan terugdraaien en mijn reis van de afgelopen 20 jaar niet meer kan veranderen.

De afgelopen, op zijn minst 15 jaar, heb ik heel veel besluiten gemaakt uit pure onzekerheid en verwarring. Besluiten waardoor ik uiteindelijk flink op de blaren heb moeten zitten en die mij uiteindelijk ook hebben belemmerd om in een vroeger stadium te kunnen gaan voor liposuctie. Had ik, met de kennis die ik nu heb, toen ook gekozen voor liposuctie? Eerlijk is eerlijk, als mijn benen nog oké waren en ik had niet veel last, dan had ik niet voor liposuctie gekozen. Nu had ik uiteindelijk geen keuze meer omdat mijn benen in zo’n ver gevorderd stadium waren en ik afstevende op invaliditeit. Maar ook dit is eigenlijk een vraag die ik niet meer objectief kan beantwoorden.

Veranderingen

Mijn verleden en alle ellende van misdiagnoses kan ik niet veranderen. De heftige tijd waar ik door ben gegaan en de rollercoaster van de liposucties, die misschien wel heftiger was door het ver gevorderde stadium, kan ik niet meer veranderen. Ik ben dankbaar dat ik uiteindelijk de mogelijkheid had om het te doen en mijn leven weer enigzins terug te krijgen. Ik ben blij met alle kennis die ik nu heb en hoe anders mijn leven nu is. Ik ben blij met alle knappe en vooral sterke lipoedeem vrouwen die ik afgelopen jaren heb mogen ontmoeten en het feit dat ik mij na jaren niet meer zo alleen voelde.

Maar het mooiste cadeau was dat ik mij afgelopen week realiseerde, dat toen de vraag werd gesteld, ik niet meer dichtklapte en alleen maar kon huilen. Hoewel de lipoedeem nog wel eens voor boosheid en frustratie zorgt, voelde ik mij enorm sterk en realiseerde ik mij pas echt hoe ik de afgelopen twee jaar ben gegroeid. Als ik 20 jaar geleden had geweten dat het anders kon, dan had ik dat zeker gedaan ook al blijft lipoedeem een grillige ziekte. Neemt niet weg dat de lipoedeem, ondanks alle shitzooi van de afgelopen jaren, er wel voor heeft gezorgd dat ik nu ben wie ik ben en dat ik de wereld nu echt aan kan.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.com