Woensdag 15 maart a.s. mogen wij naar de stembus om onze stem uit te brengen voor de Tweede Kamer. Het is het gesprek van de dag en ook Barbara en ik spraken er veel over. Allebei konden wij onszelf als zwevende kiezers bestempelen. Het hield ons zo bezig dat wij besloten er samen over te schrijven op de ouderwetse manier: in briefvorm. Vandaag de brief van Barbara over de komende verkiezingen.
Hey Lady!
Een sombere grijze zondag in Haarlem-city, terwijl ik mijn zondagochtendwandeling maak word ik geconfronteerd met wat Nederland bezig houdt op dit moment. Als ik de deur uitloop en mijn eerste treden zet in het historische buurtje dat mijn wereld is, word ik nagekeken door Jesse Klaver die vanachter het raam bij de overburen naar me kijkt. Honderd meter verder wordt ik geconfronteerd met Lodewijk Asscher die gebroederlijk aan de brug hangt naast een poster van D66.
Ja, dit is Nederland in verkiezingstijd
Ik denk dat stemmen iets individueels is, ieder voor zich, met daarvoor voor die persoon een goed geldende reden. Echter, ik ben ook overtuigd dat je politieke kleur beïnvloed wordt door je opvoeding. Waar kom je vandaan, wat zijn de normen en waarden die jij hebt mee gekregen. Ik heb hier altijd in geloofd en al bepaalde ik uiteindelijk zelf voor welke partij ik ging stemmen, de normen en waarden van mijn opvoeding waren altijd traceerbaar.
Toen kwam het moment dat alles voor mij veranderde, en daarmee bedoel ik dan ook echt alles. Ik kwam in een totaal andere wereld terecht waarin alles waarin ik ooit heb geloofd anders belicht werd. En in deze wereld was geen plek meer voor dat wat ik in mijn opvoeding had mee gekregen, er werd van mij verwacht te stemmen naar mijn nieuwe situatie. Maar wat als mijn hart daar niet ligt?
Stemmen is persoonlijk, het is geen zakelijke transactie, het moet voelen als… thuiskomen. Jij moet jezelf herkennen in een partij. En zo stond ik dus voor de keuze, stemmen met mijn hart, of stemmen naar wat er van mij verwacht werd.
Ik koos wat voor mij onvermijdelijk leek, ik stemde niet.
Geen afstand doen van mijn eigen idealen, EN niet doen wat deze nieuwe vreemde wereld van mij verwachtte. Glimlachend keek ik toe terwijl ik mijn stembiljet verbrandde. Zo kreeg ik toch mijn zin, ik stemde niet tegen mijn gevoel en ik stemde niet tegen dat wat van mij verwacht werd. Begrijp goed Marije, ik kon niet anders!
Jaren lang hield ik me afzijdig van alles wat met politiek te maken had, uit angst dat mij gevoel het zou overnemen, en daar was, destijds in die wereld geen plaats voor, dus legde ik mijn stem het zwijgen op. Oogkleppen kunnen heel bevrijdend werken als je dat wil weet je?
Achteraf onbegrijpelijk, hoe heeft iemand mij ooit zo ver kunnen drijven dat ik mijn stemrecht voor hem heb opgegeven? Ik neem mij dit zelf ten zeerste kwalijk. Ik vind het onacceptabel en het toont een gebrek aan ruggengraat.
Sinds enige tijd heb ik mijn eigen stem weer terug, en daarbij ook mijn stemrecht. Maar waar ligt mijn hart nu? Want ik ben veranderd maar is mijn overtuiging , mijn ideaal dat ook, nu ik weer in staat ben een eigen beslissing te nemen? Na jarenlange oogkleppen weet ik niet meer zo goed waar ik sta. Hoe sta jij in deze chaos die we “verkiezingen” noemen. Heb jij wel een duidelijke visie?
Veel Liefs,
Bar
Benieuwd naar mijn reactie op de brief van Barbara? Check dan de blog van morgen.
Zijn jullie er al uit wat jullie gaan stemmen? Of zijn jullie nog zwevend net als Bar?
Take care!
xoxo
Bron foto’s: Barbara van Vliet
De logo’s van de politieke partijen zijn van hun eigen website afgehaald
Ik ben ook heel lang een zwevende kiezer geweest maar sinds afgelopen weekend weet ik op wie ik ga stemmen 🙂
Wat fijn! You go girl!
Ik zit niet heel erg vast aan één partij, maar ben er voor deze verkiezingen inmiddels wel uit. Heb ook weleens blanco gestemd, geen idee of dat meer zoden aan de dijk zet als niet stemmen, maar voor mijn gevoel heb ik me zo toch laten horen.
Blanco stemmen klinkt in ieder geval al alsof je meer aan de toekomst van dit land denkt dan bij niet stemmen, ongeacht die zoden en die dijk!
Ik vind stemmen heel belangrijk en ik ben blij dat we stemrecht hebben. Mijn politieke oriëntatie is sinds dat ik mocht stemmen niet veel veranderd (hee, geen zwevende kiezer!), en het dilemma van Barbara lijkt me dan ook lastig. Veel succes met je keuze!
Ook ik vind het belangrijkste we dat stemrecht hebben, des te meer reden om me nu goed te oriënteren, morgen deel 2 in dit verkiezingsdilemma, dan geschreven door Marije.
Ik vind het altijd een beetje apart hoe geheimzinnig mensen doen over op wie ze gaan stemmen. Ik ben links, links opgevoed en alles 😉
Mijn schoonmoeder zit bij de SP en is actief in de politiek. Je snapt dat ik op SP stem 😉
Heerlijk, zo’n duidelijke mening!
Ik woon in Frankfurt maar volg altijd het nieuws in NL. Ik was dit jaar eerlijk gezegd te laks met stemmen. Toen puntje bij paaltje kwam, wilde ik stemmen (via ‘Nederlanders in het buitenland), maar kwam er achter dat ik te laat was! Ik baalde eigenlijk best wel!
Ik zou op D66 gestemd hebben….
Hm ik ben er nog niet helemaal uit. Ik ga vanavond nog een laatste keer de agenda’s van een paar partijen doornemen en dan een definitieve keuze maken.
Goed dat je er over schrijft, ik moet snel nog even online een paar testjes doen waar ik op ga stemmen. Hoe bedoel je, zwevende kiezer hahaha… Liefs, Josine
Gewoon een ‘last-minute’- kiezer, weer eens iets anders dan een zwevende ????
Ik stem GroenLinks! Met name omdat dit de enige partij is die duurzaamheid en klimaatverandering op de eerste prioriteit hebben staan. Andere partijen hoor je hier weinig over (D66, CU en PvDD een beetje). Als voor het klimaat de komende jaren weer de oogkleppen voor worden opgedaan, moeten we straks allemaal in woonboten gaan wonen 😀
Gefeliciteerd met de winst!