Een van mijn favoriete uitspraken tijdens mijn lipoedeem liposucties traject was “what doesnt kill you, makes you stronger”. Het maakte niet uit waar ik tegenaan liep, ik bleef het herhalen. Wellicht was het een mantra voor mijzelf geworden om door het hele traject heen te komen en met alles om te gaan wat er gebeurde. De shock na de 1e liposuctie, de immense pijn tijdens de 2e liposuctie en het niet meer verder willen tijdens de 3e liposuctie. Ik bleef het iedere keer weer voor mijzelf herhalen want ik moest hier doorheen. Onlangs luisterde ik een podcast waarin deze quote werd besproken en het veranderde mijn gevoel compleet.
It leaves you behind with trauma
De liposucties hebben mij inderdaad niet “gekilled” maar wel achter gelaten met trauma. Inmiddels is het voor mij dus niet meer “what doesnt kill you, makes you stronger” maar “what didnt kill you, gave you trauma”. Het klinkt wellicht heftig en mocht je over liposuctie nadenken, onthoud dan goed dat iedere liposuctie anders is en geen een ervaring hetzelfde is. Bij mij was de tweede liposuctie een hel en daarbij heb ik geestelijk een trauma opgelopen. Eerlijk is eerlijk, het was ook mijn eigen schuld want ik het niet om meer verdoving gevraagd en dacht dat het “erbij hoorde”.
De wond die deze ervaring heeft achtergelaten is dat ik nu als de dood ben voor ingrepen onder “plaatselijke verdoving” en eventuele nodige liposucties een ver van mijn bed show zijn. Het idee alleen al geeft mij de rillingen. De impact van hetgeen er gebeurde tijdens de tweede liposuctie, werd mij pas duidelijk toen ik een half jaar geleden een kleine ingreep had aan een stukje litteken op mijn arm die alleen onder plaatselijke verdoving gedaan werd. Uiteindelijk viel het mee maar de aanloop er naar toe was een hel. Zo zie je maar dat de impact van een trauma op onverwachte momenten naar boven kan komen.
Stay strong
Het voorbeeld wat ik gebruik in deze blog is er een die voortkomt uit een lichamelijk trauma. Nu zijn er genoeg trauma voorbeelden die ik kan noemen die ik in mijn lipoedeem geschiedenis heb meegemaakt. Ik denk dat menigeen van ons tegen genoeg kwetsende opmerkingen zijn aangelopen die krassen op ons hart hebben gemaakt en pijn hebben veroorzaakt. Stuk voor stuk kleine trauma’s.
Lipoedeem doesnt kill you but it does give you trauma’s. Eerlijk is eerlijk, je moet stevig in je schoenen staan als je moet leven met lipoedeem en heel wat obstakels overwinnen. Natuurlijk helpt het om een positieve kijk op het leven te hebben maar we mogen ook wel eens kijken naar de impact die lipoedeem op ons leven heeft en wat het veroorzaakt. We moeten immers al elke dag stoer zijn om met lipoedeem om te kunnen gaan.
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Unsplash.com
Het is ook heftig.
Positief blijven is dan ook moeilijk, maar wel erg waardevol. Botten breken, maar als je geheeld zijn, zijn ze vaak sterker op de breuk. En je kunt twee dingen doen: je kunt na een botbreuk in je stoel blijven zitten omdat je bang bent weer te vallen, of je revalideert en leert van je ongeluk. Natuurlijk is lipoedeem anders, maar je kan me niet vertellen dat je de afgelopen 12 maanden niks geleerd heb wat nuttig is voor de toekomst.
Trauma maakt je ook sterker, áls je er iets mee doet.
Hoi lieverds hier ook veel leed kom er nu zelfs achter via patscan dat ik geen schoudercom heb en heel veel ruimte ertussen dus lipodeem fybromyalgi hypermobiel ik kon alles aan met obstakels nu ben ik en lukt het ineens nietmeer