Selecteer een pagina

Het leven met lipoedeem is een leven met vallen en opstaan. Iedere keer als je weer opstaat na het vallen, is simpelweg een kleine overwinning. Overwinningen zitten hem soms in kleine dingen. Kleine dingen waar je hart misschien een sprongetje van maakt en je weer even doet glimlachen. Momenten om te koesteren en bewaren voor de tijden dat het soms even niet zo lekker gaat. Maar soms ga ik zelf aan die kleine momenten voorbij en vergeet ik mijzelf eraan te herinneren.
Een paar laarzen


Na mijn liposucties in 2018, kreeg ik een ontzettend mooi paar laarzen cadeau van Jilsen. Hoge laarzen met een aardige hak. Het type laars waar ik al jaren van droomde en die ik mijzelf als doel had gesteld na de liposucties. Het aankunnen van hoge laarzen was echt een droom waarvan ik eigenlijk al een beetje afscheid had genomen.

Misschien denkt een ander waar maak je je druk om en hoezo droom je van een paar laarzen aan kunnen trekken? Ik denk dat menig vrouw met lipoedeem mij begrijpt en snapt waarom laarzen of een bepaalde broek een ultieme droom kunnen zijn als je al jaren lipoedeem in je benen hebt en altijd moeite hebt gehad met iets passends te vinden. Dolgelukkig was ik dan ook toen ik aan het eind van de zomer 2019 het gekregen paar Jilsen laarzen aan kon. Iets wat ook nog wel wat voeten in de aarde had omdat het herstel van mijn onderbenen behoorlijk lang duurde.

Eindelijk kan het weer

De laarzen stonden na het passen ongebruikt in de kast omdat ik, vlak nadat ik ze had gekregen, mijn ongelukkige val maakte. Niet alleen brak ik mijn bovenarm maar ik kneusde ook mijn beide benen behoorlijk. De laarzen bleven dus in de kast staan en terwijl ik aan het herstellen was, hadden mijn benen het zwaar en leek het aantrekken van de laarzen een ver van mijn bed show.

Tot afgelopen weekend. Afgelopen maanden heb ik hard gewerkt om mijn lichaam back on track te krijgen en mij weer beter te voelen. De laarzen werden een soort meetpunt voor mijn progressie. Waar ik een paar maanden geleden ze nog verdrietig terug moest zetten in de kast, zo bleken ze dit weekend ineens weer aan te kunnen. Hoewel ik onzeker en wankel op mijn hakken stond, zo kwamen de tranen van geluk even naar boven. Mijn maanden van hard werk hebben hun vruchten afgeworpen en ik kan ze eindelijk aan. Een enorme persoonlijke overwinning die een glimlach op mijn gezicht toverde. Nu alleen nog een beetje oefenen met erop lopen en bedenken waarnaar toe ik ze kan aantrekken.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.com