Selecteer een pagina

Afgelopen weekend las ik bij Natasja van Beautyspots een blog over wat de Corona periode met haar en haar leven had gedaan. Voor iedereen stond afgelopen jaar de wereld en het leven op zijn kop door Corona en alle maatregelen. Ook mijn leven maar toch veranderde er niet heel veel voor mij en daarom vond ik het leuk om vandaag ook een Corona confessions te doen. Jullie meenemen in hoe ik afgelopen jaar beleefde.Not a big change

Mijn leven stond eind september 2019 al op zijn kop. Niet door een virus maar door een val met enorme gevolgen. Het breken van mijn arm en alles wat daarna volgde zorgde ervoor dat ik in een early lockdown terecht kwam. Ik werkte al grotendeels vanuit huis maar vanaf dat moment werd het volledig omdat ik de autorit naar kantoor niet meer aankon met mijn arm. Toen de rest van Nederland in de eerste lockdown ging, was ik een van de weinigen die zich niet hoefde aan te passen.

Mijn werk is al die tijd gewoon doorgegaan en als bedrijf in de essentiƫle sector, draaiden wij op volle touren door. Een welkome afleiding in een bizarre tijd. Onze klanten stonden in de frontlinie en de tv beelden van hamsterende mensen kwam heel dichtbij dankzij hun ervaringen. Op kantoor kwamen er aanpassingen maar mijn home office draaide door en ik voelde een rust. Waar ik eerst het gevoel had van alles te missen, zat nu iedereen in dezelfde situatie. De wereld kwam letterlijk tot stilstand en ik vond dat, ondanks de reden, ergens wel fijn.

Beangstigend

Eind 2019 leek Corona heel ver en ik moet eerlijk zeggen dat ik het wellicht heb onderschat. Het was een ver van mijn bed show en dacht dat het wel los zou lopen. Pas toen het dichterbij kwam, realiseerde ik mij dat het serieus was. De eerste lockdown vond ik spannend en ook wel een beetje beangstigend. Het was allemaal onduidelijk maar vooral ongrijpbaar. Een bezoekje supermarkt werd een spannende onderneming en de controles in het ziekenhuis werden een hele onderneming. Helemaal toen bleek dat ik opnieuw geopereerd moest worden.

Eerlijk is eerlijk, door al mijn arm perikelen en nieuwe operatie is 2020 grotendeels aan mij voorbij gegaan en was ik niet heel bewust bezig met Corona. Toen de zomer iedereen weer wat meer ruimte kreeg, werd ik net geopereerd aan mijn arm. Toen alles weer wat strenger werd, was ik net uit 8 weken niets mogen met mijn arm. Maar eerlijk is eerlijk, nu ik mij beter voel en meer bewegingsvrijheid heb, wil ik weer dingen doen en een beetje het gevoel hebben dat ik weer kan leven. Uiteindelijk is het misschien maar goed dat al mijn tijd en energie naar mijn arm ging want alle Corona perikelen deden toch wel wat met mij en misschien meer dan ik wil toegeven. Vooral de onrust en verdeeldheid in ons land doen veel met mij. Het maakt mij vooral boos hoe sommige mensen zich gedragen. Hoe het vooral gaat om ik, ik en ik en er soms vergeten wordt dat wij hier allemaal zitten. Hoewel ik niet denk dat het ooit weer normaal wordt zoals het was, hoop ik dat er een nieuw normaal komt waar het wij gevoel weer terugkomt.

Hoe beleven jullie deze periode?

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.com