Selecteer een pagina

Als ik terug kijk naar afgelopen jaren dan zijn er genoeg dingen die ik graag anders had willen doen. In de top 10 staat de “manier waarop ik naar mijzelf keek” erg hoog. Ik had continue kritiek op mijzelf en mijn lichaam met lipoedeem. Ik vond mijzelf een loser, wilde niet meer in de spiegel kijken omdat ik het verschrikkelijk vond wat ik zag en ik had continue een oordeel over mijzelf. Ik haalde mijzelf continue neer want ik had dit lichaam veroorzaakt en zag niet meer in dat een groot deel werd veroorzaakt door lipoedeem. Iets waar ik zelf voor een groot deel geen invloed op had.

Zonder oordeel kijken

Het valt mij altijd weer op hoe kritisch wij, dames met lipoedeem, op onszelf zijn. Zo kritisch dat het zelfs haten wordt. Ik zie regelmatig opmerking voorbij komen waarin iemand zegt dat ze haar lichaam/benen/armen haat. Het erge is dat ik het herken. Ik heb mijn lichaam ook gehaat. Ik heb mijn benen gehaat. Ik heb enorm veel energie gestopt in mijzelf haten. Ik haatte niet alleen mijn lichaam maar ik begon mijzelf als persoon te haten. Ik nam het mijzelf kwalijk en kon niet meer zien wat er wel goed ging.

Hoe goed mijn dag ook ging, er was altijd een oordeel. Hoe aardig het compliment ook was wat ik kreeg, ik haalde hem met gemak neer want het was niet goed genoeg. Hoe lief mensen ook waren, ik haalde mijzelf compleet neer. Ik kon het niet meer geloven omdat ik zo’n grondige hekel aan mijzelf en mijn lichaam had gekregen door dat wat lipoedeem had veroorzaakt. Ik moest al dealen met een chronische ziekte maar de grootste ziekte waar ik mee moest dealen was mijn eigen oordeel.

Anders leren kijken

Leven met lipoedeem of welke chronische ziekte is elke dag een uitdaging. Leven met je eigen oordeel maakt de uitdaging alleen maar groter en moeilijker. Ik snap dat je boos bent op je lichaam. Ik snap dat je je misschien schaamt voor je benen en armen. Ik snap dat je verdrietig wordt als je naar jezelf in de spiegel kijkt. Ik snap ook dat je het niet meer gelooft als mensen tegen je zeggen dat je een mooi mens bent om wie je bent. Ik snap het want ik was precies zo.

Ik heb ook nog regelmatig te maken met mijn eigen oordeel en uitdagingen maar ik zie ook dat het geen zin heeft om maar continue kritiek op mijzelf te uiten. Dat is iets wat heeft moeten groeien, net als dat mijn negatieve oordeel er niet binnen een dag was. Ik vind mijn benen nog steeds niet mooi en er mag nog wat aan gebeuren. Maar als ik naar de strepen of littekens kijk, ben ik wel trots op waar ik sta en hoe ik daar ben gekomen. Probeer te kijken naar je overwinningen en niet je gebreken of minder mooie dingen. Vier de dagen dat je je goed voelt en iemand iets aardigs tegen je zegt. Koester die momenten. Het leven met lipoedeem is al lastig genoeg dus maak het jezelf niet nog moeilijker. Wees trots op die benen want ze dragen je elke dag. Koester die armen want ze kunnen meer dan je denkt. Geef jezelf die schouderklop omdat je de dag bent doorgekomen. En als dat niet lukt, dan doe ik het omdat ik snap hoe je je kan voelen.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.comĀ