Selecteer een pagina

photogrid_1489329433650

Woensdag 15 maart a.s. mogen wij naar de stembus om onze stem uit te brengen voor de Tweede Kamer. Het is het gesprek van de dag en ook Barbara en ik spraken er veel over. Allebei konden wij onszelf als zwevende kiezers bestempelen. Het hield ons zo bezig dat wij besloten er samen over te schrijven op de ouderwetse manier: in briefvorm. Gisteren konden jullie de brief van Barbara al lezen over de aankomende verkiezingen en vandaag mijn antwoord op haar vragen.

Lieve Bar,

photogrid_1489392701163

Buiten lijkt het alsof de lente is begonnen nu ik deze brief aan het schrijven ben maar gisteren stond het land weer in de brand door het verbod op de komst van de Turkse ministers door de Nederlandse regering. Even werden wij afgeleid van de strijd tussen de partijen of was het toch een verkiezingsstunt om de (zwevende) kiezers te laten zien waar de Nederlandse politiek staat. Ik blijf het spannend vinden wat er de komende dagen gaat gebeuren. Ik ben bang voor grote verschuiving in het politieke landschap à la Amerika, met alle consequenties van dien.

Toen wij met elkaar spraken over de verkiezingen en jij mij vertelde over het feit dat je ooit je stemrecht had opgegeven, maakte ik de grap “als je niet gaat stemmen, dan kan ik geen vrienden meer zijn”. Na het lezen van je brief, realiseer ik mij dat het misschien erg bot overkwam. Maar ik geloof in het recht op stemmen. Een recht dat niet iedereen op deze wereld heeft en waar wij ons gelukkig mee mogen prijzen. Een recht waar nogal laconiek over wordt gedaan want ja, er gebeurt toch niets met onze stem. Er gebeurt ook niets als je met je reet op de bank blijft zitten en je stem vergooit.

img_1554

Ik ben blij dat je nu weer voor jezelf kan kiezen en dat je gaat stemmen. Ik ken je nu zoals je bent en ik ben blij dat je elke 4 jaar weer een kans krijgt om te gaan stemmen. Het verleden is verleden tijd en je kan het niet terugdraaien dus wees niet boos meer op jezelf en gebruik deze nieuwe kans om je stem te laten horen. Ga voor je idealen. Ga voor je gevoel. Ga voor wat voor jou goed voelt. Gebruik je recht om te stemmen en vooral je stem te laten horen.

received_1350575554964758

Mijn voorkeur werd heel erg beïnvloed door mijn opvoeding en het nest waar ik uit kom. Lang heb ik dit ook gevolgd. Een keer ben ik afgeweken en dat voelde toen ontzettend rebels. Ik bleef wel aan dezelfde kant maar week wat meer uit naar de zijkant. Dit keer ben ik heel lang zwevend geweest. Ik werd getrokken door charisma, vernieuwing, jong en dynamisch maar ergens in mijn achterhoofd bleef ik toch ook getrokken worden door mijn “vaste partij”: bestuurders, kennis van zaken, vertrouwen, gedegenheid en betrokken. Maar misschien is dat nu juist wel het grote struikelblok deze verkiezingen.

img_1574

Ik heb getwijfeld. Heel erg getwijfeld. Ik heb elk debat gevolgd. Elk stuk gelezen wat ik kon lezen. De talkshows gevolgd waar de politieke leiders in zaten. Een overload aan informatie en indrukken. Maar ik bleef twijfelen en onrustig. Volg ik mijn gevoel of ga ik voor vertrouwd? Des te meer ik alles volgde, des te meer kreeg ik het gevoel dat een heleboel politieke leiders een goed voorbereid toneelstuk aan het opvoeren waren. Alsof het allemaal geregisseerd werd door spin doctors die ze stiekem aan het influisteren waren wat ze moesten zeggen. Als een stel marionetten die van bovenaf aangestuurd werden. Het voelt namelijk steeds meer als een poppenkast.

Het belang van ons land staat op het spel en als ik kijk naar wat er afgelopen weekend gebeurde dan wil ik zeker weten dat ik kies voor iemand die verstand van zaken heeft en weet hoe ze een land moeten besturen. Iemand die blijft staan als de vlam in de pan slaat en niet wegloopt. Iemand die weet wat hij doet maar ook open staat voor de dialoog. Iemand die zich durft uit te spreken. We hebben nu niets aan cowboys die als een stel razenden door het land heen gaan. Daarom heb ik besloten dat ik ga voor het vertrouwde, het nest waar ik uit kom en de ideologie waarmee ik ben opgevoed.

img_1582

Normaal gesproken spreek ik mij niet uit over mijn politieke voorkeur maar deze keer heb ik besloten om dit wel te doen. Ik twijfelde lang tussen de PvdA en Groen Links (ja, die Jesse Klaver’s charisma doet wat met je) maar sinds dit weekend weet ik het zeker. Ik ga voor de ouderwetse bestuurders die niet worden geregisseerd door spin doctors en daardoor wellicht niet goed uit de verf komen. Maar rebels als ik ben, kies ik dan wel voor nummer 13 op de lijst: Ahmed Marcouch.

Nu ik het weet, brengt dat rust maar ik blijf het spannend vinden. Spannend wat er gaat gebeuren en wat onze medelanders gaan kiezen. Bang om op donderdag 16 maart wakker te worden met een politieke aardverschuiving en in een nieuw politiek landschap en de consequenties daarvan. Maar goed, we zullen moeten afwachten wat er gaat gebeuren.

Hebben jullie vertrouwen in de politiek? Of zijn jullie ook bang voor een aardverschuiving?

Take care!

xoxo

Bron foto’s: Barbara van Vliet

De logo’s van de politieke partijen zijn van hun eigen website afgehaald

Follow my blog with Bloglovin