Selecteer een pagina

Happy Tuesday! Herfstige dagen en avonden vragen om boeken waarin je kunt verdwalen en waarop je stiekem een beetje verliefd kunt worden. Boeken die je de tijd doen vergeten. Het boek van vandaag is van oorsprong Frans en je voelt de Franse joie de vivre door het hele boek terugkomen. Het is een verhaal dat een zoektocht naar geluk beschrijft na het overlijden van de moeder van de familie, het uiteenvallen van een gezin, de verschillende stadia van rouw maar ook het gevecht om het verleden goed te maken. Vandaag in de serie Autumn Books een review over: Het geluk van Lou, geschreven door Lorraine Fouchet.

Het geluk van Lou – Lorraine Fouchet

Het geluk van Lou is een boek vol champagne, liefdesaffaires, muziek en Bretonse gerechten! Lou was een geliefde bewoonster van het kleine eiland Île de Groix, Bretagne. Lou met haar obsessies, (“Champagne, alsjeblieft, maar alleen Mercier!’) en haar eigenaardigheden. Ze kookte belabberd, maar met veel liefde, was hartelijk en altijd vrolijk. Maar nu is Lou dood en dreigt haar gezin uiteen te vallen. In haar testament vraagt ze haar man Jo haar laatste wens te vervullen: hij moet de relatie met hun volwassen kinderen Cyrian en Sarah herstellen. Pas wanneer hij daarin geslaagd is mag hij Lou’s laatste brief lezen, die ze uiteraard heeft verzegeld in een champagnefles. Een fles die het leven van de hele familie verandert.

 Bron: bol.com

 Mijn mening

Dit is zo’n boek waar mijn hart stiekem een klein sprongetje maakte. Zo’n boek waar je langzaamaan verliefd op wordt en waar je gaat meeleven met de hoofdrolspelers. Wellicht komt dat ook omdat ik een grote affiniteit met Frankrijk heb en helemaal voor mij kan zien hoe mensen in het grote mondiale Parijs en de kleine Bretonse vissersdorpjes kunnen wonen. Misschien ook wel omdat het plekken zijn waar ik graag zelf zou willen wonen en de sfeer mij ontzettend aanspreekt. De schrijfster heeft een mooi contrast weten te vinden in de manier waarop zij het leven beschrijft van de oudere Jo en zijn kinderen Cyrian en Sarah. Het verschil in denkwijze en de manier waarop zij in het leven staan. Hoewel het een ontzettend triest verhaal is en je alle stadia van rouw meemaakt, is het een boek waarin je wilt verdwalen en je je heel snel een gaat voelen met de hoofdrolspelers. Je voelt een soort van Franse joie de vivre die als een rode draad door het boek gaat. Het verhaal is op een hele beeldende manier geschreven waardoor je je ook echt in Frankrijk waant en mee kunt leven in de French way of living and thinking. Je voelt hoe Jo en zijn kinderen toch nog proberen vast te houden aan het geluk dat Lou in haar leven had, de zoektocht om de laatste wens van Lou te vervullen zonder dat de kinderen het daadwerkelijk weten en een manier vinden om verder te leven zonder Lou. Lorraine Fouchet heeft mijn hart gestolen met haar schrijfstijl en ik wil toch wel heel voorzichtig zeggen dat dit boek misschien wel het favoriete boek van 2017 gaat worden.

Welk boek heeft dit jaar jullie hart gestolen?

Take care!

xoxo

Voor deze blog zijn affiliate links gebruikt. Klikken en kopen via deze link is lief en helpt Plus een Beetje maar kost niets extra’s.

Bron afbeelding: Shutterstock

Follow my blog with Bloglovin