December is de maand van lichtjes, feestjes, lekker eten en tegenwoordig voor mijn gevoel ook van de drank. Al heel wat jaren geleden besloot ik dat ik geen alcohol meer zou drinken en ik merk steeds meer hoe alcohol vaak een vanzelfsprekendheid is bij heel veel gelegenheden. Nog steeds word ik vaak vreemd aangekeken als ik een drankje afsla en kies voor een non-alcoholische variant. Voor mij is het heel erg simpel tegenwoordig om nee te zeggen als ik een drankje aangeboden krijg maar voor heel veel mensen nog niet. Zo ook voor Loïs Bisschop die zich realiseerde dat ze een alcohol probleem had en dat dit probleem inmiddels een verslaving was geworden. Ze schreef een boek over haar afkickproces: Ik drink niet meer. Benieuwd als ik ben hoe anderen omgaan met een verslaving en het stoppen, stond dit boek al een tijdje op mijn to read lijstje. Ik las het eindelijk en vandaag een review over dit boek.

Ik drink niet meer – Loïs Bisschop

Loïs Bisschop leidt een wild studentenleven met veel ruige uitgaansavonden vol drank en drugs. Op haar achtentwintigste wankelt ze ’s middags over straat met haar zoveelste kater die week en beseft ze dat het niet normaal is. Ze besluit op eigen kracht af te kicken, maar stuit op onbegrip van haar omgeving. Het valt toch allemaal wel mee: een black-out krijgen of op de spoedeisende hulp belanden kan de beste overkomen, toch?

Weet Loïs nuchter te blijven ondanks de vanzelfsprekendheid van alcohol in ons leven en het verslavingsstemmetje in haar hoofd? En ondanks de vele saboteurs die dingen zeggen als: ga toch weer drinken, dan ben je veel leuker. In deze geactualiseerde editie van Ik drink niet meer beschrijft Loïs op rauwe en hilarische wijze zowel de inzichten die ze tijdens haar afkickproces heeft opgedaan, als de nodige anekdotes uit de tijd van haar alcoholverslaving. Inclusief Loïs’ twaalf beste tips om af te kicken en nuchter te blijven!

Bron: Bol.com

Mijn mening

Ik denk dat het goed is dat er boeken geschreven worden over jonge vrouwen en alcohol verslaving want zoals de schrijfster aangeeft, er wordt hier veel te weinig over geschreven en het probleem zit dieper dan wij denken. Toch heb ik een beetje moeite met de manier waarop dit boek is geschreven. Mijn grootste probleem is dat het soms wat arrogant en betweterig overkomt. Iedereen die met een verslaving worstelt die weet dat een verslaving je soms heel erg arrogant kan maken en dat is ook wel hoe dit boek op mij overkomt. Net alsof het geschreven is door de verslaving. Denken dat je een verslaving wel zelf kunt overwinnen is misschien de grootste fout die veel verslaafden maken en dat komt ook naar voren in dit boek, het kost alleen heel wat pagina’s om daar achter te komen door de schrijfster en daardoor heb ik een beetje moeite met dit boek. Hoewel je wel over de worsteling leest waar de schrijfster doorgaat, toch zie je dat op de achtergrond de verslaving blijft sluimeren en zie je ook hoe gemakkelijk deze weer de overhand neemt.

Ik had liever een klein stukje gelezen over de eerste periode van afkicken en de terugval, om dan te lezen wat de terugval haar gebracht heeft en hoe ze de nieuwe poging heeft aangepakt omdat die veel hoopvoller klonk dan de eerste poging waarin de arrogantie van de verslaving nog duidelijk op de voorgrond zit. Daardoor heeft boek een voor mij vreemde vibe en weet ik niet of je daadwerkelijk vrouwen hiermee gaat helpen die zelf met een alcohol verslaving worstelen. Wat ik jammer vind want ik blijf erbij dat het een goed onderwerp is waarover veel meer geschreven mag worden.

Take care!

xoxo

Bron stockfoto’s: Unsplash.com