Als vrouw zijnde groei je op met allemaal “regels” hoe een vrouw hoort te zijn. Regels vanuit je familie, je cultuur maar ook de maatschappij. Je hoort en ziet van alles hoe een vrouw hoort te zijn. Hoewel dit de mening van anderen is, zorgt het er vaak voor dat je als vrouw aan deze meningen gaat spiegelen en daardoor wellicht heel streng voor jezelf gaat zijn. Datgene waaraan je je spiegelt, wordt hetgene waarin je gelooft en waarvan je vindt dat je daaraan moet voldoen.

Het ideale plaatje

Mijn ideale plaatje is eigenlijk altijd het lichaam geweest wat ik als meisje en tiener had. Slank, lange benen en eigenlijk was alles gewoon prima. Toen vond ik natuurlijk van niet maar toen mijn lichaam rond mijn 18e begon te veranderen door de lipoedeem, werd dat plaatje steeds sterker in mijn hoofd. Dat plaatje werd mijn ideaal plaatje en in mijn hoofd werd ik steeds strenger om aan dat plaatje te kunnen voldoen. Maar mijn lichaam ging de compleet andere kant op. Lange, slanke benen veranderden in olifanten benen en des te meer die groeiden, des te strenger ik voor mijzelf werd.

Het was het stemmetje in mijn hoofd dat steeds strenger werd. Ik moest harder werken, minder eten, meer bewegen (hoewel dat steeds lastiger werd) en ik moest vooral niet zielig doen want dit was gewoon mijn eigen schuld. Ik verloor de controle in mijn hoofd maar gaf de schuld aan allerlei andere zaken. Eigenlijk was het gewoon de schuld van de wereld en voor mijn gevoel verloor ik de controle op het leven. Binnen in mij botste alles met elkaar want mijn hoofd zei wat anders dan mijn lichaam en mijn gevoel zei wat anders dan het stemmetje in mijn hoofd. Het enige wat ik kon doen was nog strenger voor mijzelf worden maar tegelijkertijd, verloor ik daardoor mijzelf compleet.

Realistisch beeld

Hoewel ik mijzelf spiegelde aan een beeld van mijzelf als jong meisje, verloor ik compleet mijn blik op de realiteit. Dat jonge meisje had namelijk de tijd van haar leven en haar enige zorgen waren school en sporten. Dat was haar leven. Haar leven draaide om sporten en ze had geen enkele verplichting verder. Ze was jong en onbezonnen. Ze hoefde zich niet druk te maken om volwassen zaken. En toch werd dat meisje de strengste vrouw die er kon zijn op het moment dat ze de grip op haar lichaam begon te verliezen door de lipoedeem die zich openbaarde.

Er wordt veel gezegd en geschreven over lipoedeem. Er wordt gekeken naar lichamelijke oplossingen en er wordt gestreden voor erkenning. Maar soms wordt er voorbij gegaan aan wat lipoedeem geestelijk met je doet in een maatschappij die zo op uiterlijk gericht is en waar je altijd maar nog beter of mooier moet zijn. We gaan voorbij aan de mentale impact van lipoedeem en zien niet meer wat voor schade een lichamelijke ziekte kan aanrichten op geestelijk gebied. Je ziet aan de buitenkant niet wat er in een hoofd van een vrouw met lipoedeem gebeurt. Je ziet niet welke strijd ze van binnen met zichzelf voert. Er zijn heel veel mensen geweest die mij er altijd van hebben proberen overtuigen dat ik goed ben zoals ik ben. Maar er was maar een iemand waarvan ik het wilde horen en dat was die strenge stem in mijzelf die sterker werd toen de lipoedeem erger werd en die ervoor zorgde dat ik mijzelf compleet kwijt raakte.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.com