Selecteer een pagina

screenshot_20161018-110208

Vorige week schreef ik een hele kwetsbare blog over wat lipoedeem met mij doet. Een blog die werd opgepikt door de pagina Vrouw van de Telegraaf en waar ontzettend veel reacties op kwamen. Voor iemand zoals ik die heel nuchter is, had het een behoorlijke impact. Niet alleen stelde ik mij heel kwetsbaar op in mijn eigen blog maar het kreeg een vervolg op de pagina van de Telegraaf. En mij kwetsbaar opstellen is nou niet echt mijn ding want ik blijf liever stoer en nuchter zonder dat iemand mijn emoties ziet.

20161022_165123

Nuchter

Toen ik de blog schreef, was ik er vrij nuchter onder en de woorden vlogen heel makkelijk op papier. Dat is namelijk hoe ik omga met dat soort dingen. Het overkomt mij en ik stop het maar snel weer weg om het te vergeten. Tot ik vorige week mijn eigen woorden door iemand anders geschreven op papier zag en daardoor ook mijn eigen emotie over de hele gebeurtenis voelde. Ik die altijd mijn gevoel over mijn benen en de lipoedeem weg wuift alsof het niets is omdat “het bij mij hoort” en “ik er nu erg weinig aan kan doen”, werd nu keihard in haar stoere stug opgebouwde muurtje getroffen. Het was zo raar om mijn eigen woorden te lezen die ik normaal heel makkelijk oplepel en eruit gooi, net alsof het niet mijn eigen probleem is. Iets met je kop in het zand steken, waar Barbara een paar weken terug heel treffend een blog over schreef.

94a43b02a49eee14aad10223d7808631

Kop in het zand steken

Mijn kop in het zand steken is iets wat ik nog steeds graag doe als het om mijn benen gaat. Het liefst loop ik er voor weg en ontken ik het. Ik hou mij groot en doe stoer alsof het mij niet raakt want ja, ik kan er toch niets aan doen. Maar ik realiseer mij nu ontzettend goed hoe intens het mij raakt en hoe erg ik er mee bezig ben. De frustraties over mijn lichaam, de angst dat het misschien nooit meer goed gaat komen, het verdriet hoe ik het zo ver heb kunnen laten komen en de angst wat andere mensen vinden of gaan zeggen. En nu kun je van die laatste zeggen “joh, trek je er niets van aan wat anderen denken” maar als dat zo makkelijk was, dan had ik het allang gedaan en ik denk veel dames die hetzelfde probleem hebben met mij.

20161022_165116

Kwetsbaar

Maar toen stond ik daar ineens in vol ornaat op een het internet met mijn eigen verhaal. Een verhaal wat ik zo vaak zo makkelijk heb vertelt. Ik kon mij niet meer verstoppen. Ik kon niet meer weglopen. Ik kon niet meer mijn kop in het zand steken. It was out there. Wat wel even een dingetje natuurlijk was want stel je voor dat er negatieve comments zouden komen. We weten inmiddels allemaal hoe hard mensen kunnen zijn op het internet. Maar weet je, misschien was het wel mijn kwetsbaarheid en eerlijkheid of misschien was het gewoon het verhaal zelf maar de negatieve comments bleven uit. Het waren alleen maar hele lieve en ontroerende reacties. Heel veel reacties van dames die zich in mijn verhaal herkenden. Heel veel positieve lieve reacties van mensen die vonden dat ik mij niets moest aantrekken van wat anderen dachten. Oh ja, en natuurlijk ook reacties over DE jurk. En ineens was het nuchtere stoere meisje die niet zo van in het middelpunt staan houdt, het middelpunt.

1f99eedc7f11df8b3bcb1ff809f113b9

Let’s do this

Er is wel iets in werking bij mij gezet. Niet alleen voor mijzelf (het wordt weer tijd om een afspraak te maken bij de specialist en te kijken of er inmiddels nieuwe stappen zijn die er gezet kunnen worden) maar ook voor andere dames die zich herkenden in mijn verhaal. Iets wat ik ontzettend erg vond om te lezen want er kwamen hele verdrietige verhalen voorbij. Het is tijd dat wij dames met lipoedeem gaan opstaan en onszelf laten zien. Gewoon zoals wij zijn, met onze lipoedeem en alles wat er bij komt kijken. It is what it is maar dat maakt ons niets minder waard dan iemand anders.

Hoe gaan jullie met kwetsbaarheid om? Lopen jullie weg of durven jullie het onder ogen te zien?

Take care!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin

Foto credits: Barbara van Vliet