We zitten in een hele rare periode op dit moment. Allemaal hebben we onze dagelijkse dingen min of meer moeten opgeven. Allemaal worden we geconfronteerd met de maatregelen. Allemaal weten we dat dit een serieuze zaak is. Maar voor het eerst is het oké om te zeggen dat je dit moeilijk vindt. Voor het eerst mag je zeggen dat je het eng vindt en dat het je onzeker maakt. Iets waarvan ik jarenlang hoopte dat het acceptabel zou worden want hoe vaak heb ik mij niet bezwaard gevoeld om te zeggen dat de onvoorspelbaarheid van lipoedeem mij angst aanjoeg? Hoe vaak heb ik niet willen zeggen dat ik het moeilijk vond om te dealen met de impact van lipoedeem? Nog nooit heb ik mij zo op mijn gemak gevoeld om te zeggen dat ik iets eng vind en dat ik het moeilijk vind. Dat ik het eng en moeilijk vind wat de impact van deze periode gaat zijn op mijn lichaam, de lipoedeem en mijn mentale gezondheid.
Accepteren
Hoewel ik echt nog wel mensen zie die moeite hebben met het accepteren van de maatregelen, zie ik meer mensen die de maatregelen wel accepteren. Ik zie meer verdraagzaamheid omdat we nu allemaal in dezelfde situatie zitten. Niemand is anders en we moeten allemaal accepteren dat dit nu is zoals het is. Wij zitten allemaal in hetzelfde schuitje en de regels zijn voor ons allemaal hetzelfde. Je hoeft je niet te vergelijken met een ander. Je hoeft niet te oordelen over een ander. Op dit moment is iedereen hetzelfde.
Hoe fijn zou het zijn als we deze periode benutten als een wijze les en leren dat we allemaal hetzelfde zijn zonder waarde oordeel er nog aan te hangen? Hoe fijn zou het zijn als we gaan inzien dat we in de kern allemaal hetzelfde zijn en dat iemand met lipoedeem benen dus van binnen niet zoveel verschilt als jij met je gezonde benen? Hoe fijn zou het zijn als we in deze periode leren dat we elkaar mogen en kunnen accepteren zoals we zijn omdat we nu een gezamenlijke deler hebben waar we zijn doorgekomen? Dat we elkaar kunnen accepteren en respecteren om wie we zijn?
Het is oké om niet oké te zijn
Voor het eerst is het oké om te zeggen dat je niet oké bent en het zou zo fijn zijn als we dat straks ook gewoon kunnen zeggen. Dat we kunnen zeggen dat onze benen pijn doen en we onze dag niet hebben, zonder dat er commentaar komt over dat dat dan wel veroorzaakt zou worden door ons gewicht of lichaam. Dat we kunnen zeggen dat we ons verdrietig of boos voelen omdat de lipoedeem je dag en lichaam bepaalt zonder dat iemand zijn ogen naar achteren rolt en vindt dat je niet moet zeuren. Dat het oké is om te delen waar je tegenaan loopt met een chronische ziekte zonder dat iemand er meteen een waardeoordeel aan hangt en voor jou bepaalt dat je je niet zo moet aanstellen.
Deze periode is een extreem moeilijke en uitdagende tijd. Eentje die de geschiedenisboeken in zal gaan en waar je het over 20 jaar nog zal hebben. Een periode waarin we ons steentje kunnen bijdragen en samen sterk kunnen zijn. Een periode waarin we solidair met elkaar moeten zijn en begrip voor elkaar mogen hebben. Een periode waarin we veel van kunnen leren als het gaat om begrip naar elkaar hebben en elkaar te accepteren zoals we zijn. Met of zonder lipoedeem lichaam.
Take care!
xoxo
Bron afbeeldingen: Unsplash.com
