Toen ik vier maanden geleden groen licht kreeg uit het ziekenhuis over mijn arm, stond ik heel zachtjes te juichen. Ja, het was fijn dat alles goed leek te zitten en weer aan elkaar zat maar ik realiseerde mij ook dat ik al die maanden daarvoor 100 stappen terug had gezet als het om mijn gezondheid ging. Op dat moment wist ik dat ik een lange weg te gaan had die misschien niet makkelijk ging zijn maar die wel weer zorgde voor licht aan het einde van de tunnel.
It takes three months

Met groen licht was ik er nog niet en gelukkig was ik wel zo slim geweest om verschillende trajecten voor mijn gezondheid aan te pakken die stuk voor stuk zouden beginnen na die ziekenhuis afspraak en elkaar zouden ondersteunen. Maar de stap zetten voelde alsof er blokken beton aan mijn benen hingen, ondanks dat ik wist dat het in mijn eigen belang was. Het zorgde voor een enorme interne strijd tussen weten wat goed was en voelen dat ik geen zin had.

Mijn ultieme saboteur kwam weer naar de oppervlakte. Ik cancelde soms een trainingsafspraak (want ik voelde mij zielig), ik deed niet alles conform de regels (want waarom zou ik dat doen) en had het daardoor ontzettend moeilijk. Terwijl ik het gewoon zelf deed en had moeite met de knop omzetten. Maar kennelijk had het tijd nodig want in maand drie bleek die knop ineens om te zijn en vond ik mijn motivatie terug.

Consistency is key

Kennelijk zit het hem in de consistentie. Kennelijk had een van mijn trainers gelijk toen hij mij op zijn manier probeerde te motiveren door te zeggen dat consistency key is in het proces van verandering. Toen stak ik mijn middelvinger op maar inmiddels lach ik erom en maak ik er grapjes over. Kennelijk had hij gelijk. Kennelijk gaat het over doorgaan, ook als het huilen je nader staat dan het lachen. Kennelijk gaat het over consistent blijven en toch doorgaan, ook al wil je de handdoek in de ring gooien.

Drie maanden geleden was mijn main focus afvallen en dacht ik dat dat mijn ultieme doel was. Maar nu weet ik dat mijn main focus eigenlijk alleen maar draait om mij weer lekker en vooral sterker voelen. Gewoon weer kunnen lopen, gewoon weer mijn arm kunnen gebruiken en gewoon weer mijzelf voelen ipv een lam vogeltje dat vast zit onder een steen. Kennelijk zit dat hem dus, en nu begeef ik mij op glad ijs, in consistent zijn en blijven doorgaan, ook als je je niet lekker voelt.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.com