Selecteer een pagina

Mensen met een chronische ziekte lopen vaak tegen dagelijkse ongemakken aan die voor mensen zonder chronische ziekte de normaalste zaak van de wereld zijn. Het zijn vaak de kleine dingen waar je eigenlijk nooit bij stilstaat, tot het dingen worden die niet meer kunnen als je ziek wordt. Een van die dingen is trap lopen, iets waar veel dames met lipoedeem mee geconfronteerd worden. Eigenlijk zou het de normaalste zaak van de wereld moeten zijn dat je een trap kunt oplopen maar met lipoedeem benen wordt dat toch een behoorlijke beproeving.

Lift stuk

Al heel wat jaren heb ik een heerlijk appartement op de 6e verdieping met het mooiste uitzicht wat je je kan wensen. Totdat de lift weer eens stuk is en je dat mooie appartement op de 6e verdieping wel kunt vervloeken als je met je lipoedeem lichaam de trap naar boven moet nemen. Een grote martelgang die er regelmatig voor heeft gezorgd dat ik dan maar liever thuis bleef dan dat ik mijzelf de hel van die trappen ging aandoen. Maar soms moest ik wel en dan moest ik mijzelf er echt toezetten om toch naar buiten te gaan.

Maar met een hondje in huis, heb je weinig keus en moet je wel naar buiten. Dan kan de lipoedeem je nog zo lastig vallen op een dag maar de hond moet toch echt naar buiten en die heeft echt maling aan het feit dat jij die trappen eigenlijk niet op en af wilt omdat je lichaam je tegenwerkt. Het zijn die momenten dat ik mij altijd weer realiseer hoe fijn het zou zijn om een gewoon lichaam te hebben wat niet dagelijks te maken heeft met lipoedeem ongemakken.

Positieve verandering

Afgelopen week was de lift weer eens kapot, juist op het moment dat ik met Champ naar buiten wilde gaan. Inmiddels ben ik lichamelijk op een punt gekomen dat ik de trappen niet meer vrees en weet dat ik het aan kan. Elke keer weer voel ik mij trots als ik de trappen op en af loop. Elke keer weer ben ik trots op de verandering die ik aan het doormaken breng en merk ik lichamelijk het verschil. Natuurlijk zijn er ook dagen dat het mij zwaarder valt en dat ik wel weer keihard geconfronteerd word met lipoedeem maar elke keer dat ik dat niet word, ben ik dankbaar als ik weer naar boven heb kunnen lopen.

En dat is het misschien ook wel, dagelijks dankbaar zijn voor de normale dingen die wel kunnen en lukken. Misschien juist extra stil staan bij die dingen in plaats van kijken naar wat niet meer lukt. Op mijn dieptepunt keek ik alleen maar naar wat niet meer ging en dat zorgde ervoor dat ik nog meer tegen dingen ging op zien. Misschien zit de kracht hem juist in de waardering voor de dingen die wel kunnen. Natuurlijk ben ik blij dat de lift het doet maar als ik dan die ene keer de trap op moet, ben ik blij dat het lukt en dat Champ vrolijk naast mij mee de trap op rent.

Take care!

xoxo

Bron stockafbeeldingen: Pexels.com