”Leef vandaag want morgen is niet beloofd.” – Soufiane Elazizi
Voordat ik het lipoedeem liposucties traject in ging voor mijn benen, had ik geen angst voor lipoedeem. Ik worstelde er wel mee omdat mijn benen enorm waren maar ik voelde geen angst. Mijn mindset was compleet gefocust op doorgaan, op de been blijven en vooral mijzelf bewijzen dat ik het kon. Ik was niet bezig met morgen en kon zo de lipoedeem naar de achtergrond verdringen. Tot de eerste liposuctie achter de rug was en ik ineens geconfronteerd werd met een kwetsbaarheid en angst want wat nou als ..?Nieuwe angsten
Hoewel ik voor de liposucties afstevende op invaliditeit en een rolstoel, was ik niet angstig als het ging om lipoedeem. Ik had wel mijn zorgen over de toekomst want het vooruitzicht van invaliditeit was mijn horror scenario. Dat zorgde er wel voor dat er een enorme kracht in mij naar boven kwam om te zorgen dat dat niet zou gaan gebeuren. Maar ik dacht niet aan de lipoedeem en ik liet het niet toe in mijn leven. Als ik vandaag een slechte dag had, dan zou morgen gewoon beter zijn.
Na mijn 1e liposuctie werd ik gestript van een enorme hoeveelheid vet. Het voelde alsof er een stukje van mijn bescherming was verdwenen. De lipoedeem in mijn benen was mijn bescherming tegen de wereld en die was ineens deels weg. Het voelde kwetsbaar maar ik voelde ook angst want wat als morgen de cellen die er nog zaten ineens zich zouden verplaatsen? De meeste vreemde gedachten kwamen in mij op en zorgden ervoor dat ik ineens heel anders tegen lipoedeem aan ging kijken. Ineens was er de angst voor morgen en voor de onvoorspelbaarheid van de lipoedeem.
Mindset
Hoewel de liposucties mij een stuk op weg hebben geholpen, heeft het ook een beerput open getrokken van angst, emoties en onzekerheid. Mede omdat bij mij de lipoedeem op een andere plek begon te groeien en ik 10 stappen achteruit werd geworpen door mijn val met enorme gevolgen. Hoewel die val en de gevolgen er wel voor zorgde dat lipoedeem even op de achtergrond verdween, word ik er nu weer keihard mee geconfronteerd want de lipoedeem is er elke dag en staat niet stil op moment dat jij wel stil komt te staan.
Nu de rust steeds een beetje meer terugkomt in mijn lichaam, is het weer tijd om mij te focussen op de lipoedeem maar dan wel met de mindset van voor de liposucties. Weer leven in het nu en stilstaan bij vandaag. Blijven focussen op hoe ik mij nu voel en per dag bekijken wat de status van mijn lichaam is. We weten allemaal dat lipoedeem zo onvoorspelbaar is dat je vandaag een slechte dag kan hebben maar morgen een goede. Dus geïnspireerd door Soufiane Elazizi ga ik mij weer focussen op het leven vandaag en zorgen dat ik mij vandaag goed voel.
Take care!
xoxo
Mocht je benieuwd zijn naar het verhaal van Soufiane Elazizi, check dan deze link.
Bron stockafbeeldingen: Unsplash.com
Zo herkenbaar! Zo mijn liposucties was mijn lijf ok. Ik kon ermee om gaan. sportte veel om in beweging te blijven, maar dat ging steeds slechter en zwaarder. Wat was ik blij met mijn lijf en de (letterlijke) bewegingsvrijheid! Sneller dan verwacht werd in een paar maanden na de laatste liposuctie zwanger (misschien toch te maken met een gezonder lichaam? Maar wat was en ben ik bang wat de hormonen doen voor de lipoedeem. De angst is erger dan voor liposucties. Weer even hard werken aan de geestelijk mindset! Klinkt een beetje gek, maar ik vind het fijn om te lezen dat ik daar niet de enige in ben. Heel veel succes en sterkte.
Dank je wel voor het delen. Het is idd een onderwerp waar wij veel te weinig over praten want ik ken genoeg verhalen van anderen die er ook last van hebben. Daarom zou het ook zo belangrijk zijn als er psychologen bij deze trajecten worden betrokken want de angst zorgt juist weer voor veel meer stress.
Jij ook heel veel sterkte! xx