Selecteer een pagina

Dames van Amayzine,

Dames, dames .. wat zijn jullie aan het doen? Door jullie blog “waarom het bijna nooit lukt om af te vallen”, hebben mijn ogen inmiddels ebola zoals Vonneke Bonneke het zou omschrijven in haar rap. Nu staan jullie er om bekend dat jullie niet schromen om jullie mening te verkondigen in hele lelijke stukjes die door menigeen tenenkrommend worden gelezen en ondanks de vele keren dat jullie bedolven worden onder de kritiek,kunnen jullie het toch weer niet laten om jullie pennetje in de vileine inkt te dopen en het internet te vervuilen met een hoop vooroordelen en aannames.

Vorige keer namen jullie de nagel stylistes onder handen, dit keer is de beurt aan de “te dikke vrouw”. Alleen hiervan krijg ik al de kriebels want wat is in jullie ogen een “te dikke vrouw” aangezien jullie allemaal een maatje 36/ 38 hebben? In wat voor perspectief moet ik een “te dikke vrouw” dan zien?  Daarbij wie zijn jullie overigens dat je een oordeel velt over iemand anders? Ik noem jullie toch ook geen lelijke, oppervlakkige heksen? Denk het wellicht wel maar dan mompel ik het gewoon tegen mijn telefoon of beeldscherm.

Maar goed, ik ben hier niet om een oordeel over jullie te vellen want dan begeef ik mij op jullie niveau en dat zou ik niet willen. Eigenlijk wil ik jullie niet eens die exposure geven want dat verdienen jullie niet maar goed, ik kan het ook niet over mijn kant laten gaan dat jullie zo’n stuk schrijven. Het is dus kiezen tussen twee kwaden en dan kies ik maar de minst erge. Ik ben namelijk zo’n “te dikke vrouw” waar jullie zo denigrerend over schrijven in het akelige stukje. Een vrouw met de chronische, genetische, progressieve ziekte lipoedeem. Waarschijnlijk iets waar jullie nog nooit van gehoord hebben en waar jullie je ook niet in zullen verdiepen want dat gaat jullie te ver boven je pet. Grote kans dat een van de vrouwen bij jullie op kantoor het heeft, aangezien 11% van de vrouwen wordt getroffen door lipoedeem. Een ziekte waarbij de vetopslag verstoord is en niet alleen voor problemen met gewicht zorgt maar ook zorgt voor veel pijn, zowel lichamelijk als geestelijk. En ja, wij zijn dik maar door een storing in onze vetopslag is afvallen niet het aller makkelijkste. En ja, wij hebben een ander lichaam dan menig vrouw. Alleen bij ons is niet ieder pondje door ons mondje gegaan zoals jullie schrijfster zo intelligent schrijft. Nee, wij hebben deze ziekte in onze genen zitten en wij zijn niet geprogrammeerd om te eten omdat wij ons rot voelen. Nee, wij eten waarschijnlijk nog minder dan jullie dat doen omdat wij ons hele leven te horen hebben gekregen dat wij te dik zijn en dat wij minder moeten eten.

Met jullie blog slaan jullie precies de spijker op zijn kop, wij krijgen namelijk al ons hele leven te maken met aannames en vooroordelen. Precies die beschreven worden in jullie blog. Kortzichtige, bevooroordeelde meningen van mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is en oordelen op wat zij zien: een te dikke vrouw. Oordelen zonder dat je überhaupt wat weet van de vrouw in kwestie en daar maar meteen een mening aan vast te hangen want deze vrouw is vast ongelukkig en heeft 180 diëten geprobeerd maar doordat zij niet afviel, is ze teleurgesteld en haar zelfvertrouwen compleet down the drain. Applaus voor deze observering en snel getrokken conclusie van een blik op een vrouw die niet voldoet aan jullie plaatje. Het mooiste vind ik nog de zin waarmee dit walgelijke stukje wordt afgesloten dat de vrouw in kwestie dansend tussen de tafeltjes door zal gaan als ze eindelijk is afgevallen doordat zij haar programmering heeft kunnen aanpassen. Mag ik even een teiltje om te kotsen want sinds wanneer bepalen de kilo’s of jij dansend tussen de tafeltjes door mag? Misschien wilde deze “te dikke vrouw” waar jullie zo denigrerend over schrijven wel dansend langs de tafeltjes maar was ze net op tijd voor haar afspraak en was er geen tijd voor of was het een zakelijke afspraak en is het dan niet gepast om dansend aan te komen.

Ik kan zoveel woorden vuil maken aan jullie walgelijke, kortzichtige stukje over waarom afvallen zo moeilijk is maar ik vind het zonde van mijn energie en tijd. Energie en tijd die ik liever gebruik om dansend en huppelend door het leven te gaan want deze “te dikke vrouw” heeft een hele reis afgelegd om weer te kunnen dansen en huppelen. Niet door af te vallen maar door drie hele zware operaties te ondergaan om er voor te zorgen dat ik mobiel bleef en dat lipoedeem de strijd niet zou winnen. Drie operaties waarvoor ik elke euro zelf heb moeten neerleggen en waar ik anders 3 Chanel tassen van had kunnen kopen. En ja, ik ben nog te dik maar wat maakt jou dat uit? Wie ben jij om te oordelen over wie ik ben of wat voor lichaam ik heb als je mijn verhaal niet kent en niet weet waarom ik te dik ben? Ik zou met alle liefde mijn programmering willen veranderen maar mijn programmering zit niet in mijn hoofd maar in mijn genen dus als dat wijze orakel die jullie blog schreef nog een oplossing heeft om de programmering van mijn lichaam te resetten, dan hoor ik het graag.

Het liefst roep ik nu iedere vrouw op, ongeacht haar maat, haarkleur of huidskleur, om jullie te boycotten want jullie verdienen het niet om nog gelezen te worden als je het voor elkaar krijgt om zulke zure en zeikerige stukjes te schrijven die bol staan van de vooroordelen en aannames. Shame on you, shame on you dat jullie het lef hebben om andere vrouwen zo te kleineren!

En mochten jullie nou ballen hebben, ga dan de discussie aan en kom eens achter jullie beeldschermpjes vandaan om met de grote groep vrouwen in gesprek te gaan die jullie met dit simpele, onbenullige stukje discrimeren.

Take care!

xoxo