De grootste dooddoener om tegen iemand met een chronische ziekte als lipoedeem te zeggen is toch wel “je moet zelf de slingers ophangen”. Ik krijg er echt altijd de rillingen van als iemand zoiets zegt maar toen ik zaterdagochtend in de vrieskou op het Zandvoortse strand liep met mijn pup, realiseerde ik mij wel dat ik degene ben geweest die mijzelf het grootste cadeau heeft gegeven. Met elke stap die ik nam, realiseerde ik mij des te meer dat het een jaar geleden en zelfs een half jaar geleden het niet vanzelfsprekend was dat ik zo op het strand zou lopen.
Puzzelen

De eerste zes maanden van dit jaar zat ik in zak en as. De situatie rondom mijn arm was nog niet duidelijk en die twee jaar arm ellende hadden behoorlijk impact gehad op mijn lichaam en lipoedeem. Het voelde alsof de hele liposuctie rollercoaster in 2018 voor niets was geweest. Voor mijn gevoel nam de lipoedeem met de dag toe en werd bewegen steeds moeilijker. De moed was mij in de schoenen gezonken en eigenlijk wist ik niet meer goed hoe ik mij nog uit de vicieuze cirkel moest gaan halen.

Toch was er iets waardoor ik niet wilde opgeven en bleef geloven dat ik uit die cirkel kon komen. Ik moest alleen gaan puzzelen hoe ik dat kon gaan doen en welke stappen ik kon gaan nemen. Ik stond niet alleen 100 stappen achter voor mijn gevoel maar ik moest ook nog eens dealen met een lichaam wat in twee jaar veranderd was en andere mankementen had.

Grootste cadeau

Er kwamen verschillende trajecten op mijn pad die ervoor zorgden dat ik weer in beweging kwam en stappen kon zetten. Ik kreeg hulp en greep het met beide handen aan. Soms had ik er geen zin in, soms liep ik tegen mijn eigen angsten aan en soms moest ik enorme hordes nemen. 2021 was een enorm uitdagend jaar waarin ik vooral mijn eigen grootste uitdaging was. Maar ik zette door. De kilo’s en cm’s vlogen er vanaf, mijn benen verbeterden en ik kwam weer goed in mijn vel te zitten.

Zaterdag realiseerde ik mij dan ook dat mijn grootste cadeau dit jaar mijn doorzettingsvermogen en koppigheid is geweest. Er waren lichamelijk zoveel obstakels door de lipoedeem en mijn arm dat het soms onhaalbaar leek. Maar toch was daar mijn doorzettingsvermogen en koppigheid en liep ik op wolkjes over het strand met mijn energieke pup. Iets wat ik misschien niet had gekund als ik nooit had moeten leren leven met lipoedeem. Hoe naar leven met lipoedeem ook is, het heeft mij ook kracht en doorzettingsvermogen gegeven die als een rode draad door mijn leven blijven gaan en waar ik enorm dankbaar voor ben. Soms is het die silver lining die het leven weer laat stralen.

Take care!

xoxo

Bron stock afbeeldingen: Unsplash.com