Selecteer een pagina

Nu we in deze gekke tijd zitten en je misschien wel aan huis gekluisterd bent, is dit wellicht wel het moment om eindelijk die stapel boeken te gaan lezen die je al zo lang wilt lezen. Hoe eng en onzeker deze periode ook is, probeer er wel het beste van te maken en als je dat met lezen kan doen, doe het dan ook. En dan bedoel ik niet met het lezen van de eindeloze stroom aan nieuwsberichten die binnen komen over het Corona virus. De laatste tijd zat ik al in een lekkere lees flow en ik hoop de komende tijd deze ook vast te houden. Afgelopen week las ik het boek “Damn, Honey” van Marie Lotte Hagen & Nydia van Voorthuizen. Een klein boekje wat werd geschreven als tegenhanger van het boek “sexy, but tired, but sexy” van Jamie Li en dit werd een positief pleidooi om te doen waar je zelf zin in hebt. Vandaag deel ik met jullie of ik dit daadwerkelijk een positief pleidooi vind.

Damn, Honey – Marie Lotte Hagen & Nydia van Voorthuizen

“Mannen en vrouwen zijn hier gelijkwaardig, dat staat in de wet. In Saudi-Arabië, dáár is het pas erg. Wees blij dat je nageroepen wordt. Vrouwen doen het zichzelf ook wel een beetje aan, hè? Zo zit de maatschappij nu eenmaal in elkaar. Het was maar een grapje, daar hoef je niet zo serieus op te reageren, hoor. Mannen hebben het ook zwaar.”

Damn, honey.

Je flappen moeten verbergen. Alle ballen in de lucht kunnen houden. Zonder relatie niet compleet zijn. Dat seks om de man draait. Dat het je eigen schuld is als je nageroepen wordt.
Marie Lotte en Nydia zijn er klaar mee. In dit pamflet schoppen ze deze misvattingen dan ook graag voor je onderuit. Ondersteund door hun eigen ervaringen roepen zij iedereen op om eens na te denken over de wereld om je heen en om vooral te doen waar je zelf zin in hebt.
Voor alle moeders, oma’s, vriendinnen, collega’s, jonge meisjes en alle andere vrouwen. En ook voor jezelf.

Bron: Bol.com

Mijn mening

Ik was enigzins sceptisch over dit boek omdat ik het gehyped zag worden op social media. Inmiddels heb ik kennelijk een soort sceptische houding opgebouwd tegen alles wat te maken heeft met influencers of dat gehyped wordt op social media. Nadat ik de dames op het boekenbal zag rond dansen in een blauwe glimmende trainingsbroek en ontblote borsten met kwastjes op de tepels, besloot ik dat het nu toch wel eens tijd werd om dit positieve pleidooi te lezen.

Naar mijn mening is de tekst “een positief pleidooi om te doen waar je zelf zin in hebt” niet helemaal de juiste. Ik had eerder gekozen voor de tekst “een positief pleidooi om te zijn waar je zelf zin in hebt”. Het boekje gaat namelijk over zijn wie je bent en daardoor te mogen doen waar je zelf zin in hebt. Het doorbreekt eigenlijk alle taboes van handtastelijke mannen in het openbaar vervoer tot te horen krijgen dat je niet goed genoeg bent als klein meisje omdat je iets te zwaar bent. Naar mijn idee gaat het dus om mogen zijn wie je bent en daarvoor uit mogen komen, ook in situaties die niet oké zijn zoals handtastelijke mannen in het openbaar vervoer. Hoewel ik erg sceptisch was, is het boek op een prettige manier geschreven en leest snel weg (het is ook niet heel dik overigens). Wellicht ben ik er iets te oud voor en val ik niet in de juiste leeftijdscategorie, ik vind wel dat dit boek eigenlijk verplicht gelezen moet worden op de middelbare school. Zowel door jongens als meisjes omdat er hele essentiële dingen instaan over hoe je met elkaar om hoort te gaan en er onderwerpen worden besproken die ik in ieder geval als jong meisje zijnde niet op school heb geleerd. Als je dochters/ nichtjes/ stiefdochters/ vriendinnen met dochters hebt in de tienerleeftijd, echt een aanrader om cadeau te doen en jonge meiden hiermee te empoweren.

Take care!

xoxo

Bron afbeeldingen: Unsplash.com