Selecteer een pagina

Ik ben ik. Alleen ik kan bepalen hoe ik mij voel. Alleen ik weet hoe mijn lichaam voelt en wat ik moet doen om een dag door te komen als de lipoedeem toeslaat. Alleen ik weet wat ik nodig heb. Alleen ik kan mijzelf motiveren om dat te doen wat ik nodig heb of waar ik gelukkig van word. Alleen ik weet wat er met mijn lichaam gebeurt op het moment dat ik een goede of slechte dag heb. Alleen ik weet hoe ik moet omgaan met een lichaam dat niet mee werkt. Alleen ik weet wanneer ik een grens heb bereikt. Alleen ik kan jou vertellen wanneer ik pijn heb of mij niet lekker voel of verdrietig ben omdat ik iets niet kan doordat de lipoedeem in de weg zit. Alleen ik kan mijn verhaal vertellen en alleen ik weet wie ik ben, met of zonder de lipoedeem.

Ben ik wel ik?

Voor mijn liposucties in 2018, wist ik heel goed wie ik was en wat ik wel/ niet kon. Ik wist dat ik heel erg onzeker was door hoe mijn lichaam eruit zag. Ik wist dat ik steeds minder kon omdat de lipoedeem steeds heftiger werd en ik steeds meer last kreeg van mijn lichaam. Ik wist dat als ik niets deed, ik nu in een rolstoel had gezeten. Ik wist dat de lipoedeem mij op heel veel vlakken belemmerde, zowel lichamelijk maar vooral geestelijk. Ik wist dat ik steeds meer opgesloten kwam te zitten in mijn lichaam en dat elke dag heel veel moeite koste. Ik wist dat ik diep ongelukkig was en soms het leven niet meer zag zitten omdat mijn wereld steeds kleiner werd en leven gewoon heel veel moeite begon te kosten. Ik wist dat ik heel veel kansen liet liggen omdat ik mijzelf ervan had overtuigd dat ik afgewezen zou worden om mijn lichaam en de persoon die ik geworden was. Ik wist dat ik heel veel negatieve overtuigingen had die mijn leven bepaalden.

Ik wist vooral dat ik Marije met lipoedeem was en dat ik Marije was met de enorme benen. Ergens gaf dat comfort want het werd een hele veilige wereld waarin ik niet zo heel veel hoefde. Vooral van mijzelf maar ook van de wereld om mij heen. Ik kon namelijk steeds minder en daar waren de mensen om mij heen zich ook bewust van. Ik was Marije met lipoedeem en dat was veilig. Ik hoefde vooral niets meer van mijzelf omdat ik mijzelf zo had wijs gemaakt dat ik toch overal voor afgewezen zou worden. Ik was mijn lipoedeem geworden en eigenlijk wist ik niet meer wie ik zelf was. Ik deed alles op de automatisch piloot die stiekem werd bestuurd door mijn lipoedeem en alle negatieve gedachten die daardoor getriggerd werden.

Soms weet ik niet meer wie ik ben

Voor mijn operaties had ik grote verwachtingen. Niet van hoe mijn lichaam zou worden maar wel wat ik na de operaties allemaal weer zou kunnen en wat het mij op geestelijk gebied zou brengen. Ik zou namelijk weer de echte Marije worden. Ik zou weer ik worden en doen waar ik gelukkig van werd. Ik had een heel beeld voor mij hoe het leven zou worden na de operaties. Een beeld waarbij ik niet rekening had gehouden met hoe heftig de operaties zouden zijn, wat de impact geestelijk zou zijn en vooral niet dat het herstel wellicht langer zou duren dan ik had bedacht door de enorme hoeveelheid die eruit gehaald zou worden. En over een zwart gat waar ik na de operaties in zou vallen, had ik al helemaal niet na gedacht. Als je lichamelijk en geestelijk door een grote verandering gaat, komt er geheid het beroemde zwarte gat waarin je het allemaal even niet meer weet.

Mijn herstel liep anders en duurde langer. De geestelijke impact was groter en heftiger dan ik ooit van tevoren had kunnen bedenken. Er veranderde een heleboel in korte tijd maar ik veranderde in die korte tijd niet even snel mee. Zelfs nu, een jaar later kan mijn hoofd het soms nog allemaal niet bijbenen en realiseer ik mij dat ik wellicht dichter in de buurt van het “ideale” leven ben zoals ik mij dat het voorgespiegeld maar dat ik er nog niet ben en dat alleen ik dat in werking kan zetten. Het zwarte gat duurt langer dan ik had gedacht en soms weet ik niet meer wie ik nu echt ben. Ik ben niet meer Marije met de enorme benen. Ik ben niet meer de Marije die afstevende op invaliditeit en ik ben niet de Marije die kansen aan zich voorbij laat gaan omdat ze er automatisch vanuit gaat dat ze afgewezen wordt. Hoewel ik nog steeds ik ben, ben ik niet meer de Marije die ik was. Niet de Marije van voor de enorme groei in haar benen maar ook niet de Marije met de enorme benen. Ik ben niet meer de jonge onbevangen spring in het veld die maling had aan de wereld. Maar ik ben ook niet meer de Marije die zich heel druk maakte om wat de wereld van haar vond en continue de afkeuring voelde omdat zij anders was dan de rest door de lipoedeem in haar benen.

Hoewel ik weet dat ik ik ben, weet ik soms niet meer wie ik nu echt ben. De liposucties hebben een enorme impact gehad en hebben mij tot nu toe enorm veel goeds gebracht maar ook de twijfel over wie ik nu echt ben als ik mij niet langer kan verschuilen achter mijn benen en niet meer op de automatische piloot hoef te functioneren.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Shutterstock